تقویم تاریخ -8 دی : 630م:پوراندخت، شاه ساسانی كه سیاست خارجی و داخلی تازه ای ...

630م:پوراندخت، شاه ساسانی كه سیاست خارجی و داخلی تازه ای را در پیش گرفته بود تا امپراتوری ایران را نجات دهد، 25 دسامبر سال 630 میلادی (طبق برخی تواریخ: 29 دسامبر آن سال) با دولت روم شرقی قرارداد تازه صلح امضاء كرد تا فرصت یابد دست به اصلاحات داخلی بزند.

پوراندخت (دختر خسرو پرویز)، یكی از دو بانویی كه بر ایران حكومت كردند می دانست كه ایرانیان از جامعه طبقاتی كه به آنان تحمیل شده بود شدیدا ناراضی هستند، قضات از عدالت و انصاف دور شده اند و سران ایالت ها برای خود اختیارات تازه خلق كرده و حتی سكه ضرب كرده اند. برای حل این مسائل بود كه پوراندخت با روم شرقی (بیزانس) قرارداد صلح امضاء كرد و دستور رعایت عدالت، بخشودن مالیات عقب افتاده، لغو امتیازهای ناشی از برتری های طبقاتی و اختیارات اضافی فرمانداران را داده و سكه ملی واحد ضرب كرده بود.

به نوشته مورخان اروپایی، پوراندخت که شاهی باتدبیر بود حمله اعراب مسلمان از حجاز به قلمرو ایران را پیش بینی كرده و به فرماندهان ارتش اندرز داده بود كه اختلافات داخلی را كنار بگذارند و آماده مقابله باشند. وی اسپهبد رستم فرخزاد را سمت فرماندهی ارتش داد. مسلمانان تا آن زمان بر سراسر جزیرة العرب مسلط شده بودند. با وجود تصمیمات اصلاحی متعدد، حكومت پوراندخت هم، مانند سایر جانشینان خسرو پرویز دولتی مستعجل بود و اختلافات داخلی و نزاع بر سر قدرت در تیسفون ادامه یافت و ....

 

1916م:مقامات انگلیسی كه طبق سازشنامه سن پترزبورگ (قرارداد آگوست 1907 انگلستان و روسیه) نیمه جنوبی و شرقی ایران را به نام منطقه نفود در كنترل داشتند در پی حملات كازرونی های میهندوست به تاسیسات انگلیسی در این شهر و ناامن ساختن راههای اطراف برای جلوگیری از تردّد آزادانه انگلیسی ها و عوامل آنان، 28 دسامبر سال 1916 دستور دادند كه پانصد تن از نظامیان تحت فرمان آنان مركب از سربازان هندی و افراد «اس پی آر» با چند توپ و مسلسل از شیراز به كازرون بروند و كازرونی ها را سركوب كنند. توده ایرانی (نه مقامات تهران) ناخرسند از استقرار روسها و انگلیسی در وطنشان، با آنان به صورت های مختلف مبارزه می کردند و جنبش کازرونی ها هم در همین راستا بود.

این نیرو 29 دسامبر (هشتم دی ماه 1295 هجری) شیراز را به عزم كازرون ترك كرد. نیروی اعزامی پس از درگیری با كازرونی ها كه شماری داوطلب با تجهیزاتی ناچیز بودند با تحمل تلفات سنگین از نیمه راه به شیراز بازگشت.

مجسم كنید كه اگر در امرداد و شهریور 1320 (25 سال بعد) چند ایرانی! به میهن خود خیانت نكرده بودند و ارتش ایران را مرخص نساخته بودند چگونه انگلستان می توانست با نزدیك به چهار هزار سرباز عمدتا هندی (یک پنجاهم نیروهای مسلح و آماده ایران در آن زمان) كه از طریق خاك عراق به ایران فرستاده بود وطن ما را كه صدها سال یك امپراتوری مافوق نیرومند بود تصرف كند و شاه آن را به تبعید بفرستد!. این ادعا كه تسلیم شدن بهتر از تحمل تلفات بود مسخره است. اگر این استدلال (حرف مفت) درست بود؛ پس روسها در دوران جنگ جهانی دوم به جای تحمل 27 میلیون كشته باید استالن را می گرفتند و تسلیم هیتلر می كردند و به زندگی خود ادامه می دادند و .... تلفات ایرانیان از گرسنگی و بیماری و دشواری های دیگر، پس از اشغال نظامی وطن بمراتب بیشتر از جنگیدن بود.

1978م:29 دسامبر سال 1978 دكتر غلامحسین صدیقی جامعه شناس، استاد دانشگاه تهران و آخرین وزیر كشور در حكومت دكتر مصدق كه پس از 28 امرداد مدتی را در زندان بسر برده بود به شاه كه به او پیشنهاد كرده بود نخست وزیر شود اطلاع داد كه نمی تواند این پیشنهاد را بپذیرد و شاه همان روز از شاپور بختیار یكی دیگر از همكاران پیشین دكتر مصدق خواست كه كابینه غیر نظامی تشكیل دهد.

پیشنهاد شاه هنگامی به دکتر صدیقی داده شده بود که ژنرال ازهاری نخست وزیر وقت ظاهرا كناره گیری كرده بود. اوضاع بسیار ناآرام بود؛ تظاهرات ضد شاه لحظه ای قطع نمی شد، صدور نفت تقریبا به صفر رسیده بود، روزنامه ها در حال اعتصاب بودند، بانكها بسته بود، خارجیان با عجله ایران را ترك می گفتند و .... از دکتر صدیقی نقل شده است که گفته بود شاه با دعوت از او می خواست که آرامش نسبی برقرار شود تا بتواند دوباره دیکتاتوری کند و او قبول دعوت شاه را خیانت به ملت ـ ملتی که بپا خاسته بود می دانست. طبق همین نقل قول، صدیقی به شاه گفته بود که با تغییر این و آن مردم آرام نخواهند گرفت، آنان خواهان تغییرات ریشه ای هستند (یعنی که او باید برود).

بختیار ششم ژانویه 1979 زمام امور را به دست گرفت. طبق نوشته كرونیكل قرن بیستم (صفحه 1149 ) دولت آمریكا (حكومت كارتر) كه سیاست خود را نسبت به ایران عوض كرده بود هشتم ژانویه به شاه اندرز داده بود كه از ایران خارج شود. بختیار اعلام کرده بود كه شاه به استراحت خواهد رفت و 16 ژانویه شاه تحت عنوان مرخصی از ایران خارج شد؛ رفتی بود كه بازگشت نداشت. شاه هنگام خارج شدن از ایران اظهار امیدواری كرده بود كه دولت (بختیار) گذشته را اصلاح و برای آینده برنامه ریزی كند.

در پی خروج شاه از کشور، بختیار تصمیم گرفته بود كه با بازگشت آیة الله خمینی از پاریس به تهران با این كه دستور تشكیل دولت موقت داده بود مخالفت نكند و وی اول فوریه به تهران بازگشت و مورد استقبالی بی مانند قرار گرفت و یازده روز بعد، پس از این كه ارتش از دولت دكتر بختیار سلب حمایت كرد این دولت ساقط شد و بختیار پس از مدتی پنهان بودن به طریقی که هنوز دقیقا اعلام نشده است از ایران خارج گردید و ....

 

2003م:«خوان گارسیا پونسه» داستان نگار و نقدنویس ادبی ـ هنری بلند آوازه مكزیك 28 دسامبر 2003 در 71 سالگی درگذشت و فوكس رئیس جمهور وقت این كشور در اعلامیه فوت او نوشت: "مكزیك دیروز پربارتر از مكزیك امروز بود زیرا كه امروز، دیگر گارسیای بزرگ و گرانبها را ندارد".

گارسیا كه اجازه نداد كتابهایش را به كمیسیون ادبی نوبل بفرستند پنجاه داستان و تالیف دیگر ازخود باقی گذارده است. او قضاوت داوران جوائز نوبل را منصفانه نمی دانست، ولی همه القاب و نشانها و جوائز ادبی آمریكای لاتین، دنیای اسپانیائی زبان، و فرانسه را پذیرفت.

تابوت جنازه گارسیا دو روز جهت ادای احترام مكزیكی ها به نویسنده خود در كلیسای بزرگ مكزیكو سیتی قرار داده شده بود.

 

1917م:لنین رهبر انقلاب اكتبر سال 1917 و بنیادگذار اتحادجماهیر شوروی سوسیالیستی و طراح فرضیه مكمل ماركسیسم، معروف به «لنینیسم» وصیتنامه خود را كه به همسرش «كروپسكایا» دیكته كرده بود 29 دسامبر سال 1922 به پایان برد و امضاء كرد كه سند تاریخی مهمی است.

كار تنظیم، دیكته كردن و اصلاح دوباره و سه باره این وصیتنامه كه قرار بود در كنگره دوازدهم حزب كمونیست (آوریل 1923) مطرح شود یك هفته (22 تا 29 دسامبر)طول كشیده بود. لنین یك ماه پیش از برگزاری این كنگره در دهم مارس 1923 دچار سكته مغزی شد و از كار افتاد و همسرش برای پیشگیری از هرگونه تفرقه در كادر رهبری كشور، وصیتنامه را در یك صندوق گذارد و قفل زد و پس از فوت لنین آن را برای طرح در كنگره سیزدهم به چند تن از گردانندگان آن داد و از آنان قول گرفت كه مفاد آن علنی نشود.

لنین در این وصیتنامه خواسته بود كه شمار اعضای كمیته مركزی حزب افزایش یابد و حتی به یكصد تن برسد تا تصمیمگیری منحصر به چند نفر نباشد كه خطرناك است. در این كمیته باید از اصطكاك افراد جلوگیری شود. باید از ایجاد شكاف و انشعاب در حزب پیشگیری گردد . باید حرفهای رفیق تروتسكی را، دست كم شنید. تصمیمات مربوط به برنامه ریزی ها باید به تصویب مجلس مقننه در آید و قانون شود تا از دستبرد تفسیر در امان باشد. اگر ثبات در حزب برهم خورد افول ما حتمی است. به نظر من روابط استالین و تروتسكی باید بهبود یابد كه نسبت مستقیم با ثبات حزب و در نتیجه دولت و كشور دارد. اختلاف نظر این دو تن نباید به انشعاب در حزب بیانجامد. رفیق استالین به عنوان دبیركل حزب (اگر در این سمت باشد) اختیارات زیاد به دست می آورد كه من مطمئن نیستم بتواند از عهده انها بر آید. من به توان فراوان رفیق تروتسكی تردید ندارم ،ولی اوهم نباید وقت خود را در كارهای جانبی تلف كند. رفیق تروتسكی توانمندترین عضو در كمیته مركزی حزب است. من نگران آن هستم كه اختلافهای این دو رفیق به انشعاب در حزب و تضعیف آن بینجامد. بوخارین و پیاتاكف در میان چهره های تازه، افرادی قابل و توانمند هستند.

در این وصیتنامه همچنین آمده بود: رفیق استالین مردی خشن و گستاخ است. تا اینجا زیاد بد نیست ولی با این خصلت ها ، قابل تحمل به عنوان دبیر كل حزب نخواهد بود و رفقا باید به این موضوع توجه داشته باشند. رفقا باید برداشتن او را از دبیر كلی و انتخاب فردی دیگر را برای این سمت مورد توجه قرار دهند. ما باید افراد مستعد دیگری را برای احراز مقامات حزبی و اداری آموزش دهیم. ما در پنج سال گذشته در جهانی پر از دشمن، موفق شدیم طبقه كارگر و كشاورز را به جایگاه خود برسانیم . ما ضمن بكار گیری ماشین اداری بازمانده از نظام سابق به این پیروزی ها رسیده ایم كه با بهبود مدیریت ، پیشرفتهای ما بسیار چشمگیرتر خواهد بود. ماشین اداری یك جامعه باید خوب كار كند تا پیشرفت حاصل شود. ما باید عده بیشتری كارگر و كشاورز با استعداد را وارد كمیته مركزی حزب كنیم تا خون تازه ای وارد شریانها شود. باید شدیدا مراقبت كنید كه فرصت طلبان وارد صفوف شما نشوند كه از درون متلاشی خواهید شد. شورا ها (ساویت ها) باید از نظر دور نباشند تا اعضای آنها به تدریج به صورت طبقه خاصه درنیایند و دست به افاده و استثمار دیگران نزنند و اگر در این زمینه كوتاهی كنید؛ پیش از این كه به سوسیالیسم كامل برسید ، این بنا ویران و نظام نابود خواهد شد و .... لنین در دو ـ سه مورد با اشاره و كنایه به جانشینان خود هشدار داده است كه فراموش نكنند فرضیه ماركس را در كشوری پیاده می كنند كه یكپارچگی فرهنگی و آمادگی لازم را نداشته و با كوچكترین غفلت، همه مساعی نقش بر آب خواهد شد.

«تاریخ» نشان داد كه به وصیت های لنین نه تنها توجه نشد بلكه عكس آن صورت گرفت؛ استالین تا پایان عمر (مارس 953 ) دبیركل حزب و رهبر شوروی بود، تروتسكی را اخراج و تبعید و بعدا ترور كرد و هركس را كه لنین نام برده بود و تمجید كرده بود به گوشه ای راند و ... و به این سان بود که پیش بینی لنین كه همانا فروپاشی نظام شوروی بود به تحقق پیوست.

 

1859م:28 دسامبر ( دیروز ) در سال 1859 «جان فورتسكیو» تاریخنگار و مولف تاریخ ارتش انگلستان به دنیا آمد. وی در یك كتاب خود ارقام دقبق نیروی نظامی انگلستان ازسال 1804 تا 1813 (دوران جنگهای ناپلئونی ) را با تفصیل و جزئیات آورده است كه نشان می دهد كه كل نیروی نظامی انگلستان از انگلیسی تا خارجی ( مستعمرات و مزدور) میان 150 هزار و 593 تن در سال 1804 و 255 هزار و 876 تن در سال 1813 بود . از رقم سال 1813 پنجاه و دو هزار و 757 تن خارجی بودند . در همین سال جمع تلفات نظامی انگلستان در همه جنگهااز جمله جنگ با ایالات متحده 24 هزار و 455 تن بوده است.

ارقام جالب این كتاب مربوط به شمار نیروهای انگلیسی در مستعمرات این كشور در همان دوران است . از این اعداد چنین بر می آید كه شمار نیروهای اشغال كننده هند چند صد میلیونی به 18 هزار تن هم نمی رسید به این شرح:

نیروهای تحت فرماندهی پایگاه مدرس 9 هزار و 191 تن ، بنگال 5 هزار و 440 و بمبئی 3 هزار و216 نفر.

با توجه به تسلیحات ضعیف آن زمان ، تنها ایجاد ترس و تفرقه و بزرگ جلوه دادن قدرت سلاحها و مهارتهای نظامی از طریق تبلیغات بود كه باعث می شد انگلستان « آقایی » كند. یكی از موارد این تبلیغات ترساندن مردم سرزمین های دیگر از انگلستان و این كه بدون اراده آن دولت كاری انجام نخواهد شد بود، به گونه ای كه مردم نا آگاه و متفرق در ممالك تحت نفوذ انگلستان هر رویداد كوچكی را نتیجه سیاست آن دولت می دانستند و این درسی است كه هرگز نباید فراموش شود.

1859م:در همان روزی كه فورتسكیو به دنیا آمد (28 دسامبر 1859 ) توماس بابینگتن تاریخنگار انگلیسی از این دنیا رفت. از كارهای مهم او تالیف تاریخ پنج جلدی میهنش انگلستان است . وی تاریخ روم باستان را به روشی دیگر نوشته است كه تازگی دارد . بابینگتن كه 25 اكتبر 1800 به دنیا آمده بود در تاریخ نگاری روش قیاسی را بكار می برد.

 

 

1792م:29 دسامبر زاد روز «آرچیبالد الیسون» تاریخنگار اسكاتلندی است كه روشنگری را یك رسالت تاریخنگار اعلام داشته و گفته است كه مورخ و مدرس تاریخ كه از زمان هرودوت آموزگار و مروج میهندوستی به شمار می رود باید به موازات این تكلیف مقدس، روشنگر جامعه امروز و فردا و فرداهای دورتر باشد. به نظر او، وقتی یك تاریخنگار رویدادی را كه در گذشته اتفاق افتاده می شكافد باید آن را چنان مجسم سازد كه اشتباهات و غفلتها تكرار نشود، زیرا رویداد های از یك طبقه باهم مشابه اند؛ تنها ابزاری كه در آنها بكار گرفته شده است فرق دارد.

مهمترین اثر «الیسون» كه بیش از یكصد كتاب و رساله و مقاله نوشته است، تاریخ اروپا از انقلاب فرانسه تا باز گشت بوربونها است كه در آن نشان داده است كه چرا عمر انقلاب فرانسه از یك دهه تجاوز نكرد.

الیسون كه 29 دسامبر سال 1792 به دنیا آمد بسال 1867 در گذشت.

 

 

2003م:26 دسامبر 2003 جهان یكی از بزرگترین روزنامه نگاران خود و به نظر برخی، وفادار ترین فرد به حرفه روزنامه نگاری را از دست داد كه بسیاری از روزنامه ها برای اعلام درگذشت او تیتر «تك مرد روزنامه نگاری» را انتخاب كرده بودند. آی. اف. ستونI.F.Stone در آن روز در 81 سالگی براثر حمله قلبی در شهر بوستون (آمریكا) درگذشت ـ روزنامه نگاری كه مصاحبه های عمومی را «شستشوی مغزی مردم» خوانده بود.

«ستون» كه شش دهه روزنامه و كتاب نوشت «فلسفه روزنامه نگاری» را تنظیم كرد كه پیش از وی وجود نداشت و برپایه نظر او، مدارس روزنامه نگاری به پذیرش دانشجو تنها پس از «آزمایش استعداد» پرداخته اند. به عبارت دیگر؛ مدرسه روزنامه نگاری «كارخانه دیپلم سازی» نباید باشد و هركس بدون داشتن استعداد ویژه نمی تواند روزنامه نگار شود. به نظر «ستون» روزنامه نگار در درجه اول باید تبلیغ، تحریف و دروغ را از «خبر مطلق» تشخیص دهد و گزارش ها را برحسب توجه و میزان مخاطب ردیف بندی كند.

وی كه هشت روزنامه معروف آمریكا را سردبیری كرده بود و به مدت 18 سال هم ناشر یك هفته نامه به نام خود (ستون ویكلی) بود با اختصاص دادن هر صفحه روزنامه به یك نوع مطلب مخالف بود و براین مخالفت آنقدر پافشاری كرد تا روزنامه ها هركدام دارای چند سكشن (لائی) شدند و سكشن اول (آ) اختصاص به خبرهای روز یافت.

ستون روزنامه نگاران را به «امین (آنست )»، نیمه امین، و غیر امین تقسیم كرد و گفت كه روزنامه نگار غیر امین باید طرد و نیمه امین به مردم شناسانده شود تا در قبول مطالب او احتیاط كنند.

ستون نوشته است: بدون داشتن روزنامه واقعا مستقل، هر كشور را - گرچه دارای انتخابات و مجلس - نمی توان «دمكراسی» نامید، زیرا كه ستونهای روزنامه (نه رادیو ـ تلویزیون) باید كارنامه هر نماینده مجلس باشد و این كارنامه ملاك قضاوت مردم برای تجدید انتخاب آن نماینده باید قرار گیرد و كارنامه «حاصل كار» است نه «نطق پیش و پس از دستور». برای مردم مهم است كه بدانند آیا وکیل آنان همیشه در دسترسشان بوده، و تماس تلفنی، دریافت و پاسخ نامه و تماس حضوری مردم با نماینده و یا رئیس جمهور (نماینده كل جامعه) چگونه بوده است. روزنامه های حزبی و دولتی باید با علامت خاص (لگو) از روزنامه های مستقل مشخص شوند. روزنامه دولتی نباید اعلان تجاری و تكفروشی داشته (تجاری باشد) و یا اینکه روزنامه حزبی در نیوزستاند (كیوسك عمومی) فروخته شود. روزنامه حزبی باید برای اعضای حزب و علاقه مندان ارسال شود.

«ستون» بود كه «ژورنالیسم كمباتیو» را ابتكار كرد. وی هر روز ده روزنامه مختلف را دقیقا می خواند و در ستون (مقاله) همان روز خود، تفاوت انشاء و عناصر خبری، و اختلاف در عرضه خبرهارا كه در آنها به دست آورده بود می نوشت و این كار خود را «افشاء روزنامه ها» عنوان داده بود.

«ستون» درپایان هر سفر یك كتاب نوشت. در سال 1956 از شوروی دیدن كرد و نوشت كه در شوروی مردم بیش از كشورهای كاپیتالیست استثمار می شوند و رهبران شوروی به سوسیالیسم مومن و صادق نیستند و در حالی كه از برابری حرف میزنند برای خود بیمارستان و فروشگاه اختصاصی دارند. پس از دیدار از اسرائیل نوشت كه فلسطین باید به صورت فدراسیونی از اعراب و یهودیان درآید تا درآرامش بسر برد.

 

 

1890م:29 دسامبر 1890 واحد هفتم سواره نظام آمریكا یك اردوگاه سرخپوستان قبیله «سو» در ایالت داكوتای جنوبی در كنار نهر «ووندد نی» را مورد حمله قرارداد. در این حمله که با شلیك توپ همراه بود «بیگ فوت» رئیس قبیله و شماری دیگر از زن و مرد و كودك بومی (اصطلاحا؛ سرخپوست) كشته شدند. پاره ای از گزارشها شمار كشته شدگان را 153 تن سرخپوست و 25 نظامی و برخی دیگر 300 سرخپوست نشان می دهد. این حمله متعاقب قتل «سیتینگ بول» و یازده تن دیگر از سران قبیله «سو» صورت گرفت كه دو هفته پیش از آن در 15 دسامبر روی داده بود.

اوایل دسامبر به مقامات دولتی آمریكا گزارش رسیده بود كه سرخپوستان «قبیله سو» در حال رقص ارواح هستند كه ممكن است پس از آن، مسلحانه درصدد پس گرفتن اراضی خود از سفید پوستان مهاجر بر آیند و کشتار كنند. مقامات دولتی برپایه خاطره جنگ «سیتینگ بول» با نیروهای ژنرال كاستر در 25 ژوئن سال 1876 كه ضمن آن كاستر و همه افراد او كشته شدند دست به اقدام زدند و واحد هفتم (واحد سابق ژنرال کاستر) را روانه محل کردند که کشتار "ووندد نی" صورت گرفت. به مناسبت كشتار «ووندد نی» هر سال مراسمی از سوی بومیان در این محل برپا می شود.

این آخرین درگیری بزرگ بومیان آمریكای شمالی با مهاجران سفید پوست بود كه از سال 1607 میلادی پس از ورود انگلیسی ها به شمال آمریکا (ویرجینیا) آغاز شده بود.

 

 

1923م:برج ایفل كه سازنده آن مهندس الكساندر گوستاو ایفل 28 دسامبر سال 1923 ( روزی چون دیروز ) در 91 سالگی در گذشت 990 فوت (نزدیك به 330 متر ) ارتفاع دارد و به مناسبت یكصدمین سالگرد انقلاب فرانسه ساخته شده است .ساختن آن كه در 1886 آغاز شده بود 31 مارس 1889 پایان یافت . برای ساختن این برج كه یك موسسه غیر دولتی انتفاعی است 9 هزار و 547 تن آهن بكار رفته است . ایفل كه یك مهندس ساختمان و شیمی بود قبلا در راه آهن فرانسه كار ساختن پلها را برعهده داشت . هیتلر به خاطر همین زیبایی های شهر پاریس از بمباران این شهر خود داری كرده بود.

 

 

1960م:در نیمه دوم دهه 1960 اخبار مربوط به جنگهای «بیافرا» پا به پای گزارشهای جنگ ویتنام در رسانه ها به چشم می خورد. جنگهای بیافرا كه دو سال و هشت ماه طول كشید منجر به مرگ یك میلیون نیجریایی شد. این جنگها را سرهنگ «اوجوك وو» با اعلام استقلال بیافرا ــ منطقه ای در نیجریه كه ساكنان آن عموما از طایفه «ایبو» و مسیحی هستند ــ باعث شده بود، زیرا كه در بیافرا نفت كشف شده بود و بعضی شرکت های بزرگ چند ملیتی نفت وی را تحریك به این كار كرده بودند و مورد حمایت دولتهای مربوط به این شركتها بود.

تجزیه طلبی سرهنگ اوجوك وو كه قبلا در همان منطقه فرماندار نظامی بود از سی ام ماه مه سال 1967 تا ژانویه سال 1970 طول كشید و از كشور های عضو سازمان ملل تنها پنج كشور رژیم او را به رسمیت شناختند، ولی جمع آوری كمك برای او در كشورهای مسیحی اروپا و آمریكا، همه جا، در جریان بود.

«گوون» نخست وزیر وقت فدراسیون نیجریه واحدهای دو لشكررا به بیافرا فرستاد و دستور داد كه «منطقه تجزیه شده» تحت محاصره اقتصادی درآید كه باعث كمبود شدید مواد غذایی و مرگ مردم از گرسنگی شده بود. جنگ نیروهای طرفین عمدتا خیابانی و پرتلفات بود. بالاخره دولت فدرال نیجریه با سلاحهای تازه ای كه از شوروی دریافت كرده بود از جمله جت میگ، سرهنگ «اوجوك وو» را شكست و از كشور فراری داد و با فرار او كار استقلال طلبی هم پایان یافت.

دولت فدرال نیجریه به دولت امریكا و چند دولت اروپایی قول داد كه از ایبوهای استقلال طلب انتقام نگیرد.

از «اوجوك وو» كه به طرز مرموزی فرار كرده بود، دیگرخبری نبود كه 28 دسامبر2002 (و در آن سال 69 ساله) نام او در میان نامزدهای انتخابات 19 آوریل سال 2003 ریاست جمهوری نیجریه اعلام شد و در سطح جهان شگفتی به وجود آورد. تازه مردم سایر كشورها دانستند كه دولت نظامی پیشین نیجریه قبلا اورا مورد عفو قرار داده بود!. وی در آستانه انتخابات آن سال وارد نیجریه شده ، حزبی به نام «اتحاد بزرگ!» تاسیس كرده و می ست که رئیس جمهوری كشوری شود كه روزگاری آن را قبول نداشت و كمر به انهدام و تجزیه آن بسته بود. نیجریه 130 میلیونی از سال 1999 دارای دولت غیر نظامی شده است ولی در آن چنددستگی مردم همچنان ادامه دارد. نیمی از مردم نیجریه مسلمان هستند. در مسائل نیجریه همه جا انگشت شركتهای نفتی خارجی به چشم می خورد.

مروری برتحولات نیجریه از لحظه اعلام تجزیه طلبی اوجوك وو در مه 1967، پژوهشگر را در برابر علائم متعدد سئوال قرار می دهد كه یافتن پاسخ برایشان به گذشت زمان بیشتری نیاز دارد.

 

 

2003م:«رومانوپرودیRomano Prodi» رئیس ایتالیائی كمیسیون اتحادیه اروپا 27 دسامبر 2003 یك كتاب داستان حاوی مواد منفجره كه با پست ارسال شده بود دریافت كرد كه انفجار آن به خانه وی آسیب رساند. قبلا هم پیرامون خانه "پرودی" در شهر رم دو انفجار صورت گرفته بود. یك گروه كه روزنامه های ایتالیا اعضای آن را آنارشیست های تازه خوانده اند (كه در دهه های اخیر تروریست عنوان گرفته اند) مسئولیت این انفجارها را برعهده گرفته و اعلام کرده بود كه اتحادیه اروپا با ایجاد نظم اروپایی، عامل بسط ستمگری و استثمار شده است.

 

 

2004م:امواج حاصل از یك زمین لرزه كه26 دسامبر 2004 در عمق اقیانوس هند روی داد در مناطق ساحلی اطراف این اقیانوس از سومالی در غرب تا سوماترا و تایلند در شرق و هند و سریلانكا در منطقه مركزی تلفات و زیانهای مالی سنگین وارد ساخت. تا چهارم ژانویه 2005 بیش از 150هزار جسد شمارش شده بود و این، در حالی بود که هزاران تن هنوز در ردیف ناپدیدشدگان باقی مانده بودند که با کشف اجساد آنان و یا سر به نیست شدن قطعی، شمار تلفات از 200 هزار تجاوز کرد. در آن زمان نگرانی از آنجا بود كه در پی این تهاجم امواج، كه «سونامیsunami » نامیده می شود، در مناطق آسیب دیده بیماری های مسری شیوع یابد.

امواج اقیانوس ناشی از این زلزله شدید تحت البحری به سرعت 800 كیلومتر در ساعت در جهات مختلف به حركت درآمده بودند و در سر راه خود مناطق ساحلی را ویران ساخته بودند. گزارش شده بود كه چنین رویدادی كه ممكن است در گردش زمین هم اندكی اثر گذاشته باشد در یك قرن گذشته سابقه نداشت.

با توجه به فاصله زمانی رسیدن امواج به ساحل، چنانچه دستگاه كشف و اخطار در منطقه وجودداشت، می شد دست كم از شماری از تلفات پیشگیری كرد. چنین دستگاهی در منطقه اقیانوس آرام وجود دارد. از تبلیغات کمک رسانی که در پی این رویداد در برخی کشورها به چشم می خورد چنین بر می آمد که برخی از قدرتها، کوشیده بودند از امر کمک رسانی، برای بسط نفوذ سیاسی استفاده کنند.

چند ماه بعد از وقوع حادثه، جمع تلفات (مقتولین) سونامی دسامبر 2004 بیش از دویست و بیست هزار تن اعلام و گزارش شده بود که بیشترین شمار تلفات را اندونزی (منطقه سوماترا) تحمل کرده بود.

 

 

2004م:پس از انتخابات 26 دسامبر كه دومین رای گیری نوبت دوم بود!، از 27 دسامبر 2004 عامل تازه ای وارد مسئله اوكراین شده است كه طبق پیش بینی برخی از اصحاب نظر، باز هم ادامه خواهد داشت و کانون یک بحران جهانی خوتهد بود زیرا كه این كشور صحنه درگیری مجدد غرب و روسیه شده و آبستن حوادث تازه تر خواهد بود.

مرگ «كرپا » وزیر حمل و نقل كابینه اوكراین بر اثر شلیك گلوله ادامه بحران را ثابت کرد. وی از گردانندگان حزب سوسیال دمكرات اوكراین بود. برخی كه مایل به مخفی کردن بحران بودند کوشیدند كه مرگ او را خودكشی وانمود سازند زیرا كه در كنار جسد، یک سلاح کمری به دست آمده بود. پاره ای دیگر مرگ وزیر را «قتل» خوانده بودند. در این میان دادستان كل اوكراین گفته بود كه كشف سلاح در اطاق «كرپا» لزوما دلیل خودكشی نمی تواند باشد و ممكن است قاتل و یا قاتلان پس از ارتكاب قتل، سلاح را در آنجا گذاشته باشند. رسیدگی بیشتر حقیقت را به دست خواهد داد.

واقعیت این است که روسیه نمی تواند یک اوکراین غیر دوست را تحمل کند و درنتیحه بحران ادامه خواهد داشت.

 

 

2004م:29 دسامبر 2004 اعلام شد که بزرگترین رزمایش نظامی جهان در نیمه سال 2005 برگزار خواهد شد. طبق اعلامیه مربوط، این مانور نظامی با شركت انبوه نیروهای مسلح روسیه و چین صورت خواهد گرفت كه در آن از انواع موشك، زیر دریایی و هواپیما و ابزار های پیشرفته الكترونیك و ماهواره استفاده خواهد شد.

این مانور عظیم که در زمان تعیین شده انجام شد نخستین رزمایش مشترك روسیه و چین در طول تاریخ بود كه برنگرانی رقبای جهانی آنها افزود. چین و روسیه از سال 2001 بمانند دهه 1950 به یكدیگر نزدیك شده و به صورت متحد نظامی ـ اقتصادی درآمده اند و دیگر، مانند گذشته اختلاف مرزی هم ندارند.

روزی که در روسیه ورق برگشت خورد - اظهارات مشاور سابق «پوتین» - بازگشت به سیاست های ناسیونالیستی با نگرش تزاری

 

2005م:اواخر دسامبر 2005 «آندری ایلاریانوف» مشاور ویژه پوتین رئیس جمهور وقت روسیه از سمت خود در كرملین کناره گبری کرد و اعلام داشت: شش سال پیش با امید به بسط اقتصاد آزاد در روسیه و گسترش و ماندگار شدن آزادی های سیاسی، همكار كرملین شدم و همه دانش و مهارت (!) خود را در تحقق آن هدفها بكار بردم ولی از سال گذشته ورق برگشت خورد و دولت (پوتین) مدل اقتصادی دیگری را در پیش گرفته است كه من موافق آن نیستم و با روش تازه پوتین كه همه اختیارات در مسكو متمركز شود موافقت ندارم و آن را نوعی محدود شدن آزادی عمل مقامات محلی می دانم. من این روش را پیدایش یك نظام حكومتی تازه در روسیه مشابه تزارها می بینم که نهایتا به درگیری با غرب خواهد انجامید. ایلاریانوف كه مورد حمایت غرب بود قبلا نیز چند بار از تغییر روش پوتین و بازگشت به سیاست های ناسیونالیستی با نگرش تزاری تلویحا انتقاد كرده بود.

مفسران غرب همان وقت در تفسیر كناره گیری پرسر و صدای ایلاریانوف نوشته یودند كه این كناره گیری ثابت كرد كه پوتین دارد به دوران «مخلوطی از امپراتوری تزارها و شوروی سابق» باز می گردد و تسریع برنامه نوسازی تسلیحات، فعال شدن در بازار استراتژیك نفت و گاز، تجدید فعالیت های فضایی، محدود كردن فعالیت سازمانهای غیر انتفاعی بین المللی، واردآوردن فشار به صورت دیكته كردن به اعضای جامعه مشترك المنافع، نزدیك شدن به دولت هایی كه دوست غرب نیستند (ازجمله ایران) و سهم خواهی در عراق و ... نشانه هایی از آغاز این بازگشت و فعال شدن در امور بین المللی است. به نوشته این مفسران، پوتین قبلا و از داخل تحت فشار قرارگرفته بود كه راه تزارها و یا راه شوروی ها را در پیش گیرد تا روسیه به صورت یك قدرت و یكپارچه باقی بماند، و وی مخلوطی از این دو پیشنهاد را كه مدلی تازه است انتخاب كرده است. این مفسران نوشته بودند که نباید فراموش کرد که پوتین یک افسر سازمان اطلاعات و امنیت شوروی بود، آموزش دیده است که چگونه با غرب مبارزه کند. او تمامی روش ها (ترفندها) و تدابیر ما و راه خنثی کردنشان را می داند. مفسران غرب، روز کناره گیری "ایلاریانوف" را روز آغاز دوران تازه ای در روسیه نوشته بودند.

یك قدرت و یكپارچه باقی بماند، و وی مخلوطی از این دو پیشنهاد را كه مدلی جدید است انتخاب كرده است.

 

 

2003م:در ادامه كار فسادزدایی از سازمانهای مختلف در چین كه گفته شده است از سال 2003 با شدت بیشتری دنبال می شود و در این راستا، طبق گزارش رسانه ها تا 29 دسامبر 2005 نزدیك به پنجاه هزار كارمند دولت و مقام اداری سابق به دادگاهها تسلیم شده بودند، در نیمه دوم دسامبر 2005 «تیان فنگ شان» وزیر سابق اراضی نیز به جرم گرفتن رشوه هایی جمعا معادل 538 هزار دلار آمریكا به حبس ابد محكوم شد. در چین، مجازات گرفتن رشوه به منظور بذل و بخشش و حیف و میل و سوء استفاده از اموال عمومی و وارد ساختن زیان به خزانه ملت «اعدام» است، ولی از آنجا كه «تیان» به جرم خود اعتراف و ابراز ندامت كرده بود، قضات دادگاه خلق با رعایت تخفیف، او را به حبس ابد و استرداد پول هایی كه گرفته بود و پرداخت غرامت زیان های وارد آورده به جامعه محكوم كردند. وی قبلا فرماندار ایالت و مدتی نیز وزیر اراضی و بخشی از منابع طبیعی چین بود.

دادگاههای خلق ویژه فسادزدایی از چین تا كنون چند مقام سابق را به اعدام محكوم كرده اند كه حكم اعدام درباره آنان اجرا شده است.

 

 

2008م:"واشنگتن پست" گزارش از کسب اطلاعات درباره مخالفان سیاست های آمریکا در افغانستان با دادن رشوه ای به نام قرص تقویت توان جنسی به کدخدایان روستاها و سران طوایف و حتی "وارلردها" داده بود که رسانه های دیگر آنرا نقل کرده و در آخرین هفته دسامبر 2008 از اخبار پرمخاطب در سراسر جهان شده بود، بویژه که این خبر، مورد تایید یک مامور "سیا" به نام "جیمی اسمیت" قرارگرفته بود. شاید این نخستین بار باشد که از داروی تقویت قوه باء برای کسب خبر استفاده شده است.

طبق این گزارش که شبکه تلویزیونی "ای. بی. سی" هم آن را نقل کرده بود، ماموران آمریکایی به کدخدایان روستاها و بزرگان طوایف افغانستان که عمدتا سالخورده و هرکدام دارای چند زن جوانتر هستند قرص "ویاگرا" ویژه تقویت قوه باء (افزایش زودگذر توان جنسی مردان و نیاز به مصرف مکرر آن، هربار و هنگام نیاز) می دهند تا درباره مخالفان سیاست های واشنگتن و معارضان مسلح اطلاعات به دست آورند. دریافت کنندگان این قرص آبی رنگ که در آمریکا بدون نسخه دکتر فروخته نمی شود به آن اشتیاق فراوان نشان می دهند و خواهان آن هستند. این قرص ها که کدخدایان و ریش سفیدان افغان را شاد و خرسند می کند ممکن است باعث مشکلات قلب و حتی مرگ شود و به همین سبب در آمریکا، یک دکتر تا از سلامت قلب مطمئن نشود آن را تجویز نمی کند. طبق این گزارش ها، کدخدایان و اصحاب اطلاع در دهکده ها و قبایل افغانستان به قدری شیفته این قرص شده اند که حاضر می شوند قیود قومی و تعهدات اخلاقی را کنار بگذارند و برای ادامه دریافت قرص "ویاگرا" با عوامل امریکا همکاری و مساعدت کنند.

در گزارش ها آمده بود: ماموران "سیا" نیاز این کدخدایان و ریش سفیدان طوایف افغان را که در دنیای دو قرن پیش زندگی می کنند به تقویت قوای جنسی و بهره مند شدن از لذت غریزی در سنین پیری را درک کرده بودند که مبادرت به خرید اطلاع از آنان با دادن قرص ویاگرا کرده اند. ویاگرا منحصر به فرد نیست و داروهای مشابه آن هم در بازار وجود دارد. ماموران آمریکایی قبلا با دادن پول و هدایای دیگر جلب همکاری می کردند. اوایل کار حتی برای یک "وارلرد" افغانی هزینه ساخت یک استخر سرپوشیده را تامین کرده بودند.

این گزارش ها، اظهارات اخیر حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان را که گفته بود نیروهای خارجی در افغانستان دولت در درون دولت تشکیل داده اند تایید می کند. کرزای 22 دسامبر 2008 نگرانی خودرا از عملیات نظامیان و ماموران خارجی در افغانستان اعلام کرده و گفته بود که استراتژی آمریکا در افغانستان اورا گیج کرده است و افزوده بود که دولت آمریکا درباره تصمیمگیریهای خود قبلا با او مشورت نمی کند!. نظامیان خارجی باید به جای استقرار در روستاهای افغانستان، در مرز پاکستان مستقر شوند. بازرسی خانه های مردم در روستاها و کارهایی از این دست نتیجه ندارد و مداخله در وظایف ماموران محلی است. کرزای گفته بود که اوضاع افغانستان بهتر از هفت سال پیش (سال 2001 و پس از رویدادهای 11 سپتامبر آمریکا و مداخله نظامی این کشور در افغانستان) نیست و او از ناهماهنگی واشنگتن و کابل ناخرسند است.

به گزارش 29 دسامبر 2008 رسانه ها، افزایش تلفات نظامیان "ناتو" در افغانستان که رو به گسترش گذارده است، همچنین بر خشم مردم کشورهای عضو این اتحادیه نظامی غرب می افزاید که نتیجه اش تظاهرات، عصیان و دست کم تغییر دولتها از طریق "صندوق آراء" است زیرا که بازگردانیدن اجساد نظامیان با تشریفات و انتشار اخبار آن صورت می گیرد.

در همین روز گزارش رسید که طالبان نه تنها در ایالت های جنوبی و شرقی بلکه در ایالت های مرکزی و نزدیک به کابل از جمله "وردک" و "لوگر" هم تقویت شده اند و امر و نهی می کنند و ....حال آنکه مردم این دو ایالت عمدتا تاجیک و هزاره (مخالف طالبان) هستند.

برخی از مفسران آسیایی این گزارش رسمی را که 30 هزار نظامی آمریکایی دیگر به افغانستان منتقل خواهند شد تحلیل کرده و گفته اند: اینک آن زمان فرارسیده است که آمریکا و کشورهای عضو "ناتو" هدف و نیت واقعی خودرا از استقرار در افغانستان روشن سازند زیرا که اگر این استقرار ادامه یابد باعث برهم خوردن نظم منطقه و مقاومت دولتهای دیگر می شود که از این رهگذر منافع و امنیت خودرا در خطر می بینند. غرب باید توجه کند که افغانستان به دریا راه ندارد و در نتیجه آن بلوک نمی تواند برتری نظامی داشته باشد. غرب باید راهی را درپیش گیرد که افغانستان برایش یک "دام" نشود. قدرت های مجاور افغانستان نسبت به عملیات غرب حساس هستند. غرب در افغانستان پیرزوی نظامی نخواهد داشت و استقرار آن به سود افغانها و یکپارچکی این کشور نخواهد بود.

 

 

1155: به دستور پاپ یك روحانی مسیحی به نام «آرنولد برسچیا» را که گفته بود یك روحانی از كشیش تا پاپ حق ندارد صاحب مال و منال باشد آتش زدند و باقیمانده جسدش را به رودخانه تیبر كه در حاشیه شهر رم جریان دارد افكندند.

1170: هنری دوم پادشاه وقت انگلستان پس از این كه شنید توماس بكر اسقف اعظم آن كشور ( اسقف كانتربوری ) گفته است كه پادشاه حق مداخله در كار او و قضاوت در باره كارهای وی را ندارد چهار تن از افسران گارد خود را مامور قتل اسقف اعظم كرد و آنان وارد كلیسای كانتر بری شدند و بكر را گردن زدند.

1911: «سون یات سن» به عنوان نخستین رئیس جمهوری چین اعلام شد که از دو روز بعد پس از رسمیت یافتن، کار خود را در این سمت آغاز کرد.

1813: نیروهای انگلیسی در جریان جنگ خود با ایالات متحده شهر« بافالو» در ایالت نیویورك را آتش زدند.

1920: دولت یوگوسلاوی فعالیت حزب كمونیست را در آن كشور غیرقانونی كرد . این حزب بعدا از سال 1945 تا سال 2000 بر یوگوسلاوی حكومت كرد.

1933: ( 1312 خورشیدی ) ایران دارای كارخانه سیمان شد ( سیمان شهرری).

1940: در یك حمله لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان) به لندن، در این شهر بیش از سه هزار تن كشته و هزاران تن دیگر مجروح شدند.

1949: دولت مجارستان كه به دست حزب كمونیست افتاده بود صنایع و كارخانه های این كشور را ملی كرد . در سال 1989 كه ورق بر گشت بازماندگان صاحبان این كارخانه ها مدعی استرداد انها شدند.

1955: (1334 خورشیدی ) دستگاه قضایی ارتش برای نواب صفوی و هفت تن از اعضای جمعیت فدائیان اسلام كیفرخواست اعدام صادر كرد.

2004: 28 دسامبر 2004 دلار بازهم در برابر « یورو » تنزل كرد و تا هر «یورو» یك دلار و 364 هزارم دلار پایین آمد و در زوریخ گفته شد كه دلار باز هم تنزل خواهد كرد.

1987: «یوری روماننكوYuri Romanenko» فضانورد شوروی پس از 326 روز اقامت در فضا به زمین بازگشت ولی همزمان، گورباچف با شروع كارهایی كه به فروپاشی شوروی منجر شد، این افتخار او را كمرنگ كرد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو : تقویم تاریخ -8 دی