حکمت شماره 128 : وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: الدُّنْیا دارُ مَمَرٍّ لا دارُ ...

وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: الدُّنْیا دارُ مَمَرٍّ لا دارُ مَقَرٍّ، وَ النَّاسُ فِیها رَجُلانِ: رَجُلٌ ‏باعَ‏ نَفْسَهُ ‏فَأَوْبَقَها، وَ رَجُلٌ ‏ابْتاعَ‏ ‏نَفْسَهُ‏ فَأَعْتَقَها.

ترجمه دشتی

و درود خدا بر او فرمود: دنیا گذرگاه عبور است، نه جای ماندن، و مردم در آن دو دسته‏اند یکی آنکه خود را در دنیا می‏فروشد و به تباهی می‏کشاند، و دیگری آنکه خود را خرید و آزاد کرد.

ترجمه فیض الاسلام

امام علیه‏السلام (درباره دنیا) فرموده است: دنیا سرای گذشتن است نه سرای ماندن، و مردم در آن دو دسته‏اند: دسته‏ای خود را در آن (به خواهشهای نفس) بفروشد پس خویش را (به کیفر آنها) هلاک گرداند، و دسته‏ای خود را (به طاعت و بندگی) بخرد پس خود را (از عذاب رستخیز) برهاند.

ترجمه سید جعفر شهیدی

(و فرمود:) دنیا خانه‏ای است که از آن بگذرند، نه جایی که در آن به سر برند، و مردم در آن دو گونه‏اند: یکی آن که خود را فروخت و خویش را به تباهی انداخت، و دیگری که خود را خرید و آزاد ساخت.