توافق هسته ای و یک شاهکار گرافیکی : کاور استوری آخرین شماره اکونومیست به توافق ...

کاور استوری آخرین شماره اکونومیست به توافق هسته ای ایران و 1+5 اختصاص دارد اما جزییات گرافیکی، آن را سزاوار نگاهی دقیق تر ساخته است.



روزنامه هفت صبح: هفته نامه اکونومیست طرح جلد تازه ترین شماره خود را به موضوع توافق هسته ای ایران و 1+5 اختصاص داده است؛ توافقی که به نوشته این نشریه معتبر بریتانیایی «نه تنها بهترین توافق موجود است، بلکه می تواند چهره بحران زده ترین منطقه جهان را دگرگون سازد.»

این جلد آکنده از ظرافت و هوشمندی است. استفاده از مفهوم قفل و کلید اشاره ای به شعار انتخاباتی حسن روحانی دارد. از آن سو کاشیکاری اطراف قفل از یکسو به فضای ایرانی اسلامی اشاره دارد و هنر کاشیکاری مساجد مشهور ایران که برای غربی ها جذابیت ویژه ای دارد و از آن سو نشان بین المللی تشعشات هسته ای با ظرافت در دل این کاشیکاری قرار داده شده تا اوج سلیقه و درک طراح را به رخ بیننده بکشد. دور قفل هم تذهیب ظریفی کار شده که اشاره ای به همان خواستگاه مذهبی ایران و رئیس جمهور روحانی اش است.



درک همه این ظرافت ها برای بیننده وقتی دو چندان می شود که لید کاور استوری این شماره اکونومیست را نیز در کنارش بخواند؛ جایی که آمده است: «سه دهه تمام ایران و آمریکا دشمنان قسم خورده هم بودند. نفرت آنها از یکدیگر، درست مثل نفرتی که میان فلسطینی ها و اسرائیلی ها وجود دارد، چارچوب ائتلاف ها و اتحادهای خاورمیانه را تعیین می کرده است و بر جنگ و وحشت در منطقه دامن می زد. این توافق موقت درباره برنامه هسته ای ایران این نفرت را برنچیده است؛ و تا این اتفاق راه درازی مانده اما از طریق این سوراخ کلید می توان گوشه از از تصویر وسوسه کننده و جذابی از خاورمیانه ای متفاوت و بهتر را دید.

ایران و شش قدرت جهان، به رهبری آمریکا، این توافق موقت شش ماهه درباره برنامه هسته ای را در ساعات نخستین روز بیست و چهارم نوامبر امضا کردند. به موجب این توافق نامه ایران برنامه های موجود هسته ای خود را کم و بیش متوقف می کندو در پاسخ باقی جهان اندکی از تحریم های این کشور می کاهند اما این توافق بیش از هر چیز به خاطر آینده ای که نویدش را می دهد اهمیت دارد.

اگر ایران خودداری پیشه کند و جهان پاداش آن را بدهد، مذاکرات ممکن است به اراده و حسن نیتی کافی راه دهد که برای رسیدن به توافقی جامع و ماندگار لازم و ضروری خواهد بود و این به نوبه خود امکان همکاری بیشتر و نزدیکی آمریکا و ایران را در بحرانی ترین منطقه جهان ایجاد خواهد کرد، یا دست کم اندکی از دشمنی و عداوت های این دو کشور در برابر هم را خواهد کاست.»

اکونومیست در ادامه از مشکلات و مخالفت های کشورهای حاشیه خلیج فارس، به ویژه عربستان سعودی و اسرائیل می گوید؛ کشورهایی که از خطر ایران برای منطقه هشدار می دهند و مداوم بر طبل جنگ می کوبند. اکونومیست در پایان این یادداشت می نویسد: «حمله نظامی به ایران احتمالا فقط چند سالی ایران را در برنامه خود به عقب خواهد برد؛ اما قطعا خاورمیانه را به طریقی دیگر دگرگون خواهد ساخت و چهره ای دیگر به آن خواهد داد. هیچ کس هنوز نمی داند که آیا این قمار با ایران نتیجه بخش خواهد بود یا نه اما به وضوح پیداست که خطرات رویکرد کنونی کمتر است، نتیجه و حاصل بالقوه ارزشمندتر و گزینه دیگر به شدت خطرناک، شوم و هولناک.»