تقویم تاریخ -6 بهمن :     560م:بیست و ششم ژانویه سال 560 میلادی (چهار روز ...

 

 

560م:بیست و ششم ژانویه سال 560 میلادی (چهار روز مانده به جشن سده) خسروانوشیروان شاه ساسانی ایران در دیدار خود با موبدان و بزرگان ایران در تالار تیسفون (ایوان مدائن) برای اطلاع از چگونگی برپایی مراسم جشن سده آن سال كه پنجاه روز پیش از نوروز برگزار می شود به آنان گفت كه تصمیم گرفته است كه برای هر روستای ایران یك «دهگان (دهقان)» انتخاب شود و تنظیم امور روستا، جمع آوری مالیات، معرفی سرباز هنگام ضرورت، پرورش اسب برای فروش به ارتش و داوری برای حل اختلاف برزگر و ارباب زمین به او واگذار شود و چنین فردی باید هم برزگر باشد و هم صاحب زمینی كه در آن كشت می كند (خرده مالك) تا با مشكلات هر دوطرف آشنا باشد. به علاوه او باید لایق، منصف، امین و راستگو و مورد اعتماد بیشتر ساكنان روستا باشد و اگر روستا كوچك است؛ چند روستای مجاور هم یك دهگان داشته باشند. این دهگان یك تكلیف عمومی هم دارد و آن گزارش وضعیت محصولات روستا، و نارضایی های محلی و ستمگری و اجحاف مقامهای دولتی و اربابان به نمایندگان شخص اوست كه در هر گوشه و كنار كشور در دسترس خواهند بود. این دهگانان بركنار نخواهند شد مگر این كه درستی و كفایت خود را از دست بدهند. وظیفه میهنی این دهگانان این است كه بدون چشمداشت بكوشند كه تولیدات روستا سال به سال افزایش یابد و همچنین بتوانند هنگام بروز خطر با بسیج مردان روستا، در کار دفاع مشارکت كنند.

این تصمیم كه شرح آن در دائرة المعارف دمكراسی آمده است به اجرا درآمد و به تدریج جزیی از فرهنگ روستاهای ایران و یك آیین ماندگار شد.

درمیان سران ایران باستان، خسرو انوشیروان از لحاظ سازماندهی و تنظیم امور قضایی و اداری، وضع ضوابط و سامان دادن به امور مالیاتی، ایجاد دارالترجمه و دارالتحریر به منظور ترجمه و تحریر كتاب، و تشویق ورزش و سرگرمی های سالم رهبری ممتاز و شاخص است. مورخان اورا به دلیل توجه به امور قضایی و احقاق حق و رسیدگی مستقیم به مشكلات مردم و آگاه شدن از درد دل آنان رهبری كه به پیشبرد تمدن بشر كمك بسیار كرد توصیف كرده، «دادگر» لقب داده و «انوشیروان دادگر» خطاب می كنند.

 

670م:شهر باستانی خجند در كنار سیردریا (رود سیحون = Jaxartes ـ منطقه فرارود) و حاكم نشین ایالت سغدیانای = سغد ایران دوران ساسانیان، در ژانویه 670میلادی (19 سال پس از یزدگرد سوم و فروپاشی امپراتوری ایران درجریان حمله عرب) به دست اعراب افتاد و یك واحد نظامی عرب از 26 زانویه آن سال در دژ ساسانیان معروف به مقرّ مرزبان سیردریا كه مشرف بر ابتدای دره فرغانه است مستقر شد. مرزبان سیردریا به امید بازگشت «پیروز ساسانی» با كمك ارتش چین به قدرت، تا این زمان پابرجا مانده بود. شهر خجند (دومین شهر جمهوری پارسی زبان تاجیكستان كه از سال 1939تا فروپاشی شوروی به لنین آباد تغییر نام داده شده بود) همچنان حاكم نشین ایالت سغد (پایگاه اصلی مهاجرت آرین ها به ایران و شمال و غرب هند، و اروپای شمالی و مركزی ـ آلمان و اتریش) است. این شهر مهمترین ایستگاه كاروانها در طول «راه تاریخی ابریشم» بود. به باور بسیاری از اوستاشناسان (آموزش های زرتشت) و پژوهشگران دوران باستان، والدین زرتشت در كنار «رود درگاه» و در ناحیه ای كه سغد در آنجا واقع شده است می زیستند كه سرزمین آرین ها (آریانا) بوده است. دولت ساسانیان ایران از سال226 تا 651 میلادی، بمانند هخامنشیان از هجوم و مهاجرت اقوام آلتائیك به قلمرو میهن جلوگیری می كرد. بهرام گور (بهرام پنجم شاه ساسانی ایران از سال 421 تا 438میلادی) و خسروانوشیروان (شاه دیگر این دودمان از سال 531 تا 579 میلادی) هون های سفید (هپتالیت ها) را كه از سیردریا (رود سیحون) گذشته بودند شكست سخت دادند و در اروپا پراكنده ساختند. «كوروش بزرگ» جان خود را در همین منطقه و برسر جلوگیری از مهاجرت اقوام با تمدنی عقب مانده به قلمرو ایران گذارده بود. اسكندر مقدونی كه درجریان تصرف ایران، تا سغدیان پیش رفته بود در سال 329 پیش از میلاد و هنگام توقف در سمرقند، به پیروی از اندیشه كوروش بزرگ، یك واحد نظامی یونانی را در پادگان هخامنشیان در خجند (كناره سیردریا) مستقر ساخته بود تا مانع مهاجرت اقوام شمالی و شرقی شود. درپی ورود عرب به خجند، راه به روی اقوام آلتائیك (مغول و ... و شبه زرد ها) باز شد كه در قرون دهم و یازدهم میلادی از دو سوی، تا آناتولی پیش آمدند و دو امپراتوری گسترده در خاورمیانه از جمله در ایران (سلجوقیان) و در آناتولی (عثمانی ها) تاسیس كردند كه متعاقب آنان چنگیزیان هم وارد شدند و رواج زبانهای آلتائیك در این منطقه از جهان ریشه در همان زمان دارد.

تزار روسیه تا سال 1866تصرف آسیای میانه و ازجمله شهر خجند را تكمیل كرد و دولت تهران را به ضمیمه شدن خان نشین های آسیای میانه (خراسان بزرگتر) به روسیه راضی ساخت و امضاء گرفت. این منطقه در پی فروپاشی شوروی دارای پنج جمهوری مستقل مشترك المنافع شده است.

منطقه خجند كه طبق بررسی كارشناسان محیط زیست دارای هوایی بسیار «كم آلوده» است به سبب قرار گرفتن در كنار كوه، دره، یك دریاچه و رودخانه «سیردریا» و آثار باستانی متعدد و فرهنگ ایرانی گسترده و تئاتر و موسیقی از نقاط توریستی جهان است. در دو دهه اخیر ایرانیان و ایرانی تبارها و به ویژه پارسیان هند قسمت عمده این گردشگران را تشكیل داده اند. خجند همانند سمرقند دارای یك انجمن بزرگ زرتشتیان است كه اخیرا مراسم «تجدید حیات آرین ها» در این منطقه را برگزار كردند. به دلیل خوبی هوا و فراوانی میوه و سبزی ها و پرستار مهربان، بسیاری از كمپانی به تاسیس خانه سالمندان در این منطقه دست زده اند و همچنین دفتر شعبه. خجند از زمان شوروی دارای یك دانشگاه صنعتی بزرگ و كالج های دیگر است. پس از شیراز، خجند به دومین شهر شعر فارسی معروف است. این شهر بر سر راه سمرقند به بخارا، مرو و اشك آباد و سرخس و مشهد واقع شده است و ایرانیان با اتومبیل شخصی و اتوبوس به آنجا سفر و از آثار نیاكان دیدار می كنند و از شنیدن مکالمه پارسی با لهجه تاجیك لذت می برند و واژه های گمشده پارسی را به دست می آورند و با خود به وطن می آورند. این دیدارها می رود كه خجند را كه دارای یك فرودگاه بزرگ بین المللی است به عظمت پیشین و مركز «ارواسیا» بازگرداند.

 

1976م:هواداران رعایت حقوق بشر و جنبش های مربوط كه از سراسر جهان در هلند گرد آمده بودند در این روز در ژانویه سال 1976 (بهمن 1355) اجتماع خود را به اعتراض و تظاهرات بر ضد حكومت ایران تبدیل كردند و دولت وقت ایران را متهم به نقض همه جانبه حقوق بشر در قبال اتباع خود ساختند.

در واكنش به این اعتراض كه وسیعا در رسانه های كشورهای صنعتی منعكس شده بود مقامات دولت تهران مدعی شدند كه تظاهركنندگان به دعوت سازمان عفو بین المللی در هلند اجتماع كرده بودند و این سازمان از دولتهای معینی در جهان حرف شنوی دارد و به نوعی عامل این دولتها است و این دولتها از زمانی كه ایران از سیاست نفتی اوپك و حفظ منافع دولتهای صادركننده نفت به جانبداری پرداخته، در خریدهای خود از خارج تجدید نطر كرده، روش بهتری با همسایگان در پیش گرفته، قدرت اول خلیج فارس شده و وعده ورود به تمدن بزرگ و جرگه کشورهای پیشرفته به ایرانیان داده است این بازی ها را به راه انداخته اند، و همین دولتها قبلا سپهبد بختیار و کنفدراسیون بین المللی دانشجویان ایرانی را در برون مرز علم كرده بودند و ....

2004م:در ژانویه 2004 هشت کارشناس معروف اتمی پاکستان از جمله دکتر عبدالقدیر خان که در مظان اتهام فروش اسرار اتمی به ایران، لیبی و کره شمالی قرار گرفته اند بازداشت شده بودند. عبدالقدیر خان به پدر بمب اتمی پاکستان معروف است.

این گروه در «آزمایشگاه اتمی خان» سرگرم کار بودند که دستگیر شدند. شایع شده بود که یک مقام ایرانی! به آژانس بین المللی انرژی اتمی گفته بود که ایران برخی وسائل و آموزشها را از این لابراتوار پاکستانی به دست آورده است.

دولت پاکستان که تحت فشار دولت آمریکا قرار گرفته بود 25 ژانویه 2004 همکاری اتمی خود با ایران را تکذیب ولی اشاره کرده بود که ممکن است برخی کارشناسان پاکستانی شخصا با ایران همکاری داشته بودند و متعاقب آن دست به بازداشت هشت کارشناس زد تا از آنان در این باره تحقیق شود.

 

 

2004م:حسین شریعتمداری مدیر روزنامه کیهان در مطلبی که در صفحه دوم شماره 18 ژانویه 2004 این روزنامه به چاپ رسیده نوشته بود:

"مدعیان اصلاحات [همکاران خاتمی] در چهار سال گذشته حد اقل 20 میلیارد تومان از بیت المال را برای خرید کتاب از ناشرانی که بسیاری از آنان تعهدی به اسلام و نظام ندارند هزینه کرده و این کتاب ها را که بعضا ضد اخلاقی و ضد دینی است به مدارس و مساجد فرستاده اند.... همین آقایان [ظاهرا وزارت ارشاد اسلامی] آثار مستهجن یک مجسمه ساز فراری را چند صد میلیون تومان خریداری کرده اند، هشت میلیون تومان بدهی فیلمسازان را به آنان بخشیده اند و همه ساله برای سمینارها و یادبودها و همایش های بی خاصیت و بعضا زیانبار هزینه کرده اند، ولی ....".

 

 

1356ش:(ششم بهمن 1341) رفراندم برای تصویب اصول شش گانه معروف به «انقلاب سفید» در سراسر ایران برگزار شد و برای نخستین بار زنان هم در رای دادن شركت كرده بودند. جان اف كندی رئیس جمهوری وقت آمریكا برگزاری رفراندم را تبریك گفت و از آن پس تا پیروزی انقلاب بهمن ماه 1357، هر سال به آن مناسبت در روز ششم بهمن مراسمی برگزار می شد كه بزرگترین این مراسم در ششم بهمن سال 1356 (یك سال پیش از رفتن شاه) برگزار شده بود كه گزارش كرده بودند سه میلیون نفر در آن شركت كرده بودند!.

به نوشته برخی از مورخین و اسناد دولتی آمریکا، جان اف. کندی (از حزب دمکرات) در دیداری که پس از آغاز حکومت خود، با شاه در واشنگتن داشت به او توصیه کرده بود که برای کاهش فشار کمونیستها دست به یک رشته اصطلاحات داخلی بزند - اصلاحاتی که بعدا «انقلاب سفید» نام گرفت و شالوده آن به دست دکتر علی امینی در زمان نخست وزیری اش ریخته شد. دکتر امینی به داشتن روابط دوستانه با حزب دمکرات آمریکا شهرت داشت. وی زمانی سفیر ایران در آمریکا بود و این دوستی ریشه در همان زمان داشت.

 

 

2005م:هرچه كه روز انجام انتخابات عراق (30ژانویه 2005) نزدیكتر می شد اظهار نظر درباره آن در رسانه ها افزایش می یافت. بیشتر نظرهای 26 ژانویه آن سال از جانب استادان و مدرسان دروس دمكراسی و حكومت مطرح شده بود تا سیاستمداران، زیرا كه مخاطبان رسانه ها عموما حرفهای دسته اخیر (سیاستمداران) را گوشه ای از بازی می پندارند و كمتر توجه می كنند. بیشتر نظرات دانشگاهیان بر این مدار بود كه انتخابات (آن سال) عراق (صرف نظر از چگونگی انجام آن و شرایط محیط) مسائل پیچیده این کشور را در درازمدت حل نخواهد كرد، و بعد از آن هم مقاومت و زد و خورد ادامه خواهد داشت و این بار انتخاب شدگان نیز هدف قرار خواهند گرفت. این اصحاب نظر گفته بودند: در جایی كه فرماندار، رئیس پلیس و قاضی كشته شوند، قتل یك نماینده مجلس كه شمار آنان 275 تن خواهد بود سخت تر نخواهد بود.

به اظهار این كارشناسان (در ژانویه 2005)، انجام انتخابات عراق در شرایطی كه تا كنون در جهان سابقه نداشته است، و به آن گونه كه جورج دبلیو بوش و دستیارانش می خواهند و می گویند (طیق برنامه آنان)، آزمایش مطلوبی برای بسط دمكراسی در خاورمیانه نخواهد بود. مجلسی كه به این ترتیب و در این شرایط در عراق تشكیل شود نخواهد توانست یك قانون اساسی برای این كشور تدوین كند كه همه گروهها را راضی سازد، و لذا نفاق و درگیری با شدت بیشتری دنبال خواهد شد. قضاوت عراقی ها كه انتخابات گذشته این کشوررا تجربه كرده اند این خواهد بود كه نه در آن زمان كسی از ترس دیكتاتورها جرات داشت خود را مستقلا نامزد كند و نه در این زمان از ترس افراد مسلح. دست كم در آن زمان، هر دیكتاتور می كوشید كه نامزد نمایندگی از میان كارشناسان هر رشته باشد. در آن زمان مردم را تشویق به دادن رای به كسانی كه اسمشان اعلام شده بود می كردند و در این زمان از آنها می خواهند كه به احزاب رای بدهند كه این احزاب در چند ماه اخیر توسط افراد مشخصی تاسیس شده و هدفهایشان بر مردم روشن نیست و مردمی كه كشورشان تحت اشغال نظامی است راه دومی ندارند. گفته اند كه در شب انتخابات مقررات منع رفت و آمد شبانه بر قرار می شود و حوزه های رای گیری در محاصره نظامیان خواهد بود. این وضعیت باعث خواهد شد كه به این انتخابات اتهاماتی از جمله تعویض صندوقها و آراء در ساعات شب وارد شود ـ اتهامی كه تا ابدیت نمی توان آن را پاك كرد.

اصحاب نظر تردید دارند كه انتخاب شوندگان بتوانند كار زیادی انجام دهند و می گویند كه دادن رای به خودی خود كافی نیست و مشكلی را حل نمی كند. مجلس آتی عراق با مجالس قبلی تفاوت زیاد نخواهد داشت زیرا انتخابات به همان گونه است (فرمایشی) و با این تفاوت، كه این بار بیشتر نامزدها «ندید» هستند. انتونی كوردس تحلیلگر مركز مطالعات استراتژیك بین المللی آمریكا گفته است: در پی انتخابات عراق، كاخ سفید آن را پیروزی و مخالفان دولت بوش «شكست» خواهند خواند و مسئله ادامه خواهد داشت.

1856م:26 ژانویه 1856 (154 سال پیش) ناو توپدار «دکاتور USS Decatur» که از سوی دولت فدرال آمریکا به کمک مهاجران شمال غربی فرستاده شده بود بومیان (سرخپوستان)را در نبردگاه شان با مهاجران مسلح (محلی که شهر سیاتل در آنجا ساخته شده است) به توپ بست و سپس تفنگداران دریایی آمریکا از کشتی پیاده شدند و بومیان را که از دیار خود دفاع می کردند به عقب راندند. تلفات دو طرف نسبتا سنگین بود. در این نبرد که چندی پیش از آن آغاز شده بود چیف (رئیس) سیاتل Chief Seattle با مردانش از دو قبیله سوکوامیش Suquamish و دوامیش duwamish با مهاجران که تازه وارد شده و به تصاحب اراضی آنان دست زده بودند می جنگیدند. در این منطقه که بعدا ایالت واشنگتن شده است روسیه و انگلستان دو رقیب دولت فدرال آمریکا بودند که مصرّانه قصد داشت قلمرو خودرا تا سواحل اقیانوس آرام گسترش دهد. روسها و انگلیسی ها نیز در همین اندیشه بودند. دولت فدرال آمریکا رسیدن به هدف را با تشویق اتباع خود به مهاجرت به منطقه مورد نظر آغاز می کرد و سپس از این مهاجران با اعزام واحد نظامی به دفاع می پرداخت، نظامیان را باز نمی گردانید، در همانجا می ماندند و طولی نمی کشید که منطقه ضمیمه قلمرو دولت فدرال می شد.

باوجود شکست نظامی بومیان منطقه شمال غربی (بعدا ایالت واشنگتن)، نام چیف سیاتل بر شهر تازه ساز گذارده شد که باقی مانده است. تلفظ بومی این نام «سیال Siahl» بوده است که مهاجران انگلیسی زبان سیاتل تلفظ می کردند.

 

1787م:قیام كشاورزان بدهكار ماساچوست آمریكا به رهبری سرهنگ دانیل شی 26 ژانویه سال 1787 شكست خورد و پایان یافت . سرهنگ « شی » فرمانده هنگ 5 پیاده و از قهرمانان جنگهای استقلال آمریكا پس از اطلاع از یاس و نارضایی كشاورزان منطقه خود كه بهره ظالمانه و سنگین وامهایی كه گرفته بودند ، آنان را در معرض از دست دادن اراضی شان قرارداده بود ، به مقامات وقت آمریكا پیام فرستاد؛ انقلاب مسلحانه ما برضد انگلستان و آن همه فداكاری و جان بر كف نهادن برای این نبود كه عده ای انگشت شمار كه به هر طریقی پولی به دست آورده اند دسترنج كشاورزان را به یغما ببرند و مزارع آن دسته را كه قادر به پرداخت اقساط بدهی در سر رسید نباشند تصاحب و حراج كنند و .... وی اضافه كرده بود: به نظر می رسد كه قضات دادگاهها به جای حفاظت از حق، از نزولخور ها حمایت می كند.

سرهنگ شی چون جواب مساعد نشنید در سال 1786 با افراد هنگ خود و گروهی از كشاورزان بدهكار به ساختمان دادگستری ماساچوست كه قضات آن حكم به توقیف و حراج مزارع می دادند حمله برد ، نگهبانان را خلع سلاح كرد ، پرونده ها را آتش زد و بر در ساختمان قفلی بزرگ زد و آن را تعطیل كرد.

دولت مركزی پس از آگاه شدن از این عمل ، چهار هزار و چهارصد سرباز به فرماندهی یك ژنرال را مامور سركوبی قیام كرد.

سرهنگ شی امید داشت كه با تصرف یك انبار اسلحه ارتش ، كشاورزان مقروض را مسلح كند و قیام را به پیروزی برساند كه موفق نشد و كشاورزان بدون اسلحه كه بیش از یك هزار تن نبودند به تدریج مایوس و پراكنده شدند و هنگ ششصد و هشتاد نفری نفری «دانیل شی» هم نتوانست برای مدتی طولانی در برابر افراد یك لشكر و عمدتا سوار ایستادگی كند و قیام شكست خورد.

دولت تازه تاسیس آمریكا بعدا پذیرفت كه اعتراض سرهنگ شی در اصل و ماهیتا «حق» بوده و او را مورد عفو قرار داد و چندی بعدی وامهای كشاورزی را تسهیل و شرایط آنها را آسان ساخت كه از آن زمان ، رعایت تسهیلات كشاورزی در آمریكا عادت و قانون شده است و به این دلیل، مورخان نوشته اند كه قیام سرهنگ شی به همان نتیجه رسید كه هدف نهایی اش بود و نمی توان آن را «شكست خورده» تلقی كرد.

 

 

1788م:26 ژانویه (ششم بهمن) در استرالیا «روز ملی» است. در این روز در سال 1788 (درست 222 سال پیش) آرتور فیلیپ ناوسروان انگلیسی (بعدا دریاسالار) با چند کشتی نظامی و صدها تن محکومان و زندانیان که آنان را باخود آورده بود تا مهاجرنشین بسازد در جنوب غربی استرالیا مستقر شد و شهری را که ساخت به نام لرد سیدنی (وزیر داخله وقت انگلستان) «سیدنی» گذارد. استرالیا به معنای جنوبی نامی است که یک دریانورد هلندی براین منطقه گذارده است زیرا که در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است. هلندی ها پیش از سایر اروپاییان وارد استرالیا و نیوزیلند شده بودند.

مهاجران انگلیسی پس از استقرار در سیدنی، تعرض به بومیان و نابودی آنان و تمدنشان را آغاز کردند و به همین سبب بسیاری از مردم آسیا 26 ژانویه را «روز تعرض» می خوانند و در جریان جنگ جهانی دوم یکی از هدفهای امپراتوری ژاپن پایان دادن به سلطه مهاجران اروپایی بر استرالیا بود و این هدف با انتقال قدرت از غرب به آسیا از نخستین روز قرن 21 تقویت شده است.

20 سال پس از استقرار مهاجران انگلیسی در سیدنی و ایجاد کلنی استرالیا، در همین روز (26 ژانویه 1808) نظامیان انگلیسی برضد حکمران انگلیسی این کلنی کودتا کردند و قدرت را موقتا به دست گرفتند و مخالفان ادامه ریاست پادشاه انگلستان بر استرالیا (که هنوز به قوّت خود باقی است) روز ملّی استرالیارا روز شورش "رام ریبیلیون" - Rum Rebellion می خوانند.

 

1901م:در مسابقه خودرو رانی كه 26 ژانویه سال 1901 در « نیس » انجام شد یك مرسدس بنز ساخت آلمان حد اكثر سرعت آن زمان را شكست و ركورد تازه 85 كیلومتر( 53 مایل ) در ساعت را بر جای گذارد.روزنامه هایی این خبر را منتشر ساختند مجبور شدند در باره نام خودرو كه مرسدس (نام زن) است توضیح دهند و بنویسند كه صاحب كارخانه بنز آلمان نام «مرسدس» دختر زیبای امیل ژلینكEmil Jellinek كنسول اتریش( آلمانی زبان ) در «ونیز» را بر این خود رو گذارده است. این نام همچنان براین خودرو باقی مانده است.

 

1944م:این عكس 26 ژانویه سال 1944 در پی بمبارانهای سخت و پیاپی شهر« درسدن » آلمان از این شهر برداشته شده است كه جز ویرانه ای از آن باقی نمانده است . رهبران آلمان با به یاد آوردن این مناظر است كه به آسانی با هرگونه جنگ در هر جای كره زمین موافقت نمی كنند.

 

 

1896م:پیروز شدن تبلیغات « كشف طلا معروف به گلد راش » در كالیفرنیا كه عمدتا به منظور مهاجرت آمریكائیان ساكن مناطق شرقی و مركزی این كشور به كالیفرنیا بود تا نفوس انگلیسی زبانهای این منطقه اسپانیایی زبان افزایش یابد ، باعث شد كه در آخرین دهه قرن 19 چنین تبلیغاتی برای انتقال مردم به منطقه « كلن دایك Klondike » كانادا ( در همسایگی آلاسكا ) صورت گیرد و در این روز ــ 26 ژانویه سال 1896 ــ جمعیت مهاجران ثابت این منطقه به 20 هزار تن برسد كه عمدتا به طمع كسب پول آسان از ایالات متحده منتقل شده بودند . در آن دهه جمعا 60 هزار آمریكایی به منطقه كلندایك رفته بودند كه چهل هزار نفرشان پس از رو به رو شدن با این واقعیت كه آوای دهل شنیدن از دور خوش است به وطن بازگشته بودند. عكس ، دو مرد امریكایی را در دهه مذكور در راه مهاجرت به منطقه زر ! در كانادا نشان می دهد.

 

1991م: 26ژانویه سال 1991 «زیاد باره = محمد سیاد بری» رئیس جمهوری وقت سومالی كه گرفتار شورش یك دسته از نظامیان و چند دستگی طوایف سومالی شده بود به جنوب کشور فراركرد. وی چندی بعد باکمک نظامیان هوادار خود و حمایت قبیله اش عزم تسخیر مغدیشو پایتخت را کرد که از نیروهای محمد آیدید (عیدید) ـ یکی از ژنرالهای شورشی شکست خورد و از سومالی خارج شد که با فرار او از کشور، دوران بی دولت شدن سومالی نیز آغاز شد كه هنوز ادامه دارد. "زیاد باره" که دوم ژانویه 1995 در هفتاد و شش سالگی در نیجریه درگذشت بیستم اکتبر 1970 (درست یک سال پس از آغاز زمامداری و در سالروز آن) در سومالی نظام سوسیالیستی اعلام کرده بود. سوسیالیسم زیاد باره ترکیبی از دستورهای قرآن، ناسیونالیسم و لنینیسم بود. با وجود این، وی در طول 21 سال حکومت خود تلاش چندانی برای پایان دادن به کلانیسم (قبیله گرایی ـ قبیله سالاری) در سومالی نکرد. وی که در ایتالیای موسولینی آموزش نظامی دیده بود و مزه استعمار ایتالیا و سپس انگلستان را چشیده بود و از تقسیم سومالی بزرگ میان استعمارگران اروپایی دل پرخونی داشت در طول حکومت خود به مسکو نزدیك شده بود، برای دولت مسكو تسهیلات بندری در سومالی برقرار كرده بود و از این كشور اسلحه فراوان دریافت داشته بود. تمایلات ناسیونالیستی «زیاد باره» که در سال 1919 و در اوج استعمار اروپایی بر قاره آفریقا به دنیا آمده بود پس از دریافت اسلحه فراوان از دولت مسکو و آموزش ارتش سومالی توسط افسران روس براندیشه سوسیالیستی اش غلبه کرد و پس از تغییر الفبای کتابت در سومالی به نوعی لاتین و استفاده از برخی حروف قدیمی، بفکر احیاء سومالی بزرگ و ایجاد یک کشور واحد توانمند در شاخ آفریقا برآمد و در اجرای این هدف در سال 1977 بر سر منطقه «اوگادن» با اتیوپی وارد جنگ شد که در آن موفقیت نداشت. دولت کنیا که اطمینان یافته بود پس از اتیوپی، نوبت آن است که مورد حمله نظامی سومالی قرارگیرد در سطح جهان دست به یک رشته تبلیغات زد که بر روابط کشورها با سومالی تاثیر گذارد. مارکسیست شدن اتیوپی هم باعث کاهش حمایت مسکو از سومالی شد و از آن پس مشکلات دولت زیاد باره آغاز شد. نظر به موقع استراتژیك سومالی واقع در منطقه شاخ آفریقا، غرب از حرکات ناسیونالیستی "زیاد باره" به خشم آمده بود و اورا دیكتاتور سومالی می خواند و ضمن گسترش محدودیت سیاسی و اقتصادی به کشف و تقویت مخالفانش در ارتش و میان سران قبایل پرداخت که در ژانویه 1991 به نتیجه رسید و شورش نظامی آغاز شد. زیاد باره درجریان فعالیت های ناسیونالیستی اش که غرب و مسکو را نگران ساخته بود به تهران آمد تا ضمن گسترش مناسبات اقتصادی، از شاه بخواهد که نظر غرب را نسبت به او جلب کند. زیاد باره که با کودتای 21 اکتبر 1969 و قتل عبدالرشید شرمارک رئیس جمهور وقت به قدرت رسیده بود پس از فرار از سومالی، به دفاع از خود پرداخت و گفت حكومت كردن بر سومالی كه نظام قبیله ای را ترك نگفته جز با روشی كه او در پیش گرفته بود امكان پذیر نبود. هدف سوسیالیسم او جلوگیری از گسترش شکاف میان غنی و فقیر و پیدایش ثروتمند همانند سرمایه داران غرب در سومالی بود. وی ضمن دفاع از تعرض به اوگادن گفته بود که رسالت هر رئیس دولت است که اراضی ازدست رفته را بازستاند. زیاد باره از دو دوزه بازی کردن دولت وقت مسکو انتقاد کرده و گفته بود: این دولت در زمانی که غرب دشمن تمام عیار سومالی شده بود مارا ترک کرد ـ همانند تخلیه افغانستان و رها ساختن دولت کمونیستی کابل در دست دشمنان. وی افزوده بود که سومالی چوب موقع استراتژیک خودرا می خورد. منطقه سومالی در قرون گذشته هم قربانی موقع سوق الجیشی خویش بود و قدرتهای اروپایی به همین دلیل بر سر آن مرافعه داشتند و آن را میان خود به چند قطعه تقسیم كرده بودند.

 

2001م:26 ژانویه 2001 یک زمین لرزه سخت که در ایالت گجرات فدراسیون هند روی داد بیش از 20 هزار تن را کشت. در همین روز در سال 1700 یک زلزله شدید در سواحل غربی آمریکا (کالیفرنیا و ارگون) روی داد که مقامات اسپانیایی مکزیک آن را گزارش کرده اند. در آن زمان سواحل غربی آمریکا در کنترل اسپانیای نوین (مکزیک) بود. پژوهشگران ژاپنی ضمن بررسی زلزله های گذشته شدت زلزله ژانویه 1700 آمریکا را 9 ریشتر برآورد کرده اند.

 

2003م:دیوید کی David Kay بازرس ارشد آمریکایی تسلیحات عراق پس از کناره گیری از این سمت، 25 ژانویه 2004 در رادیو عمومی آمریکا اعلام داشت که دولت صدام حسین پیش از حمله نظامی آمریکا به عراق در مارس 2003 ، فاقد هرگونه سلاح کشتار جمعی بود و ما این را می دانستیم. وی گفت که سازمانهای اطلاعاتی باید بگویند که چرا و تحت فشار چه مقامی گزارش کرده بودند که عراق دارای اسلحه کشتار جمعی است و به استناد گزارش آنها، جورج بوش به کنگره و ملت آمریکا بگوید که به دلیل وجود چنین سلاحهایی در عراق حمله نظامی به این کشور لازم و ضروری است.کی" گفته بود که ما در عراق هرچه جستجو کردیم، چیزی از آن دست ندیدیم و سلاح کشتار جمعی به دست نیاوردیم. قانون اساسی ایالات متحده (فدراسیون آمریکا) جنگ غیر ضروری را منع کرده است. دکتر "دیوید کی" در جلسه 28 ژانویه 2004 کمیسیون سنای آمریکا ویژه نیروهای مسلح نیز شهادت داد که وی ضمن بازرسی های خود در عراق نتوانست اسلحه کشتار جمعی به دست آورد که دلیل حمله نظامی آمریکا به عراق اعلام شده بود. متعاقب این جلسه که جزئیات آن از شبکه های تلویزیونی پخش شد تصمیم گرفته شد که تحقیق شود که چرا سازمانهای اطلاعاتی آمریکا تایید کرده بودند که عراق دارای سلاحهای کشتار جمعی است که بر پایه آن جورج دبلیو بوش نطق سالانه خود خطاب به جلسه مشترک مجلسین آمریکا ( 20 ژانویه 2003 ) را تنظیم و ایراد کند که توجیهی برای حمله به عراق بوده است.

"کی" با بیان این مطلب، مهمات لازم را به نامزد های حزب دمکرات داده بود تا در طول مبارزات انتخاباتی سال 2004 از جورج بوش انتقاد کنند و بخواهند که روشن سازد چرا منابع اطلاعاتی گزارش خلاف واقع داده بودند. با وجود این، آمریکاییان که دوستدار قدرت نمایی نظامی، برتری و ابرقدرت بودن هستند در انتخابات نوامبر 2004 جورج بوش را برای یک دوره دیگر انتخاب کردند و حزب جمهوریخواه اکثریت خودرا تا آخر سال 2006 در کنگره آن کشور هم حفظ کرد!. احساس برتری جهانی داشتن؛ روانشناسی و عامل غرور آمریکاییان شده است. این احساس را رسانه های این کشور در ذهن آمریکاییان زنده نگهمیدارند تا قسمتی از شادی آنان تامین شود و هرکس بخواهد که تبعه آمریکا شود و گذرنامه این کشوررا به دست آورد که مسافرت با آن آسان و بدون درد سر و معطلی است.

آظهارات "کی" به صورت یک سند تاریخ درآمده است و ممکن است بعدا برای تعقیب قضایی مقامات وقت دولت بوش و حتی خود او و معاونش از آنها استفاده شود و همچنین مورد استناد مجامع بین المللی قرارگیرد. به هرحال قاضی تاریخ و قضاوت او مهمتر و ابدی است.

 

 

2005م:بیست و پنجم ژانویه 2005 در آستانه تسلیم یك لایحه 80 میلیارد دلاری دیگر از جانب دولت جورج دبلیو بوش به كنگره این كشور برای تامین هزینه های نظامی در عراق و افغانستان، ویدئو اظهارات «روی هالمسRoy Hallums» مقاطعه كار آمریكایی به گروگان گرفته شده از تلویزیونهای این كشور بخش شد كه گفت: از رهبران عربی، و نه جورج بوش می خواهم كه مرا از اعدام رهایی بخشند زیرا كه بوش «خود - محور» است و جز برنامه های خودش به چیزی دیگر از جمله جان من فكر نمی كند. هالمس که یکی از مقاطعه کاران تامین غذای آماده (پاکتی) برای نظامیان آمریکایی در عراق بود بعدا آزاد شد. وی پیش از ورود به عراق، در کشور سعودی فعالیت می کرد.

هزینه های دولت آمریكا در عراق و افغانستان تا ژانویه 2005 به 280 میلیارد دلار رسیده بود كه كسر بودجه این كشور را بالا برده بود. اصحاب نظر در همان زمان گفته بودند که اگر این روند به همین صورت ادامه یابد ممکن است در سالهای آتی (احتمالا از سال 2008) آمریکا را وارد یک رکود اقتصادی کند.

مرور زمان ثابت کرد که این پیش بینی که به آن توجه نشده بود درست بود و آمریکا از سال 2008 وارد یک بحران اقتصادی شده است که تدابیر ماههای نوامبر و دسامبر 2008 و ژانویه 2009 و ازجمله کمک صدها میلیارد دلاری دولت (از جیب مردم) به بانکها و "سازمانهای واسطه سرمایه گذاری" چندان کارساز نبوده است.

 

 

2009م:25 ژانویه 2009 و شش روز پس از توافق روسیه و اوکراین برای عقد یک قرارداد ده ساله فروش و انتقال گاز طبیعی، و رفع نسبی بحران ناشی از قطع انتقال گاز روسیه به اروپا، ولادیمیر پوتین مرد نیرومند روسیه در گفت و شنودی با تلویزیون بلومبرگ آمریکا (متعلق به شهردار نیویورک و شرکاء) حکومت جورج دبلیو بوش را متهم به ایجاد همه مشکلاتی کرد که در قلمرو شوروی سابق بویژه در چهار سال منتهی به بیستم زانویه 2009 پدید آمده بود. به نوشته مفسران رسانه ها، پوتین با این مصاحبه، از توطئه های ضد روس آمریکا که به طرقی دیگر ادامه دارد پرده برداشت و نشان داد که دولت واشنگتن نمی خواهد روسیه جایگاه تاریخی خودرا در جهان بازیابد.

وی گفت که دولت جورج بوش معلوم نیست با چه نیّت تصمیم به برهم زدن نظم کشورهای مشترک المنافع (با دست کم گرفتن روسیه) گرفته بود، در گرجستان و اوکراین و یکی دو نقطه دیگر درشوروی سابق انقلاب مخملی به راه انداخت و می دانید که به چه طریق دولت های این دو کشور را تغییر داد. سپس با زدن چراغ سبز به دولت های دست نشانده در این دو کشور که می دانیم از چه قماش افرادی تشکیل شده اند خواست که تقاضای عضویت در «ناتو» بدهند و با اینکه حساسیت مارا نسبت به این موضوع می دانست تقاضانامه های آنهارا را پذیرفت تا در آن اتحادیه نظامی مطرح سازد.

پوتین گفت که داستان بازی های علنی دولت بوش و یکی دو متحدش (انگلستان و فرانسه) را که قبلا در اروپا به این صورت سابقه نداشت همه می دانند و نیاز به بازگفتن ندارد. با انواع تلاش، انتخابات اوکراین را برهم زد و آنقدر بازی درآورد تا برنده انتخابات (که روابط خوب با ما داشت) کنار برود و ویکتور یوشچنکو و بانو یولیا تیموشنکو (که سوابق آنان را همه می دانند) برسر کار آیند و به همین ترتیب در گرجستان عمل کرده بود که بالاخره منجر به تجاوز تفلیس به اوستیای جنوبی شد که این بار گوشه کوچکی از قدرتمان را نشان دادیم و مانع بازشدن فصل دیگری شدیم. قدرت نظامی ما همچنان سر جایش است، به علاوه ثروتمند هم شده ایم و خودرا از زوائد و آویزه ها رها ساخته ایم. حکومت بوش این واکنش و قدرت مان را دید، باز آرام نگرفت و اگر دوم دسامبر 2008 آلمان و چند کشور دیگر مخالفت نکرده بودند عضویت اوکراین و گرجستان در ناتو تصویب می شد و معلوم نبود که چه وضعیتی در جهان پیش آمد می کرد زیرا که روسیه مصمم است که اجازه چنین کاری را ندهد و نخواهد داد و دولت بوش این را می دانست؛ باوجود این معلوم نیست که چرا بازهم ادامه می داد. بازی اوکراین بر سر انتقال گاز طبیعی روسیه به اروپا که یک پنجم مصرف این قاره را تامین می کند زیر سر دولت بوش بود. تردید نیست که حکومت بوش مقامات اوکراینی حرف شنو خود را وادار به یک پرده بازی کرده بود که منجر به قطع گاز به اروپا در این سرمای سخت شود تا اروپاییان قبول کنند که ما ـ روس ها شرکاء اطمینان بخشی نیستیم و نباید به تعهدات ما و رفتارمان اتکاء کنند. دولت بوش ده روز پیش از رفتنش، با اوکراین و گرجستان قرارداد شراکت استراتژیک امضاء کرد که این عمل جز به کندن چاه برای افتادن دولت «اوباما» به داخل آن، تعبیر دیگری نمی تواند داشته باشد.

پوتین گفت که همین دولت بوش بود که برای تحریک ما به اقدام (آغاز معارضه و جنگ سردی دیگر) داستان استقرار سیستم های ضد موشکی را در لهستان و جمهوری چک به میان آورد و دنبال کرد تا اینکه با تهدید جدّی و عملی ما رو به رو شد. در همه این بازیها و تحریکات، دولت لندن با حکومت جورج بوش همکاری می کرد و احتمالا محرّک دولت بوش بود. اروپائیان عضو ناتو که در قرن گذشته دوبار طعم جنگ را چشیده اند می دانند که برای پیشگیری از جنگی دیگر چه باید بکنند ولی معلوم نیست که دولت جورج بوش چه فکری در کله داشت که از این تحریکات (تحریک روسیه اتمی ـ فضایی و اینک عاری از بسیاری از مسائل اقتصادی ـ اجتماعی سابق) دست بر نمی داشت. درباره دولت «اوباما» من احتیاط را از دست نمی دهم و از پیش، نمی گویم که بازی های دولت بوش تکرار نخواهد شد. «اوباما» یک نفر است باید دید که اطرافیانش (Inner Circle کاخ سفید) از چه قماشی هستند. به هرحال ما گوش بزنگ و مراقب اوضاع هستیم و توان هرمقابله و هرکاری را هم داریم .

 

2009م:یکشنبه ـ 25 ژانویه 2009 ـ به مناسب آغاز سال نو قمری چین رسانه ها در گوشه و کنار جهان به تاریخچه تقویم چین اشاره کرده بودند تا وظیفه آموزش عمومی خودرا به انجام رسانده باشند. پیدایش تقویم چین که مخلوطی از نظام قمری - شمسی (Lunisolar) است مربوط به دوران دودمان شانگ Shang Dynasty است که از 1766 تا سال 1122 پیش از میلاد بر چین حکومت داشتند و بنابراین، قدمت این تقویم بیش از سه هزار سال است. سال چین که از 25 ژانویه 2009 آغاز شده بود سال نرّه گاو (Ox) - یکی از صور حیوانات 12 گانه بود. چینیان سال با علامت گاو را سالی نسبتا آرام، سالی توام با سخت کوشی، اتخاذ تصمیمات قاطع و در عین حال سال پر از یکدندگی کردن ها می پندارند. سال قبل از آن، سال موش بود.

76: هادریانوس كه از سال 117 تا 138 میلادی امپراتور روم بود به دنیا آمد .

90: ارتش روم پس از 16 سال جنگ سراسر آلمان را تصرف كرد و سنای روم تصویب كرد كه نقشه جغرافیایی امپراتوری اصلاح شود و نقشه تازه، آلمان را هم شامل گردد.

1693: داسیلوا سولیس شاعر پرو كه یكی از قطعاتش به عنوان هجو مقامات یك كلیسا تلقی شده بود آتش زده شد.

1833: برنهارد اردمانسدر تاریخدان آلمانی دیده به جهان گشود .

1918: (1296 هجری) انگلیسیها كه ایران را در اشغال داشتند سلیمان میرزا رهبر حزب دمكرات ایران را به بهانه همكاری با آلمان دستگیر و زندانی كردند!.

1922: ( 1300 هجری) به عادت سلاطین قاجاریه، احمد شاه با بدرقه ژنرال رضاخان سردار سپه عازم دیدار از اروپا شد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو : تقویم تاریخ -6 بهمن