حاج محمود کریمی و دین مردم : اخبار سیاسی - حاج محمود کریمی و دین مردم اگر این ...

اخبار سیاسی - حاج محمود کریمی و دین مردم

اگر این اقدامات از هر کس دیگری سر می‌زد، برای قانون و مقامات قضائی چه راهی را باقی می‌گذاشت. حتی چندی پیش هم شاهد بودیم که رئیس محترم قوه قضائیه تاکید کردند: «حسب موازین شرعی و قانونی مصوب، تفاوتی میان به کارگیری سلاح سرد یا گرم وجود ندارد و در حکم محاربه و مجازات آن نیز اعدام است.»

 همه ما وصیت حضرت علی (ع) به فرزندش امام حسن (ع) را به خاطر داریم «هرچه را که برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسند و هر آنچه را که برای خود نمی‌پسندی برای دیگری نیز نپسند.» این گفتار نشان می‌دهد امامان وبزرگان دیدن ما در همه حال خود را با مردم برابر می‌دانستند و به دور از خودپسندی خودشان را بر‌تر از دیگران نمی‌دیدند و از این رو هر آنچه که می‌گفتند برای مردم و دوستدارانشان خوشایند بود.

در گذشته برای گفتن حدیث و بالای منبر رفتن باید از علما اجازه نقل حدیث می‌گرفتند و از این رو هر کسی نمی‌توانست بالای منبر رود و موعظه و سخنرانی کند. طبیعتا آن کسی که این اجازه را پیدا می‌کرد نیز به حد قابل قبولی از معارف دینی آگاهی پیدا کرده بود و رفتاری مورد پسند داشت. از این رو گفته‌هایش نیز موثر بود همانطور که حرف که از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.

اما متاسفانه امروزه مداحی و روضه خوانی نیز از آن کارهایی شده که برای ورود به حوزه مربوطه‌اش نیاز به تخصص ندارد و هرکسی که به گمان خودش صدای خوشی دارد می‌تواند به مداحی و خواندن از مصائب ائمه بپردازد. گا‌ها این مداحی‌ها به آواز خوانی‌ها و تقلید از خوانندگان نیز تبدیل می‌شود. شعرهای سخیف و با مضامین نامناسب نیز از شاهکارهای برخی از مداحان معاصر است.

جدای از این‌ها متاسفانه شخصیت این افراد نیز بعضا شامل ابعادی شبهه دار است. مداحان که بالای منبر با نصایح خود به جوانان آنان را به دین ترغیب می‌کنند، باید بیشتر مراقب عملکردشان باشند. چرا که وقتی به دین دعوت می‌کنند حداقل انتظار از آنان رعایت اصول و ضوابط اولیه اسلامی و شرعی است. طبیعتا وقتی واعظی به الگوی فکری مخاطبانش تبدیل شود، در ابعاد رفتاری هم تاثیرگذار بر مخاطبانش خواهد بود و از این رو قابل قبول نخواهد بود که در حوزه رفتاری دارای مراعات یک سری مسائل را نکند.

چند سال پیش تصویر یکی از مداحان در شرایط نامناسب و اخیرا هم هفت تیر کشی دیگری در اتوبان‌های تهران خبر ساز شدند. روز گذشته در خبر‌ها آمد که یکی از مداحان مشهور تهران که صدا و سیما در روزهای عزاداری، نوحه‌خوانی‌های او را مدام پخش می‌کند، ساعت ۳ بامداد روز ۵ دی‌ماه در اتوبان بابایی با یک خودروی ۲۰۶ تصادف می‌کند. این تصادف که می‌توانست مانند صد‌ها نمونه دیگر مثل آن با کروکی و مراجعه به بیمه حل شود به مشاجره و درگیری لفظی می‌کشد. سرنشینان ۲۰۶ زوج جوانی بودند که از شرق به غرب اتوبان حرکت می‌کردند.

 

گزارش مورد نظر حاکی از این است که ادامه این درگیری به نقاط خطرناکی کشیده می‌شود چرا که مداح معروف و همراهانش که در خوودروی تویوتا بودند کلت کشیده و ۵ تیر به جلو و گلگیر ۲۰۶ شلیک می‌کنند. بعد از تیراندازی، جناب مداح و همراهان از محل دور شده و سرنشینان ۲۰۶ به کلانتری شکایت می‌برند و شکایت ثبت و به دادسرا ارسال می‌شود اما جناب مداح تیرانداز در جلسه دادرسی حضور پیدا نمی‌کند.

 

نکته جالب‌تر دفاع یکی از سایتهای اصولگرا از این اقدام و مطرح کردن داشتن جواز حمل سلاح برای این مداح است. البته این سایت توضیح نداد که این مداح اسلحه را از کجا آورده، کدام نهاد اجازه حمل اسلحه به وی را داده و اساسا چرا وی اجازه حمل سلاح دارد.

با دین مردم بازی کردن، هم دین را از مردم می‌گیرد و هم دین را بدنام می‌کند. باید به اینان گفت آقایان شما که نمی‌توانید اصول اولیه اخلاق انسانی را رعایت کنید، لطفا مبلغ دین هم نباشید که این کار شما جز تخریب وجهه دین نیست. «واعظان کین جلوه در محراب و منبر می‌کنند/چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» این‌‌ همان نکته ایست که هرگاه توسط مبلغان دین در ذهن جامعه زنده شود بزرگ‌ترین ضربه به اسلام است.

چطور می‌توان توقع داشت هرکس هر رفتاری انجام دهد و سخنانش هم بر دل بنشیند و آثار مثبت داشته باشد. در حالی که مذهب و دین در دنیای امروز از جهات مختلف مورد حمله و هجمه قرار دارد، عملکرد برخی از این مداحان آب به آسیاب دشمنان دین ریختن است. این مداح معروف و امثال ایشان باید پاسخگوی دلزدگی لایه‌های مختلف مردم نسبت به دین باشند. بزرگ‌ترین خیانت به دین شاید همین باشد که در بالای منبر از حق و عدالت سخن بگویند و در اتوبان به گونه‌ای دیگر عمل کنند.

اگر این اقدامات از هر کس دیگری سر می‌زد، برای قانون و مقامات قضائی چه راهی را باقی می‌گذاشت. حتی چندی پیش هم شاهد بودیم که رئیس محترم قوه قضائیه تاکید کرد: «حسب موازین شرعی و قانونی مصوب، تفاوتی میان به کارگیری سلاح سرد یا گرم وجود ندارد و در حکم محاربه و مجازات آن نیز اعدام است.» در حالی که مقامات قضائیه به صراحت از برخورد قاطع با حمل اسلحه سخن می‌گویند، این انتظار در جامعه ایجاد می‌شود که در این برخورد بین افراد تفاوتی وجود نداشته باشد و به تاسی از سیره علوی همه در مقابل قانون برابر باشند.

اخبار سیاسی - سایت سلام نو

 

ویدیو : حاج محمود کریمی و دین مردم