حکمت شماره 456 : وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: إِنَّ لِبَنِى أُمَیَّةَ مِرْوَداً ...
وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: إِنَّ لِبَنِى أُمَیَّةَ مِرْوَداً یَجْرُونَ فِیهِ، وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِیما بَیْنَهُمْ ثُمَّ کادَتْهُمُ الضِّباعُ لَغَلَبَتْهُمْ. قالَ السَّید الشَریف: وَ الْمِرْوَدُ ههُنا مِفْعَلٌ مِنَ الْإِرْوادِ، وَ هُوَ الْإِمْهالُ وَ الْإِنظارُ، وَ هذا مِنْ أَفْصَحِ الْکَلامِ وَ أَغْرَبِهِ، فَکَأَنَّهُ عَلَیْهِ السَّلامُ شَبَّهَ الْمُهْلَةَ الَّتِى هُمْ فِیها بِالْمِضْمارِ الَّذِى یَجْرُونَ فِیهِ إِلَى الْغایَةِ، فَإِذا بَلَغُوا مُنْقَطَعَهَا انْتَقَضَ نِظامُهُمْ بَعْدَها. |
ترجمه دشتی |
و درود خدا بر او فرمود: بنیامیه را مهلتی است که در آن میتازند، پس آنگاه که میانشان اختلاف افتد پس کفتارها بر آنان دهان گشایند و بر آنان پیروز خواهند شد. (مرود، یعنی فرصت دادن، که از فصیحترین و شگفتیآورترین کلام است) |
ترجمه فیض الاسلام |
امام علیهالسلام (درباره از بین رفتن دولت بنیامیه) فرموده است: بنیامیه را زمان مهلت و میدان فرصتی است که (اسب سلطنت و پادشاهی را) در آن میرانند، و چون در خلافت و سلطنت بینشان اختلاف و زد و خورد افتد پس گفتارها (فرومایگان) آنها را فریب داده بر آنها تسلط یابند (ابن ابیالحدید در اینجا مینویسد: این فرمایش خبر صریحی است از غیب داده و انقراض سلطنت بنیامیه به دست ابومسلم بود و او در اول کار خود ناتوانترین و بیچیزترین مردم بود. سیدرضی رحمهالله فرماید:) مرود در اینجا (اسم مفعول) از ارواد و آن مهلت و فرصت دادن و بر وزن مفعل است، و این از رساترین و شگفت ترین سخن میباشد، گویا آن حضرت علیهالسلام زمان مهلتی را که ایشان در آنند تشبیه کرده به میدانی که تا پایان آن میتازند و چون به پایان آن برسند رشته نظام و آراستگی کار ایشان بعد از آن گسیخته میشود. |
ترجمه سید جعفر شهیدی |
(و فرمود:) بنیامیه را مهلتی است که در آن میتازند، هر چند خود میان خود اختلاف اندازند. سپس کفتارها بر آنان دهن گشایند و مغلوبشان نمایند (و مرود مفعل است از (ارواد) و آن مهلت و فرصت دادن است، و این از فصیحترین و غریبترین کلام است. گویی امام (ع) مهلتی را که آنان دارند به مسابقت جای، همانند فرموده است که برای رسیدن به پایان میتازند و چون به نهایتش رسیدند رشته نظم آنان از هم میگسلد.) |
ویدیو : حکمت شماره 456