تلویزیون اضافه خاموش :     این جملات را در خیلی از خانه ها میشنوید. بچه ها ...



 

اضافه کردن بلوتوٍ به تلویزیون , با گفتن جمله شب بخیر تلویزیون تلویزیون رو خاموش کنی  , اضافه کردن بلوتوث به تلویزیون

 

این جملات را در خیلی از خانه ها میشنوید. بچه ها عاشق تلویزیون هستند. بعضی از آنها را هیچوقت نمیتوان از جعبه جادویی جدا کرد. مخصوصا حالا که فصل درس و مدرسه است، علاقه بچه ها به تلویزیون و جدا ماندن از درس، خیلی از پدر و مادرها را نگران میکند. اینکه تلویزیون چه تاثیری بر بچه ها دارد و اصلا اینکه مفید است یا مضر، موضوع بحث انگیزی است. تلویزیون باید به جا و درست برای بچه ها استفاده شود. با کمک این مطلب میتوانید علاقه بچه ها آنها به تلویزیون را مدیریت کنید.


بیشتر كودكان مدتها قبل از ورود به مدرسه،با جعبه جادویی آشنا میشوند. براساس آمار: دو سوم نوزادان و كودكان نوپا،به طور متوسط دو ساعت در روز تلویزیون میبینند.

 

كودكان زیر 6 سال به طور متوسط دو ساعت در روز تلویزیون تماشا میكنند یا به بازیهای ویدئویی مشغول هستند.

 

كودكان و نوجوانان 18 - 8 ساله حدود 4 ساعت در روز پای تلویزیون و دو ساعت پای كامپیوتر مینشینند.

 

آكادمی كودكان آمریكا توصیه میكند كودكان زیر دو سال اصلا تلویزیون تماشا نكنند و برای كودكان بزر گتر از دو سال نیز تنها یكی دو ساعت تماشای تلویزیون (آن هم برنامه های مفید و مختص خود آنها) كافی است.

 

دو سال اول زندگی، دوره حیاتی رشد مغز كودك است. تلویزیون و سایر رسانه ها مانع كنجكاوی، بازی، ارتباط با والدین و تشویق كودكان به یادگیری و رشد فیزیكی و اجتماعی آنها میشوند.

 

وقتی كودكان بزرگتر میشوند، تماشای بیش از حد تلویزیون میتواند در بازی، مطالعه، انجام تكالیف مدرسه و گذراندن وقت با دوستان و اعضای خانواده اختلال ایجاد كند.

 

البته تماشای تلویزیون - در حد اعتدال - فوایدی نیز دارد. كودكان پیش دبستانی میتوانند با تماشای تلویزیون الفبا را بیاموزند،كودكان دوره راهنمایی با حیات وحش و طبیعت آشنا میشوند و بزر گترها نیز از اخبار و وقایع روز مطلع میشوند. در این مورد تردیدی وجود ندارد كه تلویزیون میتواند رسانه ای آموزشی و سرگرم كننده باشد.

 

تماشای بیش از حد تلویزیون میتواند آسیب زا باشد

كودكانی كه بیش از 4 ساعت در روز پای تلویزیون می نشینند، دچار اضافه وزن میشوند.

 

كودكانی كه رفتارهای خشونت آمیز و برنامه های خشن تلویزیونی را می بینند،از دنیای پیرامون خود میترسند.

 

شخصیت های تلویزیونی اغلب دست به رفتارهای مخاطره آمیز میزنند، سیگار می كشند و تبعیض بین جنس مذكر و مونث را تبلیغ میكنند.

 

زمانی كه صحبت از راه حل به میان میآید، افراد صاحب نظر در این زمینه به چند گروه تقسیم میشوند. درحالی كه برخی از كارشناسان بر این باورند كه تماشای تلویزیون جنبه آموزشی دارد،عده ای دیگر می گویند بهتر است كودك اصلا تلویزیون نبیند.

 

عده ای نیز معتقدند كه بهتر است والدین مدت زمان تماشای تلویزیون را كنترل كنند و به كودك یاد بدهند كه این تنها یك سرگرمی موقتی است و نباید به این وسیله، از واقعیت فرار كند.

 

به همین دلیل لازم است مراقب برنامه هایی كه كودك تماشا می كند، باشید و برای او محدودیت قائل شوید تا زیاد پای تلویزیون ننشیند.


چاقی

كارشناسان سلامت از مدتها پیش متوجه ارتباط تماشای تلویزیون با چاقی مفرط كودكان شده اند. تماشای تلویزیون موجب تنبلی و میل كودكان به مصرف تنقلات میشود. همچنین ذهن آنها مورد هجوم تبلیغات فراوان تنقلات مضر مانند چیپس و نوشیدنیهای بی خاصیت قرار میگیرد. مطالعات نشان میدهند كه كاهش ساعت تماشای تلویزیون موجب كاهش وزن كودكان میشود و شاخص توده بدنی BMI آنها را كم میكند.

 

خشونت

برای اینكه بدانید كودكان تا چه اندازه شاهد خشونت در برنامه های تلویزیونی هستند،به این آمار توجه كنید: یك كودك آمریكایی به طور متوسط تا سن 18 سالگی،دویست هزار حركت خشونت آمیز را در تلویزیون میبیند. كودكان نسبت به خشونت حساس شده و پرخاشگر میشوند. كودك از خشونت موجود در برنامه های تلویزیونی تقلید میكند چون آن را روشی سرگرم كننده و مؤثر برای رسیدن به خواسته های خود میداند. بسیاری از حركات خشونت آمیز فیلمها توسط قهرمانان و آدمهای خوبی به نمایش گذاشته میشوند كه كودكان از آنها تقلید میكنند. اگرچه والدین به فرزندان خود میآموزند كه كتك كاری،كار خوبی نیست اما تلویزیون میگوید اگر آدم خوبی باشید اصلا اشكالی ندارد كه دیگران را مورد ضرب وشتم قرار دهید. این تناقض،كودكانی را كه میخواهند خوب و بد را از هم تمیز دهند سردرگم میكند. حتی شخصیتهای منفی فیلمها نیز همیشه مسئولیت و عواقب كارهای بد خود را به عهده نمیگیرند یا به مجازات نمیرسند.

 

كودكان خردسال از تماشای تصاویر ترسناك و خشونت آمیز میترسند. حتی اگر به آنها بگویید این تصاویر واقعی نیستند،آرام نمیشوند چون هنوز نمیتوانند بین خیال و واقعیت فرق بگذارند. مشكلات رفتاری،كابوس و اختلال در خواب از جمله پیامدهای تماشای خشونت در تلویزیون است. كودكان بزرگتر نیز از تماشای خشونت، خواه در فیلمها و خود در تصاویر واقعی و اخبار، میترسند. منطق و دلیلی كه در این سن و سال برای كودكان میآورید میتواند سودمند باشد، بنابراین مهم است كه با آنها روراست باشید تا تر سشان بریزد. همچنین اجازه ندهید كودكان برنامه های ترسناك را تماشا كنند.

 

رفتارهای مخاطره آمیز

تلویزیون سرشار از برنامه ها و آگهی های بازرگانی است كه رفتارهای خطرناك را تبلیغ میكند و آنها را سرگرم كننده و هیجان انگیز جلوه میدهد. اغلب هیچ صحبتی از عواقب رفتارهای خطرناكی مانند استعمال دخانیات،مصرف موا دمخدر و غیره به میان نمیآید. مطالعات نشان میدهند نوجوانانی كه چنین رفتارهایی را در تلویزیون میبینند،خیلی زودتر از همسالان خود مرتكب خطا میشوند.اگرچه تبلیغ سیگار در تلویزیون ممنوع است اما كودكان و نوجوانان در برنامه ها و فیلمهای تلویزیونی شخصیتهای سیگاری فراوانی را مشاهده میكنند و در نتیجه استعمال دخانیات از نظر آنها رفتاری قابل قبول جلوه میكند. در واقع كودكانی كه روزانه بیش از 5 ساعت تلویزیون تماشا میكنند، بیشتر از كودكانی كه دو ساعت تلویزیون میبینند به كشیدن سیگار تمایل نشان میدهند. (در ایران خوشبختانه كشیدن سیگار كمتر به نمایش در میآید.)

 

تبلیغات

براساس آمار، كودكان آمریكایی سالانه 40 هزار آگهی بازرگانی (از تنقلات و اسباب بازی گرفته تا كارتون) میبینند و تمام این تبلیغات برای آنها ایده آل و مطلوب به نظر میرسد،انگار كه باید تمام این چیزها را داشته باشند. تبلیغات معمولا بسیار بهتر از واقعیت به نظر میرسند. بیشتر كودكان زیر هشت سال معمولا متوجه این واقعیت نمیشوند كه تبلیغات برای فروش رفتن كالا هستند. كودكان زیر 6سال هم نمیتوانند نیت و منظور یك آگهی بازرگانی را درك كنند،مخصوصا اگر شخصیت مورد علاقه آنها در آن حضور داشته باشد. حتی به كودكان بزر گتر هم باید گاهی یادآوری كرد كه هدف از تبلیغات چیست.

 

البته دور كردن كودكان از تمام پیامهای تبلیغاتی غیرممكن است. شاید تلویزیون را خاموش كرده یا مدت زمان تماشای آن را كم كنید اما باز هم كودكان این پیامهای بازرگانی را خواهند دید.

كاری كه شما باید بكنید این است كه به كودك خود یاد بدهید با صحبت كردن درباره محصولات تبلیغاتی به یك مصرف كننده مقتصد و صرف هجو تبدیل شود. از كودك، سؤالاتی بپرسید كه ذهن او را تحریك كند،مثلا: از چه چیز این محصول خوشت میآید؟ فكر میكنی واقعا به همان خوبی است كه در تلویزیون نشان میدهد؟ فكر میكنی این خوراكی سالم است؟

 

وقتی كودك درباره تبلیغ موردنظر از شما سؤالی میپرسد جواب او را بدهید و بگویید كه هدف از پخش این تبلیغات این است كه مردم چیزهایی را بخرند كه واقعا به آنها نیازی ندارند. بگویید این تبلیغات باعث میشوند ما فكر كنیم اگر فلان كالا را داشته باشیم خوشحالو شاد میشویم. گفت وگو با كودكان درباره واقعیت موجود میتواند آنها را به فكر فرو ببرد.

 

منبع : farsika.ir


ویدیو : تلویزیون اضافه خاموش