حکمت شماره 456 : وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: إِنَّ لِبَنِى أُمَیَّةَ مِرْوَداً ...



شماره شبا بانک ملی , شماره شبا بانک ملت , شماره شبا

وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: إِنَّ لِبَنِى أُمَیَّةَ مِرْوَداً یَجْرُونَ فِیهِ، وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِیما بَیْنَهُمْ ثُمَّ ‏کادَتْهُمُ‏ الضِّباعُ لَغَلَبَتْهُمْ. قالَ السَّید الشَریف: وَ الْمِرْوَدُ ههُنا مِفْعَلٌ مِنَ الْإِرْوادِ، وَ هُوَ الْإِمْهالُ وَ الْإِنظارُ، وَ هذا مِنْ أَفْصَحِ الْکَلامِ وَ أَغْرَبِهِ، فَکَأَنَّهُ عَلَیْهِ السَّلامُ شَبَّهَ الْمُهْلَةَ الَّتِى هُمْ فِیها بِالْمِضْمارِ الَّذِى یَجْرُونَ فِیهِ إِلَى الْغایَةِ، فَإِذا بَلَغُوا مُنْقَطَعَهَا انْتَقَضَ نِظامُهُمْ بَعْدَها.

منیژه حکمت , پرسش و پاسخ دینی حکمت طریف , ردیابی گوشی از طریق شماره تلفن

ترجمه دشتی

و درود خدا بر او فرمود: بنی‏امیه را مهلتی است که در آن می‏تازند، پس آنگاه که میانشان اختلاف افتد پس کفتارها بر آنان دهان گشایند و بر آنان پیروز خواهند شد. (مرود، یعنی فرصت دادن، که از فصیح‏ترین و شگفتی‏آورترین کلام است)

ترجمه فیض الاسلام

امام علیه‏السلام (درباره از بین رفتن دولت بنی‏امیه) فرموده است: بنی‏امیه را زمان مهلت و میدان فرصتی است که (اسب سلطنت و پادشاهی را) در آن می‏رانند، و چون در خلافت و سلطنت بینشان اختلاف و زد و خورد افتد پس گفتارها (فرومایگان) آنها را فریب داده بر آنها تسلط یابند (ابن ابی‏الحدید در اینجا می‏نویسد: این فرمایش خبر صریحی است از غیب داده و انقراض سلطنت بنی‏امیه به دست ابومسلم بود و او در اول کار خود ناتوان‏ترین و بی‏چیزترین مردم بود. سیدرضی رحمه‏الله فرماید:) مرود در اینجا (اسم مفعول) از ارواد و آن مهلت و فرصت دادن و بر وزن مفعل است، و این از رساترین و شگفت ترین سخن می‏باشد، گویا آن حضرت علیه‏السلام زمان مهلتی را که ایشان در آنند تشبیه کرده به میدانی که تا پایان آن می‏تازند و چون به پایان آن برسند رشته نظام و آراستگی کار ایشان بعد از آن گسیخته می‏شود.

ترجمه سید جعفر شهیدی

(و فرمود:) بنی‏امیه را مهلتی است که در آن می‏تازند، هر چند خود میان خود اختلاف اندازند. سپس کفتارها بر آنان دهن گشایند و مغلوبشان نمایند (و مرود مفعل است از (ارواد) و آن مهلت و فرصت دادن است، و این از فصیحترین و غریبترین کلام است. گویی امام (ع) مهلتی را که آنان دارند به مسابقت جای، همانند فرموده است که برای رسیدن به پایان می‏تازند و چون به نهایتش رسیدند رشته نظم آنان از هم می‏گسلد.)


ویدیو : حکمت شماره 456