تقویم تاریخ -21 مهر : 539پیش ازمیلاد:سیزدهم اكتبرسال 539 پیش از میلاد، كوروش ...

539پیش ازمیلاد:سیزدهم اكتبرسال 539 پیش از میلاد، كوروش بزرگ بنیادگذار كشور ایران و نخستین شاه سراسری آن، بابل (بابیلونBabylon) را متصرف شد كه دولت آن از زمان نبوكدنزر دومNebuchadnezzar (بخت النصر) راه ستمگری نسبت به مردم خود و ملل دیگر در پیش گرفته بود. 13 اكتبر را «پروفسور بلیك» به استناد كتب دینی در دایره المعارف كلیسای مسیح درج كرده است و آن را كاملا دقیق می داند. تصرف قلمرو امپراتوری بابل به دست ارتش ایران 29 اکتبر همین سال (16 روز بعد) تکمیل شد و در همین روز (29 اكتبر 539 پیش از میلاد) اعلامیه تاریخی کوروش كه از آن به عنوان نخستین «منشور ملل و حقوق انسان» نام برده می شود و سفالنبشته اش معروف به استوانه کوروش (عكس بالا) موجود است صادر شد. مورخان اروپایی برپایه محاسبات تقویم نگاران این قاره، 12 اکتبر 539 پیش از میلاد را روزی نوشته اند که کوروش وارد شهر بابل پایتخت یک امپراتوری به همین نام شده بود که قلمرو آن تا مدیترانه (لبنان امروز) امتداد داشت. (در این زمینه به مطالب 12 اکتبر این سایت مراجعه شود).

 

1299ش:21 مهر سال 1299 (13 اکتبر 1920) ژنرال آیرونساید فرمانده تازه نظامیان تحت فرمان دولت انگلستان در ایران! وارد تهران شد. با ورود ژنرال آیرنساید به ایران مطالعه برای انجام كودتا و ... آغاز شد كه بعدا توسط ژنرال رضا خان فرمانده تیپ قزاق مستقر در قزوین انجام گرفت و .... طبق سازشنامه 1907 سن پترز بورگ، انگلستان و روسیه ایران را میان خود تقسیم كرده بودند و به خود! حق داده بودند كه در منطقه نفود نیروی نظامی داشته باشند. پس از انقلاب بلشویكی روسیه، دولت انقلاب از دعاوی خود درقبال ایران صرفنظر كرد كه دولت استعماری انگلستان با دادن رشوه نقدی به وثوق الدوله رئیس الوزراء وقت و دوتن از وزیرانش امضای قرار دادی را به ایران تحمیل كرد كه به قرارداد 9 اوت 1919 معروف است كه اگر اجرا می شد دولت انگلستان عملا امور مالیه و ارتش ایران را هم به دست می گرفت و ایران به صورت یک کشور تحت الحمایه انگلستان در می آمد. اما، مجلس و ملت مخالفت کرد و لذا انگلستان بفکر کودتا افتاد و آیرونساید به تهران فرستاده شد و ....

 

1325ش: 21مهر ماه در سال 1325 استان فارس باردیگر توسط عشایر منطقه نا امن شد. ناامنی این بار به دلیل گرفتاری دولت در قضیه آذربایجان و كردستان بود. تاریخ معاصر ایران نشان می دهد که تا اوایل دهه 1340، عشایر فارس از هر مشكل دولت و ضعف آن سوء استفاده می كردند.

در شورای امنیت، مصدق نفت را یک کالا و امری داخلی و آن شورا را دست ساز فاتحان جنگ جهانی دوم و حافظ منافع آنها خواند

13 اكتبر 1951 جلسه شورای امنیت برای رسیدگی به شكایت انگلستان از ایران تشكیل جلسه داد و نماینده انگلستان در نطق خود گفت كه مسئله نفت تنها مربوط به ایران نیست و نفت به دلیل نیاز عمومی به آن، یك مسئله جهانی است زیرا كه تنها در چند كشور وجود دارد و برهم خوردن نظم استخراج و توزیع آن، صلح جهان را به مخاطره می افكند و به همین لحاظ است كه دولت انگلستان موضوع ملی شدن نفت ایران را كه تحت تاثیر تعصبات ملی و احساسات ناسیونالیستی ایرانیان صورت گرفته به این مرجع حافظ صلح (شورای امنیت) ارجاع كرده است و برای آسان شدن حل مسئله در پیشنهاد قبلی خود به شورا تجدید نظر كرده است.

دكتر مصدق رئیس دولت وقت كه شخصا برای دفاع از حقوق ایران در این جلسه حضور یافته بود در پاسخ به نماینده انگلستان در نطقی به زبان فرانسه گفت:

نفت یک کالا و امری داخلی است و به شورای امنیت ارتباط ندارد. در مورد نفت، ایران مطالبه حقوق خود را كرده و نفتش را كه یك ثروت و میراث ملی است از چنگ استثمارگر خارج ساخته تا از درآمد آن صنایع خود را توسعه دهد، ترقی كند و در رفاه بسربرد كه مستحق آن است. 50 سال بود كه انگلستان این نفت را می برد. برای مثال: در سال 1948 (1327 و دو سال پیش از ملی شدن) تنها یك شصت و یكم از درآمد نفت نصیب ایران شده بود كه یك ظلم است. انگلیسی ها حتی اجازه ندادند كه ایرانیان در رشته نفت كارشناس شوند و نفت خود را اداره كنند و اینك ما از این بابت دچار مشكل هستیم. در خوزستان مردم ما با شكم گرسنه روی ذخایر نفت می خوابند. این یك بی انصافی تاریخی بود که به آن پایان دادیم. نقض حقوق ملل كوچكتر و استثمار توسط دول بزرگ است كه باعث برهم خوردن صلح و امنیت جهان و انواع عصیان می شود و اگر شورای امنیت همچنان در دست این دول فاتح جنگ جهانی دوم قرار داشته باشد، معلوم نیست كه بتواند صلح را كه همانا احقاق حقوق ملل ضعیف است برقرار و حفظ كند. این دولتها این سازمان را بوجود آوردند تا از طریق بازوی اجرایی اش ـ شورای امنیت ـ منافع شان را حفظ کند. اگر یك دولت بزرگ عضو شورای امنیت كه از امتیاز (حق وتو) برخوردار است بخواهد موضوعی را كه در صلاحیت این شورا نیست، برای رسیدگی به آن قبولاند نظیر مورد مسئله جاری نفت ایران، در این صورت شورا چیزی جز یک آلت دست و یک ابزار برای مداخله در كشوری ضعیف و بپاخاسته و بی حق ساختن آن نخواهد بود و نخواهد توانست ماموریت حفظ صلح و امنیت درجهان را به انجام برساند. اگر اعمال نفوذ دولت های دارنده حق امتیاز (وتو) که این امتیاز را خودشان برای خود قائل شده اند ادامه یابد، اعتماد ملل بتدریج از شورای امنیت سلب خواهد شد، نسبت به آراء آن بی اعتناء خواهند شد و نظم در جهان پایدار نخواهد بود و .... دولتانگلستان اخیرا برخی صنایع داخلی خود را ملی كرد. چرا به شكایت معترضین به این عمل در شورای امنیت رسیدگی نمی شود؟!.

دكتر مصدق آنگاه به سابقه تاریخی مداخلات و ظلم دولت لندن نسبت به ایران که از دهه های یکم و دوم قرن 19 آغاز شده بود اشاره کرد و در یک مورد گفت: دولت مسكو که مدتها رقیب استعماری انگلستان در ایران بود س از انقلاب اكتبر 1917، همه امتیازات خود در ایران را لغو كرد ولی دولت انگلستان بیش از پیش به فشردن گلوی ما ادامه داده است، چرا؟. ما را كه بپاخاسته ایم تا با چنگ و دندان از منافع، آزادی، استقلال و حاكمیت ملی مان دفاع كنیم با كشتی جنگی و چترباز تهدید می كند و ....

دکتر مصدق در نطق خود پیش بینی کرد که وضعیت جهان از سال 1945 به این سوی تغییر کرده و دوره تاریخی تازه ای آغاز شده و در این دوره ملل حقوقشان را مطالبه خواهند کرد.

دكتر مصدق از نطق طولانی خود نتیجه گرفت كه شورای امنیت صلاحیت مداخله در امور داخلی یك كشور را ندارد و مسئله نفت یك موضوع داخلی ایران است. با وجود این، ایران آماده هر گونه مذاكره منطقی و منصفانه و بر پایه حیثت و شئون برابر با دولت انگلستان در خارج از شورای امنیت است.

1333ش:21 مهرماه سال 1333 محاكمه دومین دسته افسران كمونیست وابسته به حزب توده در دادگاه نظامی تهران آغاز شد. محاكمه دسته اول كه همه آنها به اعدام محكوم شده بودند چند روز پیش از این پایان یافته بود و مرحله تجدید نظر طی می كرد.

1343ش: 21مهر 1343 پارلمان ایران با تصویب ماده واحده ای مستشاران نظامی امریكا در ایران را مشمول مصونیت ها و معافیت های میثاق وین كرد. این اقدام تولید مخالفت و سر و صدای زیاد كرد.

 

1979م:امروز، 13 اكتبر، سالگشت درگذشت «ربكا كلاركRebecca Clarke» آهنگساز بزرگ قرن بیستم انگلستان است كه در سال 1979 در93 سالگی فوت شد. وی تا 90 سالگی آهنگ ساخت، موسیقی تدریس كرد و ویولن و ویول (ویولن بزرگتر) نواخت. ربكا در سال 1976 (1355 خورشیدی) فهرست بهترین ویولنیست های قرن بیستم جهان را (به قضاوت خودش) اعلام كرد كه در این فهرست، نام موسیقیدان هایی چون پرویز یاحقی از ایران و مناهیم از آمریكا وجود داشت. وی گفته بود كه نمی داند پرویز چه می كند و چه قریحه خاصی دارد كه نوای سازش شیرین و گوش نواز و آرام بخش مغز است. او جانشین نخواهد داشت. این نوع هنر تنها اكتسابی نیست و با تمرین زیاد و تحصیل عاید هر فرد نمی شود.

 

 

1816م:سیزدهم اكتبر سالروز درگذشت «ژوزف آرتور كنت دو گوبینو Joseph Arthur Comte de Gobineau» فیلسوف، نویسنده و نژاد شناس فرانسوی است كه در سال 1882 فوت شد. وی در نخستین دقایق بامداد 14 اكتبر (درحقیقت 13 اكتبر) 1816 به دنیا آمده و 66 سال عمر كرده بود. به این ترتیب، گوبینو در همان روز از ماه اکتبر که به دنیا آمده بود 66 سال بعد از این دنیا رفت. وی مدتی سفیر فرانسه در ایران بود و مطالعات عملی درباره نژادها را در وطن ما بعمل آورد. گوبینو می دانست كه ایران در طول تاریخ خود بارها در معرض هجوم اقوام مختلف قرارداشته، از عرب تا مغول، و منطقه مناسبی برای ادامه مطالعات نژادشناسی اوست.

گوبینو معتقد بود كه «نژاد» فرهنگ و تمدن را می سازد و پیشرفت ملل را باعث می شود. به باور او، نژاد آرین نسبت به نژادهای دیگر برتری هایی دارد و نمونه اش مدنیت ملل آرین نژاد اروپا از جمله آلمان و اسکاندیناوی است. هیتلر از این تفکر گوبینو بعدا استفاده و به آن استناد کرد.

گوبینو در مورد دولتها چنین ابراز عقیده كرده است: هر امپراتوری توسط یك فرد نیرومند و قاطع ساخته می شود ولی امپراتوری ها پس از مدتی به خودتخریبی می گرایند و عمرشان پایدار نیست زیرا كه در طول زمان به خودخواهی، نخوت، زورگویی و سلطه گری روی می آورند. وی گفته است كه وجود امپراتوری ها در جهان باعث عقب ماندگی ملل ضعیف تر و تحت سلطه می شود.

 

 

1945م:«هاگارد پوند» اندیشمند، خطیب، نویسنده و شاعر معروف قرن 20 ایتالیا كه به حكومت نخبگان و نوابغ یك جامعه بر آن و محدود بودن مرزهای آزادی فردی معتقد بود 13 اكتبر سال 1945 پس از این كه شنید دولت پس از جنگ در ایتالیا می خواهد بر اثر اصرار دولتهای فاتح اورا دستگیر و به جرم حمایت از حزب فاشیسم محاكمه كند و در جوّ آن زمان محكومیت او قطعی خواهد بود از وطن خود گریخت. وی 13 سال از كشوری به كشور دیگر رفت و با برپاكردن مصاحبه های مطبوعاتی و ایراد نطق و دادن مقاله به روزنامه ها تلاش كرد تا ثابت كند كه اگر نظرات فلسفی او با عقاید حزب فاشیسم حاكم بر ایتالیای آن زمان مطابقت داشته، گناه از او نبوده است. وی با دولت این حزب همكاری عملی نداشته بلكه مشابهت فكری بوده و داشتن یك فكر بخصوص و طرح آن نباید جرم محسوب شود. اگر كسی و یا دولتی مخالف یك فكر است باید آن را رد كند نه این كه صاحب فكر را پیش از دست زدن به عمل بگیرد و مجازات كند.

این تلاشها، به علاوه ارسال چند نامه از سوی «هاگارد» به پارلمان ایتالیا سبب شد كه كمیسیون امور قضایی این پارلمان بر یك لایحه قضایی كه در جریان رسیدگی بود تبصره ای اضافه كند كه عمل به یك فكر غیر قابل قبول جرم است، نه فكر و صاحب آن و با قانون شدن این تبصره، «هاگارد» به وطن بازگشت. وی در لحظه بازگشت به وطن پس از آن كه خود را در حلقه محاصره خبرنگاران دید باز به دفاع از عقیده اش كه آزادی فردی باید محدود باشد و اگر نوابغ و نخبگان حكومت كنند مشكلات از میان برداشته خواهد شد پرداخت و زدن این حرفها را تا پایان عمر، برغم این كه بعضی ها عقاید وی را به عقاید هیتلر تشبیه می كردند و پاره ای از كشورها او را به خاك خود ممنوع الورود كرده بودند ادامه داد.

هاگارد در آخرین میز گردی كه شركت كرده بود گفت: اگر نوابغ و نخبگان بد هستند چرا مردم این همه تلاش می كنند كه بهترین جرّاح شهر را برای عمل خود بیابند؟. سرنوشت فرد و كشور با هم فرق ندار؛ باید بهترین های جامعه برای نمایندگی انتخاب شوند و ....

1890م:«كنراد ریكتر» داستان نگار آمریكایی و نویسنده ناول های تاریخی 13 اكتبر 1890 به دنیا آمد. درباره داستان نویسی او گفته اند: كنراد چنان می نویسد كه خواننده گمان می كند كه او خودش شاهد ماجرا و ناظر صحنه ها بوده است. وی در نوشتن داستانهایش حتی لهجه های محلی را عینا بكار می برد. كنراد پیش از نوشتن، درباره رسوم؛ عادات؛ فرهنگ و طرز زندگانی مردمی كه داستان در میان ایشان اتفاق افتاده بود با توجه به زمان آن وسیعا مطالعه می كرد. او به همین جهت برنده جایزه پولیتزر و نیز ادبیات ملی شده بود. داستانهای معروف او «روشنی در جنگل»، «تریسی كرمول»، «دریای علف»، «آبهای رنوس» و ... هستند.

 

1988م:13 اكتبر 1988 نجیب محفوظ Naguib Mahfouz داستان نگار مصری برنده جایزه ادبی نوبل آن سال اعلام شد. وی نخستین نویسنده از منطقه خاور میانه بود كه در طول قرن 20 برنده این جایزه شده بود. خاورمیانه در قرون وسطا مهد ادبیات بود.

این بی توجهی كمیسیون نروژی تعیین برندگان جوائر به خاور میانه تاییدی دیگر بر رخنه سیاست و گروهای فشار بین المللی در این مسابقه هاست كه نقض غرض بانی سوئدی آنهاست. توزیع این جوایز هنوز بر پایه ضوابطی قراردارد كه جهان «كم آلوده» اواخر قرن 19 در آن قرار داشت كه یا از این همه هیاهو در باره آن باید كاسته شود و یا این كه معیاری در نظر گرفته شود كه عدالت و بی طرفی در انتخاب تامین گردد. در نیمه دهه 1960 به سازمان كشورهای غیرمتعهد پیشنهاد شده بود كه تلاش كند در این ممالك یك و یا چند "آلفرد نوبل" اموال خودرا وقف چنین جوائزی كنند تا كار از انحصار متولیان جوائز نوبل كه به چنگال سیاست افتاده اند خارج شود كه پس از چندی صدای چنین تلاشی خاموش شد!. در اكتبر 1973 پس از این كه «له دوك تو Le Duc Tho» ویتنامی جائزه صلح نوبل را كه مشتركا به او و هنری كیسینجر داده شده بود رد كرد تلاش های دیگری برای از انحصار خارج ساختن چنین جوائزی مشاهده شد كه این تلاش ها هم به نتیجه نرسید!. «له دوك تو» گفته بود: در این جهان هزاران تن هستند كه بیشتر از او به صلح خدمت كرده اند و انتخاب او صرفا سیاسی و یا به خاطر تعدد گزارش های رسانه ای با ذكر نام وی بوده است و هنوز هم صلحی در ویتنام برقرار نشده است. به علاوه، چرا جایزه صلح باید «پول» باشد!. پیش از «له»، ژان پل سارتر فیلسوف فرانسوی به همان دلایل جائزه نوبل را نپذیرفته بود.

 

 

1990م:«له» كه در 1990 و 79 سالگی درگذشت در دهه 1930 از موسسان حزب كمونیست متحده شبه جزیره هندوچین بود و به همین سبب جمعا 11 سال از عمر خودرا در زندان فرانسویان از دست داد. وی بعدا به جنبش "ویت مین" برای جنگ با استعمار فرانسه پیوست و سپس مبارزه برضد آمریکا در جنوب ویتنام را آغاز كرد ولی از 1969 تا 1973 درمذاكرات آشگار و سرّی با كیسینجر مشاور وقت كاخ سفید واشنگتن كه در پاریس انجام می شد شركت كرد كه سرانجام (در سال 1975) به حل مسئله ویتنام انجامید.

محفوظ كه در سال 1988 برنده جایزه ادبی نوبل شد بسال 1911 در قاهره به دنیا آمده و از 28 سالگی كار نوشتن داستان را آغاز كرده و تا زمان برنده شدن جایزه 32 داستان بلند و 13 مجموعه داستان كوتاه منتشر كرده بود.

2008م:اعلام پیروزی دو جرّاح آلمانی (Dr.Christoph Hoehnke و Dr. Edgar Biemer) در هشتم اكتبر 2008 در پیوند دست، چهار دهه پس از پیوند قلب، صفحه دیگری بر تاریخ دانش پزشكی افزود. این دو جراح در ژوئیه 2008 با 15 ساعت عمل، دو دست تازه در بدن یك كشاورز 54 ساله آلمانی پیوند زدند كه پس از دو ماه و 13 روز، هشتم اكتبر 2008 در مصاحبه مطبوعاتی آنان حضور یافته و هر دو دست پیوندی خود را بكار انداخت. وی كه «كارل مركKarl Merk» نام دارد گفت كه شش سال پیش هنگام برداشت محصول در منطقه «باواریا» با ماشین كومباین، هر دو دستش از شانه قطع شد.

دوجراح كه دست های فردی دیگر را در بدن كارل پیوند زده اند گفتند كه دو سال طول خواهد كشید تا دست های تازه كارل بمانند دستهای خودش هركاری را انجام دهند. این نخستین بار در جهان بوده است كه هر دو دست یك فرد پیوند زده شده اند. در عکس زیر کارل مرک با دستهای پیوندی اش دیده می شود.

 

211335م: مهر ماه 1335 شورای دانشگاه تهران با ایجاد رشته روزنامه نگاری در این دانشگاه موافقت كرد. این نخستین بار بود كه چنین تصمیمی گرفته می شد. این رشته چند سال بعد برای دوره چهار ساله خود دانشجو پذیرفت و چند سال بعد هم تعطیل شد، زیرا عذر آورده شده بود که برای استخدام فارغ التحصیلان این رشته، به حد کافی نشریه وجود ندارد! و دانشگاه نمی خواهد که داوطلبان صرفا به خاطر دریافت مدرک لیسانس وارد آن شوند و پس از فراغت از تحصیل به شغل و پیشه دیگری بپردازند و در نتیجه هرچه را که درباره روزنامه نگاری آموخته اند بفراموشی بسپارند و نقض غرض شود.

نگاهی به تاریخ ایران در قرن جاری هجری خورشیدی نشان می دهد که دولتها از این که هر اهل حرفه بخواهد نشریه منتشر کند بیمناک بوده اند و با راههای مختلف سد ایجاد کرده اند و ....

بااینكه ایران دهها سال پیش از این دارای روزنامه شده بود تا سال 1335 (1955) برنامه آموزش روزنامه نگاری نداشت. نخستین دوره آموزش روزنامه نگاری را موسسه اطلاعات در خرداد 1335 هجری خورشیدی دایر كرد. سپس دانشگاه تهران دو دوره آموزش روزنامه نگاری كوتاه مدت برای روزنامه نگاران شاغل وقت دایر كرد كه در آنها منحصرا دو استاد امریكایی تدریس می كردند. سپس دانشكده وابسته به موسسه كیهان دوره روزنامه نگاری دایر كرد و ....

آموزش روزنامه نگاری در ایران به دلیل کمبود مدرسان واجد شرایط لازم، نداشتن برنامه های درسی مدرن، عدم انتخاب دانشجو بر پایه درست (عدم توجه به استعداد حرفه ای و ...)، فقد پركتیكوم در طول تحصیلات روزنامه نگاری و نبودن نشریه كافی جهت اشتغال پس از فراغت از تحصیل، پیشرفت چشمگیر نداشته است و بسیاری از دانشجویان این رشته به دلیل این که در امتحان ورودی دانشگاهها موفق به ورود به رشته دیگر نشده اند، آن را برگزیده اند. از آنجا که روزنامه نگاری، یک رشته تجربی است ( نه کاملا آکادمیک) در کشورهای پیشرفته، مدرسان این رشته از میان کسانی انتخاب می شوند که ضمن احراز شرایط تدریس، سالها عملا کار روزنامه نگاری کرده باشند.

 

45م:كلادیوس claudius امپراتور روم كه جزایرغرب اروپا را به نام پسرش بریتانیكوس «بریتانیا» نام نهاد 13 اكتبر سال 54 میلادی پس از خوردن غذای قارچ درگذشت و ناپسری او «نرون» بر جایش تكیه زد. تعمدی بودن مرگ كلادیوس كه بریتانیا را به طور كامل ضمیمه قلمرو روم كرده بود به درستی روشن نیست. به احتمال زیاد زنش «آگریپینا agrippina» كه مادر نرون از شوهری دیگر بود او را پیش از این كه بریتانیكوس را به عنوان جانشین خود به سنای روم معرفی كند با خوراندن قارچ سمی مسموم كرده بود. نرون پس از امپراتور شدن مادرش را اعدام كرد تا این معامله را با او نكند!.

كلادیوس دوسال پیش از مردن در صدد تصرف ارمنستان كه می دانست ایران از آن دفاع خواهد كرد بر آمده بود. پس از رسیدن این خبر به تیسفون، مهستان (سنای ایران) بلاش را كه فردی شایسته بود به شاهی ایران برگزید و بلاش چند روز بعد برادر خود تیرداد را به عنوان شاه ارمنستان تعیین كرد و آماده جنگ با كلادیوس شد. كلادیوس خود را برای جنگ با ایران آماده می كرد كه مسموم شد و در گذشت.

 

1898م:ویلهلم دوم قیصر آلمان 13 اكتبر 1898 حمایت كامل خود را از دولت عثمانی اعلام داشت. قیصر در اكتبر این سال به دعوت عبدالحمید دوم سلطان وقت عثمانی وارد خاور میانه شده و از سوریه و فلسطین دیدن كرده بود. این دو سرزمین تا آخرین سال جنگ جهانی اول از مستملكات عثمانی بودند كه بعدا میان انگلستان و فرانسه قسمت شدند. دولت عثمانی از متحدان آلمان در جنگ جهانی اول بود.

2003م:طبق یك آمار رسمی منتشره در 12 اكتبر 2003 در واشنگتن، در آن سال 47 میلیون تن از اتباع بالای 5 سال تمام آمریكا در خانه و میان خانواده به زبانی غیر از انگلیسی سخن می گفتند كه بالاترین رقم آن، مربوط به اسپانیایی زبانها بود كه بالای 5 ساله ها یشان 28 میلیون و 101 هزار نفر بودند و پس از ایشان چینی ها با 2 میلیون و 22 هزار، فرانسویان یك میلیون و ششصد و 44 هزار، آلمانیان تازه وارد به آمریکا یك میلیون و 400 هزار ، فیلیپینی ها یك میلیون و 225 هزار، ایتالیاییها و ویتنامی ها هر كدام بیش از یك میلیون، كره ای ها نزدیك به یك میلیون، روسها (كه عمدتا در دهه 1990 مهاجرت كرده بودند) 707 هزار، لهستانی های تازه وارد 670 هزار، و متكلمین 31 زبان دیگر. در توضیح این آمار آمده بود که جز چینی ها و لاتین ها (اسپانیایی زبانها) مابقی این افراد در سه دهه آخر قرن 20 به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند.

آمار مربوط به سال 2007 نشان می دهد که بسیاری از روسهای مهاجر به ایالات متحده به کشور خود بازگشته و یا تصمیم به بازگشتن گرفته اند زیرا وضعیت اقتصاد روسیه بهبود کامل یافته است.

 

2003م:بیل شومیكر shoemaker ـ مردی به طول 150 سانتیمتر ـ كه عنوان سواركار افسانه ای قرن 20 به دست آورده بود12 اكتبر 2003 در 72 سالگی درگذشت.

او كه در تكزاس به دنیا آمده بود از 18 سالگی وارد دنیای اسبدوانی شده بود و در طول چهار دهه در هشت هزار و 833 مسابقه در سراسر جهان شركت كرده بود. او در بیشتر مسابقه های مهم، اول و یا دوم می شد و جمع جوایز نقدی را كه دریافت داشته بود بیش از یكصد میلیون دلار بود كه قبلا سابقه نداشت.

شومیكر در پایان چهلمین سال سواركاری، خود را بازنشسته كرده بود تا از آن پس كار آموزش سواركاران و نیز تربیت اسب برای مسابقه را برعهده گیرد كه در سال 1991 در كالیفرنیا در یك حادثه رانندگی مجروح و فلج شد. با وجود این، با ویلچر به محل كار می رفت و به آموزش می پرداخت.

او شاید نخستین فرد باشد كه گفت: این كه می گویید «اسب عربی» درست نیست، عربها هم این اسب شكیل و پرطاقت را از ایرانیان به دست آورده اند. او در آخرین مصاحبه خود گفته بود كه اسب خیلی زود سوار خود و مقصود او را درك و به وی در رسیدن به مقصود كمك می كند. اسب حیوانی است مستحق احترام .

ایرانیان تنها مردمی بودند كه اسبان جنگی پیر را رها نمی ساختند بلكه آنها را بازنشسته و هزینه نگهداریشان را كه در دفاع از وطن شریك آنان بودند تامین می كردند و املاك فراوانی برای تامین این هزینه وقف شده بود.

 

2005م:ساعت 9 بامداد 12 اكتبر 2005 به وقت محلی، طبق برنامه ای كه درست دو سال پیش از آن اعلام شده بود موشك «راهپیمایی طولانی» ماهواره چین به نام Shenzhou با دو سرنشین به نام های نیNei چهل و یک ساله و فیFei چهل سال - هردو خلبان جنگنده در ارتش آزادیبخش خلق را در مدار زمین قرارداد كه به مدت پنج روز كره زمین را دور زدند. دو سال پیش از این رویداد، چین نخستین فضا نورد را در مدار زمین قرار داده بود. گفته شده است كه برنامه های بعدی فضایی چین عبارتند از: قدم زدن فضانورد در فضا در سال 2008، فرستادن انسان چینی به ماه و سپس سیارات منظومه شمسی (بدون ذکر تاریخ انجام) .

دو فضا نورد چینی كه پرواز آنان مستقیما از تلویزیونها پخش شد خونسرد و شاد به نظر می رسیدند و بیشتر اوقات سرگرم مرور كردن شرح كارهایی بودند كه باید در طول سفر انجام می دادند.

«ون» نخست وزیر چین كه در مراسم صعود موشك «راهپیمایی طولانی» حضور داشت گفته بود كه پیشرفت های فضایی، ملت ما را شاد می كند و آنان را به آینده وطن امیدوار می سازد و نشاط می بخشد. نه تنها در داخل چین، بلكه چینی ها در سراسر جهان از این كه سرزمین نیاكان مشترك به چنین پیشرفت هایی نائل می شود غرق در سرور خواهند بود. ما این پیشرفت ها را با شتابی بیشتر دنبال می كنیم تا برای ملت مان غرور بیافرینیم. «ون» در همین مراسم ابراز اطمینان كرده بود كه درآمد متوسط هر چینی ظرف پنج سال آینده (تا سال 2010) دو برابر شود.

صنایع فضایی چین پس از بازگشت دكترQian Xuesen دانشمند فضایی چینی تبار از آمریكا به وطن نیاكان در سال 1955 آغاز بكار كرد. وی كه برای آمریكا مطالعات موشكی و فضایی انجام می داد، از آن پس دانش خود را در خدمت چین قرارداد و نتیجه اش موشك ها و ماهواره هایی است كه در چین ساخته شده است. این دانشمند چینی با اقدام سال 1955 خود به عنوان یكی از بزرگترین میهندوستان كره زمین مورد تحسین و ستایش قرار گرفته است.

سازمان فضایی چین طبق برنامه ای که در 12 اکتبر 2005 اعلام کرده بود در سپتامبر 2008 سه فضانورد را در مدار زمین قرارداد که یکی از آنان بیست و نهم سپتامبر در فضا قدم زد

 

 

2005م:دهم اكتبر 2005 در مراسمی در شهر نیویورك با حضور 700 مقام و شخصیت به بانو «انجلینا جولیAngelina Jolie » بازیگر فیلم های سینمایی كه از چند سال پیش قسمتی از وقت خود را صرف كمك به انسانهای نیازمند كرده است جایزه انساندوستی داده شد. وی قبلا عنوان «سفیر حسن نیت سازمان ملل» را به خاطر كمك به آوارگان و نیازمندان كامبوجی، اتیوپیایی و سایر مناطق نیازمند به دست آورده بود. انجلینا كه برای نیازمندان كمك جمع آوری و به آنان می رساند دو كودك رهاشده كامبوجی و اتیوپیایی را به فرزند خواندگی پذیرفته است.

 

1792: جورج واشنگتن کلنگ ساختن کاخ سفید را در محل فعلی آن بر زمین زد. این کاخ پس از تکمیل ساختمان، از سال 1818 مورد استفاده سران فدراسیون آمریکا (ایالات متحده) قرار گرفت. تا سال 1901، این کاخ "ساختمان قوه مجریه" نام داشت که از 12 اکتبر این سال طبق بخشنامه تئودور روزولت به "کاخ سفید" تغییر نام یافت.

1843: سازمان یهودیان B'nai B'rith در نیویورک تاسیس شد.

1860: نخستین عکس هوائی گرفته شد. این عکس از داخل یک بالن با دوربین دستی برداشته شد.

1918: در پی كناره گیری طلعت پاشا، عثمانی از جنگ جهانی اول خارج شد. این جنگ كه در عین حال به عمر امپراتوری های عثمانی و اتریش پایان داد و به بلشویكهای روسیه كمك كرد تا انقلاب كنند، یك ماه بعد در یازدهم نوامبر 1918 پایان یافت.

1922: دولت یونان که به دلایل تاریخی در صدد ضمیمه ساختن مناطق اطراف دریای مرمره به خاک خود برآمده بود و با استفاده از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول و نبود یک دولت حاکم در استانبول ،به این مناطق نیرو فرستاده بود چون قدرتهای بزرگ اروپایی ( فاتحان جنگ ) را در کنار خود ندید و بعلاوه در برابر خود ژنرال مصطفی کمال پاشا را که برای نجات باقیمانده عثمانی قدم به میدان نهاده بود مشاهده کرد اعلام داشت که آماده مصالحه است و اندکی بعد جنگ طرفین یایان یافت.

1923: شهر آنكارا واقع در آناتولی پایتخت جمهوری تازه تاسیس تركیه اعلام شد. به این ترتیب شهر استانبول (قسطنطنیه) پس از 16 قرن، مقام خود به عنوان پایتخت و صحنه قدرت را ازدست داد.

1931: دولت اسپانیا سیاست جدائی کلیسا از دولت را اعلام داشت و برای نخستین بار پس از مسیحی شدن اسپانیایی ها ، همان راهی را در پیش گرفت که 14 دهه پیش از آن اصلی از قانون اساسی ایالات متحده شده بود.

1936: استالین 15 هواپیمای نظامی به کمک جمهوری خواهان اسپانیا که با فرانکوی سلطنت طلب می جنگیدند فرستاد.

1967: دولت مصر دولت واشنگتن را متهم کرد که در جریان جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل به اسرائیلی ها اطلاعات نظامی داده بود تا بتوانند نیروی هوایی مصر را شکست دهند و برای این منظور در آبهای مدیترانه و در نزدیکی ساحل مصر کشتی جاسوسی مستقر ساخته بود.

1972: یك هواپیمای مسافربر حامل اعضای یك تیم ورزشی در كوههای آند سقوط كرد، بیشتر سرنشینان آن زنده ماندند ولی به علت تاخیر در رسیدن كمك، از گرسنگی مجبور شدند گوشت مردگان را بخورند و این ماجرا سوژه چند كتاب و فیلم سینمایی شده و روانشناسان برپایه آن نظرات خود را تكمیل كرده اند.

1981: حسنی مبارک رئیس جمهوری مصر شد و این مقام را تا به امروزحفظ کرده است که پاره ای از تحلیلگران گفته اند که چه فرقی میان ریاست جمهوری طولانی با سلطنت؟!.

1983: نخستین كمپانی سلفون (موبایل) در آمریكا آغاز بكار كرد. برخلاف ایران، دریافت سلفون در آمریکا و بسیاری از كشورهای دیگر نیاز به خرید امتیاز و ودیعه و ... ندارد و برای داشتن آن، كمپانی ها جایزه هم می دهند و در روزهای ملی و تعطیلات آخر هفته استفاده از آنها برای تماس با نقاط دور دست (لانگ دیستنس) رایگان است.

1988: گورباچف که سیاست های او به انهدام شوروی و بلوک شرق و عقب نشینی کمونیسم انجامید اعلام داشت که به جای مزارع اشتراکی ، اراضی زراعی را باید به کشاورزان اجاره داد که تنها تصمیم منطقی او تلقی شده است.

1999: سنای آمریكا پیشنهاد پیوستن این كشور به پیمان منع كامل آزمایش های اتمی (C.T.B.T) را كه در سپتامبر 1996 در مقر سازمان ملل توسط 71 كشور امضاء شده بود رد كرد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو : تقویم تاریخ -21 مهر