تقویم تاریخ -5 مهر : 295م:دولت ساسانیان ایران در اواخر دهه قرن سوم میلادی دچار ...

295م:دولت ساسانیان ایران در اواخر دهه قرن سوم میلادی دچار درد سرسازی یك شاهزاده جاه طلب به نام تیرداد پسر خسرو شده بود كه تایید امپراتور وقت روم را برای پادشاهی خود بر ارمنستان به دست آورده بود. نرسی ساسانی شاه وقت ایران برای دستگیری و محاكمه تیرداد به جرم خیانت به وطن، به ارمنستان نیرو فرستاد و تیرداد به رم فرار كرد و دولت روم را بر ضد وطن خود برانگیخت. دولت ایران که چنین دید به دولت روم اعلان جنگ داد. سنای روم هم به نوبه خود در جلسه 27 سپتامبر سال 295 پیشنهاد جنگ با ایران را تصویب كرد. متعاقب ابلاغ این مصوبه به دولت، دیوکلتیانوس (دیوکلتیان) امپراتور وقت روم سپاهی به فرماندهی «گالریوس» داماد خود به جنگ ایران فرستاد. این سپاه 26 ژوئیه 297 میلادی در نزدیكی فرات (محلی میان جنوب ترکیه و شمال سوریه امروز) از ایران شكست خورد و گالریوس به آنتیوک فرار كرد و از سوی امپراتور روم توبیخ شد و قول جبران داد. این سومین نبرد ایران و روم در زمان سلطنت نرسی بود.

گالریوس بعدا با طرح نقشه و با یک نیروی زبده و ویژه و پس از عبور از کوهها (کوههای جنوب ترکیه و شمال عراق امروز) خود را به اردوگاه نرسی رسانید و در یک شبیخون همسر و فرزندان کوچک او ازجمله دخترانش را اسیر کرد که نرسی برای پس گرفتنشان مجبور به دادن امتیاز و امضای قرارداد صلح شد. نرسی پس از دادن این امتیاز از عمل خود احساس پشیمانی کرد، بیمار شد و به نفع پسرش هرمز ار سلطنت کناره گیری کرد.

1583م:دائرةالمعارف شعر و شاعران (به زبان انگلیسی)، سالروز درگذشت «وحشی بافق» شاعر ایرانی را در چنین روزی در سپتامبر 1583 میلادی ذكر كرده است. این بیت پرمعنا ازوست:

دل نیست كبوتر كه چو برخاست، نشیند ـ ازگوشه بامی كه پریدیم، پریدیم

1316ش:مجموعه كارخانه های دولتی سیگار سازی، توتون چپق و تنباكو (دخانیات) پنجم مهر ماه سال 1316 (1937) در محل فعلی كه در آن زمان خارج از تهران و آن سوی دروازه قزوین بود گشایش یافت. امور دخانیات در ایران، همچنان در انحصار دولت است.

شصت و هشتمین سالگرد تاسیس كارخانه های دخانیات ایران (سپتامبر 2004) همزمان بود با رسیدگی یك دادگاه آمریكا به اتهام سیگار سازهای این كشور كه 50 سال، (از روزی كه رئیس نظام پزشكی وقت آمریكا دود سیگار را عامل بسیاری از امراض خطرناك از سرطان تا بیماری های قلبی اعلام داشت) به مردم دروغ گفته و آنان را تشویق به دود كردن این عامل مرگ كرده بودند. شاكی این پرونده دادستان كل آمریكا بودكه از جانب مردم این كشور از سیگار سازها خواستار پرداخت 280 میلیارد دلار غرامت شده بود.

1941م:27 سپتامبر سال 1941، رضا شاه یك ماه و دو روز پس از تجاوز نیروهای انگلستان و شوروی به ایران به همراه خانواده اش در بندر عباس بركشتی انگلیسی «بندرا» نشست و دوران تبعید خود را آغاز كرد. این كشتی 23 روز بعد در جزیره موریس (موریشس) از متعلقات انگلستان در اقیانوس هند پهلو گرفت و به رضا شاه گفته شد كه تبعیدگاه او همین جزیره است و زندانی دولت انگلستان است. به این ترتیب، وی به همان گونه كه با كمك انگلیسی ها به قدرت رسیده بود به تصمیم آنان قدرت را از دست داد.

رضا شاه در زمانی كه یك سرتیپ قزاق بود با كودتای 21 فوریه 1921 سردار سپه و بعدا وزیر جنگ و نخست وزیر شده بود و در 15 دسامبر 1925 با اصلاح قانون اساسی و به موجب متمم آن به شاهی رسیده بود و دودمان پهلوی را تاسیس كرده بود كه 55 سال سلطنت كردند و در سال 1979، ایران جمهوری شد. سلطنت رضاشاه تا 16 سپتامبر 1941 (25 شهریور 1320) طول كشیده بود كه در این روز به اصرار متفقین كه ایران را اشغال نظامی كرده بودند كناره گیری كرده بود.

تبعیدگاه رضا شاه، در سال 1943 به خواهش پسرش از سران متفقین كه در تهران گرد آمده بودند، از جزیره موریشس به یوهانسبورك در آفریقای جنوبی تغییر یافت كه 26 ژوئیه سال 1944 در همین شهر در 66 سالگی درگذشت و جسد او به قاهره انتقال یافت تا بعدا به ایران آورده و دفن شود و ....

رضاشاه در 16 مارس 1878 در آلاشت سواد كوه واقع در استان مازندران به دنیا آمده بود و از جوانی، سپاهیگری را پیشه خود قرارداده بود.

 

1333ش:پنجم مهر ماه 1333 روزنامه های تهران نوشتند كه یكی از چشمهای عبدالعلی لطفی وزیر دادگستری كابینه دكتر مصدق كه روز اول مهر ماه توسط گروهی ناشناس در خانه اش كتك زده شده بود نابینا شده است.

مهاجمان در حمله به خانه لطفی 70ساله واقع در شمیران كه شهرت به درستی و میهندوستی داشت همسر و فرزندان او را هم كتك زده بودند!. پس از انتقال لطفی به بیمارستان، پزشكان آثار ضربات متعدد چاقو و چماق و پنجه بوكس را در نقاط مختلف بدن و صورت او مشاهده كرده بودند. درباره مسببین و عاملان این عمل، در آن زمان گزارش دیگری انتشار نیافت!. پس از انقلاب 1979، روزنامه های تهران در زمینه كتك خوردن لطفی گزارش هایی منتشر ساختند و نوشتند كه مضروب و كور كردن او كار همان دسته های داخلی بود كه در براندازی 28 مرداد دست داشته بودند.

 

1333ش:پنجم مهر ماه سال 1333 فرمانداری نظامی تهران خبرنگاران روزنامه ها را برای بازدید از چاپخانه مخفی حزب توده كه چهارم مهر ماه در شمیران كشف شده بود دعوت كرده بود. در كشف این چاپخانه سروان مهدی رحیمی (سپهبد در سال 1357 و آخرین فرماندار نظامی تهران و رئیس شهربانی ایران) كمك كرده بود و از همان زمان مورد توجه قرار گرفته بود كه در دهه بعد نخست، رئیس راهنمائی و رانندگی و سپس پلیس تهران شده بود.

این چاپخانه و ماشین آلات آن که نشریات زیر زمینی حزب کمونیستی توده را به چا پ می رساند بعدا به وزارت فرهنگ داده شد و به چاپخانه فرهنگ معروف گردید.

1321ش:سومین تلاش نظام سابق در طول سه دهه، برای راه اندازی مجدد روزنامه دولتی ایران، پنجم مهرماه سال 1342 به حالت تعلیق در آمد. نخستین تلاش در سال 1321 صورت گرفته بود؛ زیرا كه روزنامه های وقت زیر بار انتشار بیشتر گزارشهایی را كه سازمانهای دولتی به آنها می دادند به دلیل این كه ارزش خبری ندارند نمی رفتند. در آن زمان، این تلاش با مداخله مستشار آمریكایی وقت مالیه ایران پایان یافته بود كه گفته بود به جای تحمل هزینه انتشار روزنامه دولتی، خبرهای دولتی را با پرداخت مبلغ معینی پول، در روزنامه های موجود منتشر كنید (خبر پولی = نوعی آگهی). تلاش دوم كه در سال 1327 بعمل آمده بود با اعتراض و اخطار ناشران روزنامه ها كه اگر دولت وارد كسب (حرفه) روزنامه شود اعتصاب خواهند كرد مسكوت مانده بود. تلاش سوم به دو دلیل متوقف شد یكی بیم از آن بود كه مردم كه در حال روشن شدن و اطلاع از حقوق مدنی خود بودند لج كنند و روزنامه دولتی را نخرند و دیگری مخالفت دادستان وقت تهران بود كه از سوی وزارت دادگستری (قوه قضایی) در جلسات مربوط شركت می كرد.

دادستان تهران گفته بود كه اگر انگیزه، تاریخی باشد و می خواهید روزنامه «وقایع اتفاقیه» را زنده كنید كه زمان انتشار آن مربوط به دوران استبداد بود و كشور دارای سه قوه حكومتی نبود و تفكیك قوا هم نشده بود. به علاوه، روزنامه رسمی موجود (كه هنوز هم در چارچوب قوه قضایی منتشر می شود) ادامه همان «وقایع اتفاقیه» است. اگر هدف چیزی دیگر است، در صورت تخلف این روزنامه چگونه دادستان عمومی تهران می تواند یك موسسه دولتی را به صرف تقصیر یك «فرد» ببندد و سردبیر و یا نویسنده را كه كارمند دولت است، طبق چه قانونی تعقیب كند؟. توقیف روزنامه از وظایف من (دادستان عمومی) و تعقیب حقوق بگیران دولت (سردبیر و نویسنده روزنامه دولتی) از وظایف دیوان كیفر است كه در این مورد تداخل وظایف می شود و مسئله ساز خواهد بود، لذا راه اندازی چنین روزنامه ای (روزنامه دولت) نیاز به قانون علیحده دارد و انتصاب مدیر و سردبیر آن و هر روزنامه وابسته به یك سازمان عمومی (جز نشریات تخصصی) باید به تصویب مجلس برسد.

با توقیف شدن روزنامه دولتی ایران از اوایل خرداد ماه 1385 (2006) به مدت چهار ماه ثابت شد که در سال 1342 (43سال پیش از آن) دادستان وقت تهران ایراد درستی گرفته بود.

به علاوه، در مذاكرات سال 1342 قرار بود كه روزنامه دولتی مورد نظر، «صبح» منتشر شود كه تیراژ روزنامه های صبح در ایران تا زمان راه اندازی آیندگان، با این كه مطالب خوب وخواندنی هم داشتند، به سبب برچسب دریافت كمك مالی غیر مستقیم از دولت و در نتیجه اجبار داشتن به انتشار اخبار دولتی و دفاع از تصمیمات دولت كه به آنها خورده بود هیچكدام از چند هزار نسخه تجاوز نمی كرد، و این موضوع نیز یك عامل دیگر نگرانی هیات راه اندازی روزنامه ارگان دولت در آن زمان شده بود.

با وجود این، سه دهه بعد و در دهه 1370، در پی انتشار روزنامه محلی و غیر سیاسی همشهری از سوی شهرداری تهران!، روزنامه دولتی ایران هم انتشار یافت که هر دو در آن زمان، صرفا به دلیل داشتن هیات سردبیری و تحریریه حرفه ای مركب از روزنامه نگاران قدیمی و مجرب (برکنار شده از کار در دو سه سال اول پس از انقلاب) در اندک مدتی از لحاظ تیراژ به مقام اول و دوم رسیدند و همین وضعیت سبب شد كه سازمان رادیو تلویزیون دولتی هم یك روزنامه راه اندازی كند و ....

به نظر کارشناسان رسانه ها (مس میدیا)، خرید روزنامه دولتی از سوی ایرانیان و انتشار روزنامه توسط دولت ایران در این برهه از زمان، دو موضوع در خور بررسی جامعه شناسی. روانشناسی و پژوهش هستند.

برخی از اصحاب نظر گفته اند که مخاطبان ایرانی با این عمل خود (خرید روز نامه دولتی)، مانع از آن می شوند که وطنشان روزنامه حرفه ای و مستقل (ناوابسته) خوب داشته باشد.

مسئله دیگر این است كه روزنامه های دولتی در وطن ما خود را روزنامه عمومی (حرفه ای) بشمار می آورند، یعنی اعلان تجاری می گیرند و تكفروشی دارند و با این عمل، كاملا خود را از صورت تخصصی خارج ساخته اند (كه طبق اصول ژورنالیسم حرفه ای، نشریه دولتی در هر شکل آن - اختصاصی بشمار می آید و نمی تواند عمومی خوانده شود) زیرا كه مطبوعات به عنوان قوه چهارم دمكراسی شناخته شده اند و با توجه به تفكیك قوا، سه قوه دیگر نمی توانند روزنامه عمومی (روزنامه ای كه دارای اعلان تجاری و تكفروشی باشد) منتشر سازند.

برای این سئوال که چرا «شهرداری» و «دولت (قوه مجریه)» در ایران روزنامه نگار شده اند باید پاسخ یافت و این در حالی است که بسیاری از روزنامه نگاران وطن ما سالهاست که در صف نوبت دریافت پروانه انتشار نشریه قرار دارند و یا درخواست آنان در بعضی موارد بدون ذکر دلیل و حتی ارسال پاسخ کتبی رد شده است. در بسیاری از کشورهای جهان از جمله آمریکا انتشار روزنامه نیاز به پروانه ندارد زیرا که آزادی مطبوعات (پرس) در قوانین اساسی تضمین شده است که جزیی از آزادی بیان است. می دانیم که بسیاری از روزنامه نگاران ایران در سال 1357 به صف انقلاب پیوستند، زیرا که یکی از شعارهای انقلاب حذف تشریفات غیر لازم برای دریافت پروانه روزنامه بود.

 

 

1345ش:پنجم مهرماه 1345 كنفرانس بین المجالس پنجاه و پنجم در تهران دركاخ سنا آغاز بکار کرد. در دومین روز برگزاری، این نشست اعمال زور در روابط میان كشور ها را مردود اعلام و زورگویی های سابق را محكوم كرد.

به موازات همین اجلاس كه در آن نمایندگان پارلمانهای 63 كشور شركت كرده بودند، شاه ملقب به « آریا مهر » شد.

با این لقب پر طمطراق که 12 سال بكار برده شده و تیتر روزنامه ها قرار گرفته بود، گمان نمی رفت که یک «آریامهر!»، پس از احساس خطر، جانش را بردارد و در جستجوی جای امن وطن را ترک کند و به خارج برود - کاری که صدام حسین در سال 2003 نکرد.

 

1794م:فرانسوا نوئل بابوفFrancois Noel Babeuf روزنامه نگار انقلابی فرانسه 27 سپتامبر 1794 نام روزنامه خود را به «Tribun du Peupleتریبون مردم» تغییر داد و اولین شماره آن تحت این نام پنجم كتبر (هفته بعد) انتشار یافت. عنوان قبلی این روزنامه Journal de la Liberte de la presse«ژورنال آزادی» بود.

بابوف كه از فعالان انقلاب فرانسه و از اعضای كمیته تقسیم اراضی میان كشاورزان بدون مزرعه بود در آخرین سرمقاله روزنامه اش، پیش از تغییر نام آن، نوشت كه انقلاب فرانسه نتوانسته به وعده خود كه تامین برابری سیاسی و عدالت اقتصادی است عمل كند. مردم حق دارند كه كار داشته باشند و در رفاه و مساوات زندگی كنند.

مخالفت های بابوف با كمیته مدیریت (دولت میانه روها) و قانون اساسی تازه (قانونی كه پس از اعدام روبسپیر تدوین شده بود) به تدریج صورت گروهی و خشونت آمیز به خود گرفت و هیات مدیره فرانسه (دولت) وی را متهم به تحریك مردم و ایجاد كمون پاریس و توطئه مسلحانه ضد دولتی كرد، در 27 ماه مه سال 1797 به گیوتین سپرده شد و اعدام گردید، ولی افكارش تحت عنوان «Babouvismبابویسم» باقی مانده است.

مولفان «تاریخ عقاید» بابوف را بنیادگذار كمونیسم جدید می دانند كه ماركس عقاید وی را تكمیل و تدوین كرده است. در عهد باستان،

گراچوش رومی و مزدك ایرانی مروج مبتكر و مروج مسلك كمونیستی (اشتراك دارایی و منابع تولید) بودند. به دلیل پیروی بابوف از عقاید گراچوسGracchus، وی را گراچوس بابوف هم نوشته اند.

 

2004م:رئیس جمهوری، نخست وزیر و وزیر فرهنگ فرانسه 27 سپتامبر 2004 به مناسبت درگذشت بانو «فرانسواز ساگان» نویسنده فرانسوی که 24 سپتامبر 2004 در 69 سالگی از بیماری قلبی ـ ریوی فوت شده بود اعلامیه رسمی صادر کردند. فرانسواز ساگان که در سال 1954 در 18 سالگی با نوشتن داستان «سلام بر غم» به شهرت رسیده بود بقیه عمر را به کار نوشتن ادامه داده بود.

ژاك شیراك رئیس جمهور فرانسه در اعلامیه خود «ساگان» را یكی از درخشانترین نمادهای نسل فرانسویان پس از جنگ جهانی دوم خوانده بود. ساگان 40 داستان و نمایشنامه نوشته است که از میان آنها، «سلام برغم» شهرت بیشتری دارد. ساگان با این همه شهرت و مهارت، علاقه مندی به ارسال كتابهایش به مسابقه های بین المللی و دریافت جایزه نداشت و می گفت كه برای مسابقه، كتاب نمی نویسد؛ برای مردم می نویسد كه داوران باانصافتری هستند. ساگان روحی سركش و نا آرام داشت. وی 21 ژوئن 1935 در یك خانواده ثروتمند فرانسه به دنیا آمده بود.

داستان نگاران جهان اقدام شیراک را به صدور اعلامیه فوت، بزرگترین تشویق نویسندگان خوانده و آرزو کرده اند که سران سایر کشورها هم چنین کنند تا باعث دلگرمی نویسندگان شود.

 

 

1871م:امروز زادروز بانو «گراسیا دله دا» داستان نگار چیره دست ایتالیایی و برنده جایزه ادبی نوبل است كه 27 سپتامبر 1871 به دنیا آمد و دهها داستان نوشت. داستانهای او كه نوعی زندگینامه تخیلی هستند تفاوت شخصیت انسانها را منعكس می كنند. وی به موازات كتاب (ناول طولانی)، برای مجله ها هم داستان كوتاه می نوشت. معروفترین داستانهای او كه به دیگر زبانهای اروپایی ترجمه شده اند عبارتند از: بادهای نفرت، بعد از طلاق، كبوتر و شاهین، رقص گردنبند، به سوی چپ، ارباب ما، خاكستر ها، مادر، پیرمرد كوهستان، در بیابان، راز دل مرد گوشه گیر، گناه دیگران، حریق در باغ زیتون و ....

 

27376م: سپتامبر سال 376 میلادی، امپراتور وقت روم كه از توقعات مردم شهر رم و بی نظمی آنها به تنگ آمده بود و شهر دارای نفوسی بیش از حد شده بود، به گونه یی كه كار تغذیه آنها و رفع نیازمندیهایشان دشوار شده بود تصمیم گرفت پایتخت را به میلان منتقل كند.

شهر رم پس از اضمحلال امپراتوری روم، پایتخت پاپها و از قرن 19 پایتخت ایتالیا شده است.

1598م:27 سپتامبر در سال 1598 سوگواری دو هفتگی مرگ فیلیپ دوم شاه اسپانیا كه این كشور را در صدر قدرتهای زمان قرار داده بود، به پایان رسید. جالب اینجاست كه خود وی این سوگواری را قبلا اعلام كرده بود، زیرا مرگ او را در 71 سالگی و از زخم معده پیشگویی كرده بودند و او در این سن بر اثر افراط در خوردن ادویه خوشبویی كه از مستعمرات شرق و غرب برایش برده بودند و نیز غم شكست نظامی از انگلستان به زخم معده دچار شده بود.

فیلیپ دستور داده بود كه همه مردم لباس سیاه برای خود آماده كنند ، پرده سیاه بدوزند و پس از مرگ او به مدت دو هفته، همه اسپانیا و ایتالیا و مستعمرات اسپانیا سیاهپوش شوند، از جمله دیوار شهرها!.

"مورخان " دوران حكومت 40 ساله فیلیپ دوم را دوره برتری اسپانیا نوشته اند. اسپانیا در دوران حكومت او ثروتمندترین كشور جهان و از لحاظ نظامی قدرتمندترین بود. همه كارهای او حتی ازدواجش سیاسی بود. وی با ماری ملكه انگلستان ازدواج كرد تا این كشور بر ضد او نباشد حال آن كه زن و شوهر در دو كشور با فاصله دور زندگی می كردند و جز چند روزی با هم نبودند.

با وجود این، فیلیپ دوم كه كشور فیلیپین هنوز نام او را بر خود حفظ كرده است، مرتكب چند اشتباه و محاسبه غلط شد. یكی از آنها كوچك و حقیر شمردن نیروی دریائی انگلستان و جنگ با این كشور بود كه از پروتستانهای هلند - تحت الحمایه اسپانیا - حمایت می كرد. این جنگ که در سال 1588 روی داد به برتری نظامی اسپانیا پایان داد. اشتباه دیگر او مصادره دارایی اسپانیاییهای مهاجر به امریكای لاتین بود كه با شكنجه و آزار دادن بومیان صاحب طلا و نقره آنها شده بودند، وی با این عمل كه در آغاز مورد حمایت اروپائیان قرار گرفت، دشمنان فراوانی برای خود به وجود آورد. فیلیپ دوم به جای توسل به دادگاه با صدور فرمانی نحت عنوان مجازات "شكنجه دادن دیگران " صاحب اموال آن جماعت شده بود و چون با مخالفت ضمنی پاپ روبرو شد، اعلام كرد كه این اموال در سایه امنیتی كه ارتش فراهم ساخته است، به دست آمده و بنابراین متعلق به بیت المال است.

جنگ دریایی با عثمانی كه منافع اسپانیا را به مخاطره نیفكنده بود، یكی دیگر از اشتباههای وی به شمار می آید كه باعث تضعیف ناوگان اسپانیا شد.

 

 

1955م:بورس نیویورك 27 سپتامبر 1955 دچار یك سقوط آزاد شد و آیزنهاور رییس جمهوری آمریكا پس از شنیدن این خبر، حمله قلبی كرد و به بیمارستان انتقال یافت. این بورس از قرن 19 تاكنون چندبار دچار سقوط آزاد شده كه هر سقوط آن، یك ركود و یا جنجال اقتصادی به دنبال داشته و بنابراین، دفعتا پایین آمدن بهای سهام (به صورت سقوط آزاد) آمریكاییان را دچار ترس و تزلزل می كند. مروری بر تاریخ آمریكا نشان می دهد كه بحران بورس عمدتا در اكتبر روی داده است ولی در سال 1955 و نیز سال جاری 2008 این رویداد چند هفته زودتر و در سپتامبر اتفاق افتاد. آیزنهاور در طول حكومت خود نگران چند وضعیت بود ازجمله میدیاكراسی (جوّسازی رسانه ها و تغییر وضعیت به خواست خود)، قدرت گیری صنایع نظامی و مداخله درتصمیمگیری های دولت، تداخل دولت و بورس و اصحاب سرمایه دریكدیگر (مقام دولتی شدن دست اندركاران بورس و سرمایه و بالعكس)، خارج شدن لابی گرهای كنگره از صورت كار روابط عموی كردن و ورود مقامات سابق و نمایندگان پیشین كنگره به جرگه لابی گران و تبدیل «نظر رسانی و روشن سازی كه اگر حرفه ای و علمی باشد امری مفید است» به اعمال نفوذ و كارچاق كنی. گزارش های روز وجود چنین مواردی را در ایالات متحده نشان می دهد و درستی نگرانی آیزنهاور را كه یك ژنرال بود ثابت می كند. نگرانی های آیزنهاور اینك به صورت مسئله درآمده است.

 

1996م:طالبان كه در آغاز كار عمدتا در مدارس مذهبی آوارگان افغانستان مستقر در پاكستان آموزش دیده بودند و بعدا بر بیشتر نواحی جنوبی و مركزی (پشتون نشین) افغانستان مسلط شده بودند پس از یك محاصره نسبتا طولانی، 27 سپتامبر سال 1996 شهر كابل را كه از طرف دولت افغانستان (دولت برهان الدین ربّانی و عمدتا تاجیك) تخلیه شده بود، تصرف كردند و دكتر نجیب الله رئیس دولت کمونیستی سابق این كشور را كه از سال 1992 به صورت پناهنده در دفتر سازمان ملل در كابل به سر می برد دستگیر كردند و پس از شكنجه فراوان و سوزاندن لبهایش با آتش سیگار، تیرباران كردند و جسدش را مقابل ساختمان مقر رییس جمهوری افغانستان به دار كشیدند و دو روز به همان صورت بر بالای دار نگهداشتند. برادر نجیب الله نیز به همین سرنوشت دچار شد.

مورخان معاصر ایجاد طالبان را به پای برژینسكی مشاور لهستانی تبار و ضد كمونیست كارتر رئیس جمهوری دهه 1970 آمریكا نوشته اند كه می خواست به دست آنان شوروی را از افغانستان اخراج و دولت كمونیستی كابل را ساقط سازد.

نجیب الله ظاهرا در پی توافقهای محرمانه قدرتهای ذینفع، در سال 1992 پس از فرستادن خانواده خود به خارج از كشور، دولت را تسلیم مخالفان (گروههای معروف به مجاهدین) كرده بود و به ساختمان سازمان ملل در كابل پناهنده شده بود و قرار نبود به این روز بیافتد، ولی محافظان افغانی ساختمان در جریان عقب نشینی نیروهای دولتی از كابل، او را بدون نگهبان رها كردند و رفتند. نجیب الله كه قبلا یك پزشك و از اعضای شاخه پرچم حزب كمونیست بود تلفنی با رییس دفتر سازمان ملل در كابل تماس گرفت و جریان را گفت و از او استمداد كرد كه وی نیز برایش كاری انجام نداد. مفسرانی كه روی این حادثه دقیق شده اند، آن را یك نقطه ضعف در تاریخ سازمان ملل و تعهدات بین المللی و قول و قرارهای سران قدرتها قلمداد كرده اند. طالبان نیز پنج سال و چند ماه بعد از كابل رانده شدند و ....

 

 

2003م:26 سپتامبر 2003اندكی پس آن كه سازمان دولتی آمار آمریكا اعلام داشت كه در یایان سال 2002 ، شمار آمریكاییانی كه زیر خط فقر زندگی می كنند از 34 میلیون و 700 هزار تجاوز كرده بود كه یك میلیون و هفتصد هزار تن بیشتر از سال 2001 بوده است، دیدار دو روزه ولادیمیر پوتین با جورج بوش در كمپ دیوید ـ استراحتگاه پایان هفته روسای جمهوری آمریكا در ارتفاعات مریلند ـ آغاز شد و مهمترین موضوع مورد بحث طرفین اتمی شدن احتمالی ایران و مشاركت روسیه در امور عراق اشغالشده بود كه باهم در هر دو زمینه اختلاف نظر داشتند.

همزمان با این دیدار، دولت آمریكا 15 هزار تن از نظامیان ذخیره خود را به حالت فعال درآورده بود تا در دو نوبت به عراق اعزام شوند.

 

2003م:لولا دا سیلوا رئیس جمهور سوسیالیست برزیل 26 سپتامبر 2003 برای یك دیدار دو روزه از كوبا وارد هاوانا شده بود. وی كه رهبر بزرگترین كشور آمریكای لاتین است و با فیدل كاسترو دوستی دیرین دارد پیش از این دیدار تاكید كرده بود كه كوبا باید در همه فعالیتهای كشورهای لاتین آمریكا شركت داده شود.

داسیلوا هنگام ورود به كوبا گفت كه برزیل از تجربه های موفقیت آمیز كوبا در امور آموزش و پرورش و درمان استفاده خواهد كرد. در کوبا این دو مورد مطلقا رایگان و متساویا در دسترس همگان هستند.

 

 

2003م:آمار منتشره در بیست و هفتم سپتامبر 2003 نشان داد كه در سال 2002 امریكا 13 میلیارد و 300 میلیون، روسیه پنج میلیارد و فرانسه یك میلیارد دلار اسلحه به كشورهای دیگر فروخته بودند.

دراین ارقام، سلاحهای اهدایی و معاملات پنهانی به حساب نیامده بودند. فروش جنگ افزار توسط كشورهای دیگر، هركدام كمتر از یك میلیارد دلار ذکر شده بود. از این آمار چنین بر می آید كه معاملات اسلحه رو به افزایش است كه معنای آن، احساس نا امنی بیشتر در جهان است.

 

1908: وبا در سن پترزبورگ همه گیر شده و تا به امروز هفت هزار و ششصد تن را کشته بود . همه منتظر فر رسیدن فصل سرمای شدید روسیه و از کار افتادن میکرب این بیماری بودند.

1821: نیروهای اسپانیا بر اثر فشار انقلابیون مسلح مكزیك شهر مكزیكوسیتی را تخلیه كردند. مكزیك بیش از سه قرن متعلق به اسپانیا بود كه در این روز به استقلال رسید.

1939: لهستان شکست کامل خورد و تسلیم نیروهای آلمان و شوروی شد و استقلال و تمامیت خود را از دست داد. جنگ لهستان 19روز طول کشیده بود.

1962: امام احمد امام زیدیه یمن ترور شد.

1990: روابط سیاسی ایران و انگلستان که بر سر انتشار کتاب سلمان رشدی (آیه های شیطانی ) قطع شده بود پس از 18 ماه از سر گرفته شد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو : تقویم تاریخ -5 مهر