تقویم تاریخ -1 بهمن : 2009م:گزارش جامع همراه با عکس و ویدئو درباره نخستین بکارگیری ...

2009م:گزارش جامع همراه با عکس و ویدئو درباره نخستین بکارگیری گاز خفه کننده و سلاح شیمیایی در جنگ که یکم ژانویه 2009 در نشست انستیتوی باستان شناسی آمریکا در شهر فیلادلفیا مطرح شده بود 21 ژانویه آن سال! در رسانه ها انتشار یافت. این گزارش توسط دکتر سایمون جیمز Simon James باستانشناس انگلیسی، همکار موزه بریتانیا و استاد دانشگاه لیسستر Leicester تهیه و ارائه شده بود. وی که دنباله بررسی های دهه های 1920 و 1930 باستان شناسان فرانسوی ـ آمریکایی را در سوریه و ترکیه و بویژه منطقه « دورا ـ اوروپوس» گرفته است ثابت کرده است که ارتش ایران در زمان شاپور یکم ـ شاه ساسانی، درجریان پس گرفتن شهر «دورا» در کنار فرات (واقع در سوریه) که باروی مستحکمی داشت از رومیان، از گاز خفه کننده استفاده کرده بود. به این ترتیب تاریخ استفاده از سلاح شیمیایی به سال 256 میلادی (1754سال پیش باز می گردد) که تاریخ بکارگیری آن را از دوران جنگ جهانی اول نوشته اند. بازپس گیری «دورا» بود که والریانوس امپراتور وقت روم را به جنگ با ایران برانگیخت که در این جنگ که دومین جنگ ایران و روم در زمان شاپور یکم بشمار می رود والریانوس با ژنرالهایش و چهل تا شصت هزار لژیونر اسیر شدند، والریانوس در برابر شاپور یکم یکم زانو زد و امپراتوری روم تحقیر شد. تصویر والریانوس که در برابر شاپور یکم زانو زده است در نقاطی از ایران بر کوه نقش شده است تا ایرانیان نسل های بعد نسبت به وطن خود که چنان قدرت نظامی داشته افتخار و مباهات کنند.

طبق گزارش دکتر جیمز به نشست «ای. آی. ای AIA»، یگانهای مهندسی ارتش ایران برای ورود به دژ «دورا Dura» دست به ساختن تونلهای زیر زمینی زدند و این کار را از داخل چادرهای خود آغاز کردند تا نظامیان رومی متوجه فعالیت آنان نشوند. مقطع این تونلها دو متر در دو متر بود. اتفاقا رومیان نیز همزمان به همین فکر افتاده بودند و ایرانیان هنگامی متوجه این فعالیت آنان شدند که یکی از تونلها پس از 11 متر کنده شدن به تونل رومی ها برخورد کرد. جنگ در تونلهای دو متری با شمشیر و نیزه امکان نداشت و در اینجا بود که مهندسان ارتش ایران یک ماده قابل اشتعال و دودزا و خفه کننده را که از ترکیب قیر (بیتومن ـ نفت خام) و سولفور (گوگرد) ساخته بودند به درون تونل (نقب) منتقل و با پرتاب شعله، آتش زدند و پس از خفه شدن رومی ها و انتقال هوای تازه، از آن طریق وارد دژ شدند و آن را گشودند و بارویش را تخریب کردند که آثار آن باقی مانده است. در بررسی های باستانشناسی دهه 1930 بقایای اجساد 20 لژیونر رومی و جنگ افزارهای آنان در یکی از این تونلها به دست آمد.

تحقیقات تازه دکتر جیمز و آزمایش استخوانهای لژیونرهای رومی در لابراتوار، خفه شدن آنها و نوع گاز خفه کننده را به دست داده است. تسلیحات و آموزش ارتش ایران در جهان باستان در برهه هایی از تاریخ برتر از ملل دیگر بود و بهرام چوبین (ژنرال بنام ایرانی) در جنگ بلخ از نوعی سلاح مشابه راکتهای امروز استفاده کرده بود. با وجود این، بزرگترین جنگ افزار ایرانیان در طول تاریخ، ناسیونالیسم توفنده ایرانی بوده است که بنظر می رسد دارد دوباره زنده می شود.

1732م: 21ژانویه سال 1732دولت روسیه طبق یادداشتی كه در رشت به نماینده دولت ایران تسلیم شد مفاد قرارداد سال 1724 خود با دولت عثمانی را كه به امضای پتر یكم و سلطان عثمانی رسیده بود كان لم یكن و بلااثر اعلام داشت. طبق این قرارداد كه با ظهور نادر و از ترس او لغو شد، دولتین روسیه و عثمانی با سوء استفاده از ضعف ایران به سبب جنگ داخلی (تصرف اصفهان به دست قندهاری ها ایرانی) توافق كرده بودند كه سراسر غرب ایران ــ از گرجستان تا خوزستان ــ به عثمانی و نواحی ساحلی شمال ایران ــ از حاجی طرخان تا استراباد ــ به روسیه تعلق داشته باشد. پتر یكم تزار روسیه چند روز پس از امضای این قرار داد درگذشته بود.

در سال 1724 دولت عثمانی هنگامی كه شنید كه پتر یكم امپراتور روسیه با 45 هزار سرباز و صدها توپ در حاجی طرخان مستقر شده و قصد راندن به جنوب و رساندن خود به آبهای اصطلاحا گرم اقیانوس هند را دارد كه هدف نهایی اوست پیشنهاد انعقاد آن قرارداد را داده بود كه میان دو كشور برسر ایران كه اوضاع مبهمی داشت درگیری روی ندهد و به علاوه، روسها طمع به غرب ایران نكنند. پتر یکم با این پیشنهاد موافقت كرده بود.

جانشینان پتر پس از اطلاع از ظهور نادر و قلع و قمع قندهاری ها و عقب راندن عثمانی و بركنار كردن طهماسب دوم شاه صفوی، حساب كار خود را كردند و ضمن لغو یكجانبه قراردادی كه باعثمانی امضاء كرده بودند از همه دعاوی خود دست برداشتند و دستور بازگشت نیروها را صادر كردند.

باوجود لغو این قرار داد و باز گرداندن نیروها، روسیه در بیرون بردن باقیمانده واحدهای نظامی خود از بادكوبه (باكو) تعلل می ورزید كه نادر دو سال بعد عازم داغستان شد و روسها با شنیدن این خبر به واحدهای باقیمانده در دژ بادكوبه دستور تخلیه و بازگشت فوری دادند و شتاب در این كار به قدری زیاد بود كه سربازان روس تعدادی از توپهای خود را برجای گذارده بودند.

اسناد آرشیو «سن پترز بورگ» نشان می دهد كه به تزار وقت روسیه (جانشین پتر یکم) گزارش كرده بودند كه اگر نادر از منطقه دربند قفقاز عبور كند به تصرف روسیه قانع نخواهد شد و تا اروپای مركزی پیش خواهد راند.

 

1343م:یكم بهمن 1343 (21 ژانویه 1965) حسنعلی منصور نخست وزیر وقت پس از پیاده شدن از خودرو نخست وزیری در میدان تاریخی بهارستان برای ورود به ساختمان مجلس، هدف سه گوله قرار گرفت و چهار روز بعد در بیمارستان پارس درگذشت و محمد بخارایی كمی پایین تر از مسجد سپهسالار به اتهام تیراندازی به منصور دستگیر شد. منصور در پیاده رو میدان بهارستان، بلافاصله پس از پیاده شدن از اتومبیل و پیش از ورود به مجلس هدف گلوله قرارگرفته بود. چند ساعت پس از انتقال منصور به بیمارستان، شاه امیر عباس هویدا ـ وزیر دارایی و دوست نزدیك منصور ـ را به ریاست موقت شورای وزیران برگزید كه پس از درگذشت منصور جای وی را گرفت و نخست وزیر شد و 13 سال در این سمت باقی بود.

در پی تیر اندازی به منصور، سر لشكر حسن پاكروان رئیس وقت ساواك جای خود را به سپهبد نعمت الله نصیری رئس شهربانی کل کشور داد (تفصیل این جا به جایی را بانو فاطمه پاكروان بیان داشته كه در قسمت تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد محفوط است). نخست وزیری منصور ده ماه و چهارده روز طول كشید. از نوشته اصحاب اطلاع چنین بر می آید كه یكی از انگیزه های قتل حسنعلی منصور اصرار او به دادن مصونیت قضایی به نظامیان آمریكایی در ایران بود. چند روز پس از درگذشت منصور، شاه شدیدا سیاست انگلستان را به باد انتقاد گرفت. پاره ای از مفسران با توجه به انتقاد شاه از انگلستان حدس زده بودند كه ممكن است رقابت پنهانی انگلستان و آمریكا در ایران به ترور حسنعلی منصور انجامیده باشد، زیرا در هواداری منصور از سیاست آمریكا تردید وجود نداشت. همچنین در جامعه ایرانی وقت از دیرزمان این شایعه رواج داشت که دولت لندن از حامیان بازاریان مذهبی است. طراح ترور حسنعلی منصور از این دسته از بازاریان بودند.

علی منصور پدر حسنعلی هم در زمان رضاشاه نخست وزیر ایران بود. وی در شهریور 1320 و در زمانی بسیار حساس كناره گیری كرده و فروغی که میانه خوبی با رضاشاه نداشت برجایش نشسته بود. حسنعلی منصور كه موسس حزب ایران نوین بود قبلا دبیری شورای عالی اقتصاد را بر عهده داشت.

 

2005م:«پروین» بازیگر فیلمهای هندی (بالی وود) 21 ژانویه 2005 در56 سالگی در خانه اش بر اثر تشدید بیماری قند درگذشت. وی كه در 29 فیلم سینمایی شركت كرده بود معروفترین بازیگر زن در فیلمهای هندی دهه های 1970 و 1980 بود. پروین دختر «ولی محمد» از مسلمانان ایالت گجرات هند و تحصیلكرده دانشگاه بود. وی تلاش داشت كه در فیلمها در نقش زنی با یك اراده آهنین ظاهر شود. دیوار، خوددار و طاقت سه عنوان فیلم های او از این دست هستند.

 

500پیش از میلاد:مورخان اندرزهای «ماهاویرا» را كه نوشته اند 21 ژانویه سال 500 پیش از میلاد انتشار یافت و در آن قدرت ناشی از معنویات را ابدی و خلل ناپذیر خوانده شكل گیری دو جریان فكری متفاوت در شرق و غرب اعلام كرده اند كه جریان فكری شرق را بودا، فلسفه هند و كنفسیوس بر پایه ترویج معنویات و اخلاقیات كه باعث ایجاد حس بی نیازی در افراد و دور ساختن آنان از فساد و تباهی می شود پایه گذارده، و پایه گذار جریان فكری غرب را كه بر اساس كنترل افراد با وضع قانون و ضوابط لازم الاجرا و تعیین مجازات دنیوی و نیز حكومت به رضایت مردم (دمكراسی) است فلاسفه یونان دانسته اند و تاكید كرده اند كه روش فكری ایران (آموزشهای زرتشت) كه پیش از این دو جریان فكری متفاوت شكل گرفته بود میانگین این دو تفکر است. زرتشت ضمن اندرز به رعایت اخلاقیات مخصوصا پرهیز از دروغگویی و عمل و اندیشه بد نسبت به دیگران، از فكر یافتن راهی برای تضمین اجرایی آنها كه همانا وجود یك دولت نیرومند است غافل نبوده است.

اوگوست كنت فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی متولد در سال 1798 در این زمینه گفته است: رفتار خوب و مطلوب یك فرد نتیجه دانش و ارزشهای معنوی اوست. اگر دانش را كه كاهش پذیر نیست عامل ثابت بشمار آوریم، متغییر آن ارزشهای معنوی است. به این ترتیب تغییر رفتار یك فرد نتیجه تضعیف ارزشهای معنوی در اوست كه جلوگیری از تضعیف آن به اراده فرد و یا با ضوابط و نظامات دولتی می تواند صورت گیرد.

 

1921م:21 ژانویه 1921 «آمادئو بوردیگا Amadeo Bordiga» رهبر ماركسیست های حزب سوسیالیست ایتالیا با یارانش از این حزب جدا شد و با كمك آنتونیو گرامشیAntonio Gramsci (گرامشچی) حزب كمونیست ایتالیا را به نام «پارتیتو كمونیستا داایتالیا» در شهرLivorno لیورنو تاسیس كرد كه در 1970 یك سوم رای دهندگان ایتالیایی را پشت سر خود داشت و عنوان بزرگترین حزب كمونیست دنیای غرب را به دست آورده بود. حزب كمونیست ایتالیا در دوران حكومت موسولینی غیر قانونی اعلام شده بود.

این حزب با فروپاشی شوروی نظرات خود را تعدیل كرد (با توجه به شرایط جهان امروز و تفكّر نسل نوین اروپا عملی تر ساخت) و اینك زیر نام حزب دمكراتیك چپ به فعالیت ادامه می دهد.

 

1789م:داستان «The Power of Sympathy نیروی همدردی» 21 ژانویه سال 1789 در شهر بوستون (باستن) ایالت ماساچوستس آمریكا به توزیع داده شد. تاریخ عمومی ادبیات این داستان را به احتمال زیاد، نخستین ناولی می داند كه در ایالات متحده به چاپ رسیده باشد. برخی بانو سارا مورتن را نویسنده این داستان می دانند ولی پاره ای دیگر ویلیام براون را. مولف در پشت جلد كتاب و صفحه معروف به شناسنامه ذكر نشده است. كسانی كه ویلیام براون را نویسنده این داستان می دانند استدلال می كنند كه ویلیام همسایه بانو «سارا مورتن» بود كه شرح زندگانی سارا را به صورت داستان نوشت و به دست چاپ داد. این داستان یك ماجرای حقیقی است.

 

1950م:«جورج اورول George Orwell» مولف انگلیسی كتاب «1984» 21 ژانویه 1950، هفت ماه و 12 روز پس از انتشار این كتاب كه در آن اوضاع كنونی جهان از لحاظ محدودیت های انسان و گسترش ابزارهای كنترل را در قالب داستان پیش بینی كرده بود از بیماری سل درگذشت. وی كه یك روزنامه نگار و داستان نویس بود كار تالیف این كتاب معروف خود را در سال 1948 آغاز كرده بود و عنوانش را با جا به جا كردن دو رقم آخر عدد 1948 تعیین كرده و «1984» قرار داده بود. كتاب به صورت داستان است ولی تمامی آن چه را كه نوشته است عینا در دهه های آخر قرن بیستم و پس از آن تحقق یافته است. وی شخصیتهای كتاب خود را در وضعیت سال 1984 خیالی قرار داده بود كه هركس به دنبال پول است و مادیگری محض حكمفرماست؛ از صفا و دوستی واقعی خبری نیست. كسی وقت پختن غذا، استراحت و لذت بردن از زندگانی را ندارد. همه مردم، شب و روز می دوند و نگران آینده خود و تامین معاش هستند. دولت ها با انواع وسائل الكترونیك مردم را حتی در زندگانی خصوصی و خلوتشان تعقیب و استراق سمع می كنند، و هیچكس از آن ایمن نیست. فرد نسبت به فرد دیگر بدبین است و واهمه دارد كه مبادا مامور پلیس سیاسی باشد. هركدام دیگری را به چشم خبر چین دولت نگاه می كند. دولتها از راه دور گفتگوهای مردم را می شنوند و بر جزئیات كار آنان مسلط است. آزادی و دمكراسی، در گفتار و نوشتار كلماتی زیبا هستند ولی در عمل رعایت نمی شوند و به نام آنها هرگونه فشاری به مردم وارد می آید و ....

در زمان انتشار كتاب، كسی باور نمی كرد كه این داستان روزی تحقق یابد و بسیاری از نقد نویسها آن را یك داستان بی مزه و بی محتوا خوانده بودند كه بعدا یك كتاب نادر قرن 20 تلقی شد. داستان «1984» توسط دكتر مهدی بهره مند (روزنامه نگار و مرحوم) در نیمه دهه 1330 به زبان فارسی ترجمه شد.

داستان معروف دیگر «اورول» كه نام اصلی او «اریك آرتر بلر»، و در خردی، پدرش كارمند دولت انگلستان در هندوستان بود « انیمال فارم» عنوان دارد. این نویسنده كه تنها 47 سال عمر كرد كتابهای متعدد دیگر و صدها مقاله منتشر ساخته است. نخستین داستان پرفروش او «روزهای برمه ای» عنوان دارد. وی درجریان جنگ داخلی اسپانیا به این كشور رفت و در كنار چپها برضد سلطنت طلبان جنگید و مجروح شد. ضعف ناشی از همین جراحت باعث ابتلاء وی به بیماری سل شد كه در آن زمان داروی موثر برای درمان نداشت. اورول با وجود چپگرایی، با نظام حكومتی شوروی ضدیت داشت و آن را «سوسیالیست دروغین» می خواند.

 

 

1968م:«ویلیام جان لانگ William John Lang» روزنامه نگار آمریكایی و از دبیران مجله لایفLife بیست و یکم ژانویه 1968 در 54 سالگی درگذشت. وی كه كار روزنامه نگاری را از 22 سالگی در روزنامه «شیكاگو دیلی نیوز» و پس از اتمام دانشگاه آغاز كرده بود. وی پس از پوشش انتخابات سالهای 1936 و 1940 ریاست جمهوری آمریكا، در یك مقاله طولانی و ماندنی نظریه ای را ابراز داشت كه از همان زمان مورد توجه خاص سردبیران رسانه ها و دمكراسی دوستان است. وی نوشته است كه اگر روزنامه نگار به هنگام تحریر اخبار مربوط به رقابت های انتخاباتی، در قالب گزارش روزنامه و به شیوه ژورنالیستی؛ اصول دمكراسی و نظر مردم و كارهای گذشته (بد و خوب) نامزدها را دقیقا و منصفانه برنگارد؛ نه تنها مردم معمولی آموزش دمكراسی می بینند بلكه دمكراسی از اصول و هدفهای خود دور نمی شود و رتوریكRhetoric های نامزدها (نطق های عمومی و عمدتا توخالی و لفّاظی ها) نخواهد توانست رای دهندگان را بفریبد و مانع از آن شود كه اقدامات منفی خود درگذشته را پنهان كنند. «لانگ» روزنامه نگاران را آموزگار و پاسدار دمكراسی خوانده و با این دو رسالت از آنان خواسته است كه در پوشش اخبار مربوط به فعالیت های انتخاباتی «حّب و بغض» شخصی خود را كنار بگذارند و اصول و سود جامعه را در نظر داشته باشند. وی در همین مقاله به سردبیران روزنامه های سایر كشورها توصیه كرده بود كه با هدف خدمت به آموزش و رشد معلومات ملت خود، مبارزات انتخاباتی كشورهای دیگر را به طور روزانه، مشروح و «بی واسطه (از طریق خبرنگار خود و نه به نقل از خبرگزاری ها و رسانه های دیگر و توجه به متن اعلامیه های رسمی)» پوشش دهند. ویلیام جان لانگ همچنین روند جنگ جهانی دوم از شمال افریقا تا شهر برلن و ازجمله نبرد بالژ را پوشش داده بود.

 

 

در تاریخ ژورنالیسم وطن ما، ایران، این نوع پوشش خبری تنها در مورد انتخابات سال 2004 ریاست جمهوری آمریكا در روزنامه همشهری كه علیرضا شیخ عطّار (بعدا قائمقام وزیر امورخارجه و اینک سفیر ایران در آلمان) سردبیری آن را بر عهده داشت زیر نظر دكتر جواد وعیدی انجام گرفت. این دو از یك روزنامه نگار حرفه ای حاضر در صحنه خواسته بودند كه مبارزات را به طور روزانه و به گونه ای كامل و بی طرفانه گزارش كند و قسمتی از جای روزنامه را به درج این گزارش ها به نقل از خبرنگار خود اختصاص داده بودند كه در آرشیو همشهری موجود است.

1823م:«كایتانو خوزه رودریگزCayetano Jose Rodriguez» روزنامه نگار، مولف و شاعر آرژانتینی 21 ژانویه سال 1823 در 62 سالگی درگذشت. از كارهای مهم او نوشتن اعلامیه استقلال كشور آرژانتین است (برخی از مورخان نوشته اند كه ویراستار اعلامیه بود!). رودریگز عضو كنگره ای بود كه در سال 1815 قانون اساسی آرژانتین را نوشت. كار جاودانه دیگر او گفتن سرودی میهنی (مشابه سرود «ای ایران») به هنگام تعرض انگلیسی ها به آرژانتین بود كه با خواندن آن جوانان آرژانتینی به حركت درآمدند و انگلیسی ها را شكست و فراری دادند. رودریگز اشعاری هم در ذم «برده داری» نوشت كه باعث الغاء برده داری در این كشور آمریكای لاتین شد. رودریگز مدتها سردبیری یك روزنامه را در وطن خود برعهده داشت.

 

 

1933م:21 ژانویه 1933 «جورج مورGeorge Moore» داستان نگار، درام نویس، شاعر و خاطره نگار ایرلندی در 81 سالگی فوت شد. وی از معروفترین داستان نگاران رئالیست اروپا بشمار می رود كه 47 ناول، پنج بیوگرافی و چندین خاطره از خود برجای گذارده است. وی كه تحصیلكرده فرانسه بود كار داستان نگاری را با نوشتن داستانهای كوتاه آغاز كرده بود. «جورج مور» هر گزارش مطبوعات در زمینه اتفاقات شهری را كه به نظرش دارای ارزش اجتماعی می آمد هفته ها دنبال می كرد و مجموعه این وقایع را در یك كتاب منتشر می ساخت. نخستین ناول مطوّل او «عاشق مدرن (نوظهور)» عنوان دارد. داستانهای بعدی جورج «زوجه هنرپیشه نقابدار»، لویس سیمور و زنان نیویوركی، فقر در روزهای بهاری، عزب ولی محدود، شمارش روزهای بربادرفته عمر، قتل آرزوها، مردم آزاری و ....

«مور» خاطره نگاری و بیوگرافی نویسی را «پندآموز» و خدماتی بزرگ به جامعه می دانست. وی توصیه كرده است كه برای بیوگرافی نویسی «خادمان گمنام» نباید فراموش شوند؛ گرچه همه تجربه های انسانی برای دیگران مثمر ثمر هستند. در جوامع بشری، بسیاری از افراد دلسوز و خوش فكر و دارای حسن نیّت بوده و خدمات بی شائبه كرده اند ولی چون تجربه آنان به صورت كتاب باقی نمانده برباد رفته است كه (به باور جورج مور) خیانتی است به جامعه و نسلهای بعدی كه نباید اشتباهات را تكرار كنند.

 

 

1899م21: ژانویه سال 1899 كارخانه «آدام اپلAdam Opel» آلمان نخستین دستگاه اتومبیل ساخت خود به نام «اپل» را به معرض تماشای عمومی گذارد. این كارخانه كه در 21 ژانویه سال 1863 در «روسل شایم» آلمان (نزدیك فرانكفورت) تاسیس شده بود قبلا قفل، چرخ خیاطی و دوچرخه تولید می كرد. كمپانی جنرال موتورز آمریكا كارخانه اپل را در سال 1929 به مبلغ 33 میلیون دلار از خانواده آدام اپل (كه سالها قبل از آن فوت شده بود) خریداری كرد و با راه اندازی كارخانه «واكسهال» انگلستان به صورت جنرال موتور اروپا درآورد.

«اپل» در دهه 1970 در ایران مونتاژ می شد و در دو نوع با نام «شورلت ایران» به فروش می رسید!. پس از انقلاب، احتمالا همین نام سبب توقف تولید آن در ایران شد.

 

 

1976م:هواپیمای تجاری فوق سرعت صوت «كنكورد» ساخت یك كنسرسیوم اروپایی كه تولید آن قبلا تكمیل شده بود از 21 ژانویه 1976 در دو خط هوایی فعالیت مسافررسانی خودرا آغاز كرد. فعالیت این نوع هواپیما كه هردستگاه آن در آن زمان 46 میلیون دلار بها گذاری شده بود در 26 نوامبر 2003 پایان یافت و از خطوط هوایی برچیده شد. كنكورد در طول 27 سال پرواز تنها یك سقوط داشت. توپولف (تی یو ـ 144) دومین هواپیمای تجاری فوق سرعت صوت است كه در روسیه ساخته شده است.

 

2008م:دهم ژانویه 2008 شبكه های تلویزیونی آمریكا در اخبار مشروح شبانه خود گزارش از ساخت یك اتومبیل پنج ـ نفره، چهار ـ در و 4 ویل ـ درایو «دو هزار و پانصد دلاری» در هند داده و گفته بودند كه ارزانترین اتومبیل موجود در جهان است. به گزارش این شبكه ها، این اتومبیل كه در كارخانه های «تاتا»، بزرگترین تاسیسات صنعتی هند، تولید شده است «نانو Nano» نام دارد و مصرف سوخت آن هر 60 كیلومتر یك گالون بنزین و سرعت اطمینان بخش (Safe) آن تا صد كیلومتر در ساعت است.

تلویزیون های آمریكا این اتومبیل را به عنوان یك پدیده تازه بمانند ساخت فولكس واگن در آلمان در سال 1936 و اتومبیل فورد مدل «تی» در سال 1908 توصیف كرده و آن را «اتومبیل مردم عادی» خوانده و پیش بینی كرده بودند كه این اتومبیل می تواند همه را در كشورهای كم درآمد، اتومبیلدار کند.

طبق این گزارش ها، در روز نمایش این اتومبیل «راتان تاتا» مدیر 71 ساله تاسیسات صنعتی تاتا (پسر هرمز، نوه جمشید و نواده نوشیروان تاتا) از پارسیان معروف هند آن را رانندگی كرد. نوشیروان تاتا كه یك موبد زرتشتی بود پسرش جمشید را تشویق به صنعتی كردن هند كرد و جمشید شهر «جمشیدپور» را ساخت و كارخانه ها و انستیتوی تكنولوژی خود را در آنجا تاسیس كرد. این تاسیسات كه از لحاظ بزرگی در هند یك میلیارد و یكصد میلیون نفری در جایگاه یکم قرار دارند این كشور را به میان ممالك صنعتی و تكنولوژیك جهان برده اند. در تاریخ صنعت، خاندان ایرانی تبار تاتا موسسان پولادسازی هند خوانده شده اند. اعضای این خاندان علاقه ویژه به سرزمین نیاكان خود «ایران» دارند و موسسات فرهنگی متعدد از جمله دبیرستان انوشیروان دادگر را ساخته و به ایران هدیه كرده و در صنعتی كردن وطن نیاكان و به ویژه در بندرعباس مشاركت دارند.

 

 

1775م:بیست و یکم ژانویه سال 1775 (طبق تقویم میلادی سابق: دهم ژانویه این سال) «یملیان پوگاچفYemelyan Ivanovich Pugachev» قزاق انقلابی روسیه، به فرمان تزار وقت در مسكو چهار شقّه شد. وی كه از قزاقهای ناحیه «دنDon» بود قبلا سروان ارتش تزار بود و در جنگ با عثمانی و آلمان شركت كرده بود. پوگاچف در جریان یك ماموریت داخلی در منطقه ولگاVolga از مشاهده وضعیت رقت برانگیز سرفهای منطقه (كشاورزانی كه با مزرعه بفروش می رسیدند و به نوعی «برده» بودند) و نیز نبودن قانون و ضوابط رعایت حق و انصاف آزرده شد و برضد تزار وقت (كاترین دوم) كه پوگاچف تزارها را منشاء ظلم و فساد می دانست دست به قیام زد و در اندك مدتی بیش از ده هزار هوادار مسلح به دست آورد و شهرستان «كازانKazan» را تصرف كرد ولی بعدا از ارتش تزار كه به فرماندهی دو ژنرال از دو سوی وی را مورد حمله قرار داده بودند شكست خورد و تنی چند كه خودشان را در زمره یاران او جازده بودند تا بلكه به نوایی برسند وی را در 14 سپتامبر 1974 دستگیر و به ژنرالهای تزار تسلیم كردند كه در یك قفس آهنین به مسكو منتقل و در اینجا در یك میدان عمومی شقّه شد. پوشكین نویسنده نامدار روس در كتاب «دختر كاپیتان» جزئیات دستگیری و قتل پوگاچف را شرح داده است.

 

 

1793م:ساعت ده و سی دقیقه بامداد 21 ژانویه 1793 لویی شانزدهم پادشاه برکنارشده فرانسه كه سه روز پیش از آن در یك دادگاه انقلاب پاریس به جرم خیانت به وطن (دعوت محرمانه از دولت های خارجی برای حمله نظامی به فرانسه و بازگرداندن او به سلطنت)، ولخرجی بدون مجوز از خزانه کشور و دستور تیراندازی به مردم غیر مسلّح که برای ابراز خواست خود اجتماع کرده بودند به اعدام محكوم شده بود در برابر چشمان هزاران پاریسی با گیوتین گردن زده شد و سر او را دقایقی چند در برابر جمعیت گرفتند و جمعیت فریاد زنده باد جمهوری برآورد. لویی 16 پیش از قراردادن گردنش در دستگاه گیوتین، چند جمله خطاب به حاضران (مردم) بیان داشته بود، ولی طبّالان صدای طبلها را آن چنان بلند كردند كه جز اطرافیان، كسی متوجه حرفهای او نشد. باوجود مخالفت لویی 16، جّلاد دستهای اورا از پشت بست و گردنش را زیر گیوتین قرار داد.

 

 

1924م:21 ژانویه 1924 لنین رهبر انقلاب بلشویکی اکتبر 1917، بنیادگذار روسیه شوروی و طراح سوسیالیسم لنینیستی در پی یك سكته مغزی كه قبلا عارض او شده بود، پیش از آن كه نظام تازه اش هفت ساله شود درگذشت. سپس وارثان انقلاب بلشویکی روسیه (اکثریت)، بدون توجه به وصیتنامه لنین، بر سر قدرت وارد یك جنگ شش ساله شدند كه فاتح این جنگ استالین بود كه عقیده به استقرار سوسیالیسم از راه خشونت و نیز صدور سوسیالیسم به سایر كشورها داشت. حتی آن قسمت از وصیتنامه لنین كه در كنار مادرش دفن شود نه در یک میدان شهر مسکو و در ساختمانی اختصاصی، و «سن پترزبورگ» را به اسم او به «لنینگراد» تغییر نام ندهند و مقامات دولتی و حزبی همانند مردم معمولی (عوام الناس) زندگی ساده داشته باشند، انتصاب مقامات پس از آزمایشهای سخت و اطمینان از دلسوز بودن و وفاداری به سوسیالیسم صورت گیرد و از تجمل بپرهیزند رعایت نشد. لنین تاکید بر اولوّیت ساخت یک ژورنالیسم ممتاز کرده بود که زیربنای روسیه شوروی باشد و پاسدار وطن و سوسیالیسم که به آن هم توجه نشد و مورخان بی اعتنایی به وصیتنامه لنین و نبود یک ژورنالیسم ممتازرا از عوامل فروپاشی شوروی در 1991 بشمارآورده اند.

 

2008م:21 ژانویه 2008 رسانه های غرب اظهارات ژنرال «یوری بالویفسكیYuri Baluyevsky» رئیس ستاد ارتش روسیه را همراه با تفسیر منتشر كرده بودند كه سه روز پیش از آن گفته بود: ما می توانیم در صورتی كه خود و متحدین مان را در معرض خطر جدّی ببینیم دست به حمله پیشگیرانه اتمی بزنیم. از زمان فروپاشی شوروی در دسامبر 1991 تا این زمان چنین اخطاری شنیده نشده بود. با این خبر، در برخی از روزنامه ها عكس ژنرال بالویفسكی چاپ شده بود كه دست در دست همتای چینی خود ژنرال «لینانگ گوانگلیLiang Guanglie» قرار داده بود (عكس مربوط به چند ماه پیش بود كه در سیبری و در جریان یك مانور نظامی مشترك گرفته شده بود). به علاوه، عكسی از یك زیردریایی اتمی روسیه. این رسانه ها در ماههای آخر سال 2007 «ولادیمیر پوتین» مرد قدرتمند روسیه را با نیكلای یکم تزار این كشور در نیمه اول قرن نوزدهم مقایسه كرده و با این نوشته خود عکس پوتین در کنار قاپ عکس تزار را به چاب رسانده بودند.

رسانه های آمریكا این خبر را در كنار اخبار مربوط به ركود اقتصادی این كشور و قصد بخشودگی 140 تا 150 میلیارد دلار از مالیات افراد (به صورت بازگردانیدن چك نقدی = ری بیت) به آنان كه بتوانند خرید كنند (اقتصاد به حركت آید) و نیز اول شدن بانو هیلری كلینتون در «كاكس» حزب دمكرات ایالت نوادا (مربوط به ژانویه 2008) قرارداده بودند. (كاكس Caucus واژه ای سرخپوستی به مفهوم كمیته و اجتماع اعضای شعبه حزب و هواداران آن و یا افراد یك طایفه وابسته به قبیله بزرگتر است كه وارد فرهنگ لغات انگلیسی شده و در هركشور انگلیسی زبان با جزیی تفاوت دارای مفهوم مشابهی است.).

 

2008م:بیستم ژانویه 2008 هشت میلیون و 400 هزار رای دهنده كوبایی به حوزه های رای گیری رفته بودند تا 614 عضو مجمع ملی این كشور را انتخاب كنند. فیدل كاسترو (در آن زمان 81 ساله) یكی از نامزدهای عضویت در مجمع ملی كوبا بود. آخر وقت این روز اعلام شد كه 95 درصد رای دهندگان به حوزه ها مراجعه كرده بودند. در انتخابات كوبا، نامزدهایی كه كمتر از 50 درصد آراء حوزه خود را به دست آورند پذیرفته نخواهند شد. دوره تازه مجمع بعدا 31 تن را برای انتخاب رئیس جمهور كوبا تعیین كرد و این منتخبین بیست و چهارم فوریه 2008 رائول کاسترو را به سمت رئیس جمهور انتخاب کردند. فیدل كاسترو به سبب ابتلاء به بیماری روده، از ژوئیه 2007 اختیاراتش را به برادرش رائول تفویض كرده بود ولی در ماههای اخیر پس از برخاستن از بستر بیماری، به صورت محدود بار دیگر از خود فعالیت هایی نشان می داد ازجمله ملاقات با سران كشورهای آمریكای لاتین كه اینك عمدتا چپگرا و دوست فیدل كاسترو هستند. فیدل کاسترو پس از بازنشسته شدن اندرزها و نظرات خودرا به صورت مقاله منتشر می کند و این مقالات بلافاصله پس از انتشار به سراسر جهان مخابره و نقل می شود و خلاصه ای از آنهاهم به اطلاع سران دولتها می رسد.

 

2008م:در انتخابات ریاست جمهوری صربستان كه یكشنبه بیستم ژانویه 2008 برگزار شد هیچیك از 9 نامزد این مقام نتوانست 50 درصد آراء را به دست آورد و انتخابات به دور دوم موكول شد كه سوم فوریه میان دو نامزد اول و دوم برگزار شد. در رای گیری بیستم ژانویه، رئیس جمهور صربستان كه هوادار پیوستن كشورش به اتحادیه اروپا و قرارگرفتن در اردوگاه غرب است 35 درصد آراء را به دست آورد و دوم شد. نفر اول انتخابات بیستم ژانویه صربستان، تومیسلاو نیكولیچ Tomislav Nikolic ناسیونالیست صرب بود كه 39 درصد و شش دهم درصد آراء به نام او به صندوق ها ریحته شده بود. وی خواهان اتحاد صربستان با روسیه و نزدیك شدن اسلاوهای اروپا به یكدیگر است. او با غرب میانه خوبی ندارد و تجزیه و فروپاشی كنفدراسیون یوگوسلاوی را نتیجه توطئه غرب می داند كه خواهان كوچك شدن كشورهاست. مخالفت صربها با استقلال كوزوو سبب شده بود كه بیستم ژانویه 2008 بیش از همیشه در انتخابات مشاركت كنند. در پی برگزاری انتخابات دور دوم صربستان، این کشور دارای یک دولت ائتلافی شد. عكس زیر نیكولیچ را با زنش «دراگیكا Dragica» هنگام دادن رای نشان می دهد.

 

1824: توماس جكسون ژنرال معروف كنفدراسیون آمریكا در طول جنگهای داخلی این كشور به دنیا آمد. وی كه به علت دلاوری هایش به «ستون وال» معروف شده بود در سال 1863 كشته شد. ویرجینیایی ها هجدم ژانویه هر سال را به عنوان روز «لی ـ جكسون» برگزار می كنند. در طول جنگهای داخلی آمریكا، ژنرال لی فرمانده كل نیروهای كنفدراسیون بود.

1861: سناتورهای ایالات جنوبی آمریكا از جمله جفر سون دیویس كه بعدا رئیس كنفدراسیون آمریكا شد از عضویت سنا كناره گیری كردند كه مقدمه جنگ داخلی 4 ساله آمریكا شد.

1925: نظام حكومتی آلبانی واقع در ساحل دریای آدریاتیك جمهوری شد. این سرزمین قبلا از متعلقات عثمانی در اروپا و پیش از آن وابسته به امپراتوری روم بود.

1950: «جورج اورول George Orwell» مولف انگلیسی كتاب «1984» ـ 21 ژانویه 1950، هفت ماه و 12 روز پس از انتشار این كتاب كه در آن اوضاع كنونی جهان ـ جهان سال 1984 و پس از آن را به لحاظ محدودیت های انسان و گسترش ابزارهای كنترل در قالب داستان پیش بینی كرده بود از بیماری سل درگذشت. در زمان انتشار كتاب، كسی باور نمی كرد كه این داستان روزی تحقق یابد و بسیاری از نقدنگاران در آن زمان آن را یك داستان بی مزه و بی محتوا خوانده بودند كه بعدا كتاب شگفت انگیز قرن 20 شد و مولف آن به صورت یک نابغه و پیشگو در آمد.

1952: در پی بسته شدن كنسولگری های انگلستان به تصمیم دكتر مصدق در شهرهای ایران ، مردم در سراسر كشور دست به شادمانی زدند و این روز را تعطیل عمومی اعلام كردند، زیرا كه خاطرات بدی از مداخله این كنسولگری ها در امور وطن خود به ویژه پس از تقسیم ایران میان روسیه و انگلستان داشتند.

2002: جورج بوش رئیس جمهوری آمریكا ایران ، عراق و كره شمالی را « محور شرارت Axis of Evil»خواند.

2008: در این روز اعلام شد كه روسیه در پایان سال 2007 چهارصد و پنجاه میلیارد دلار افزایش صادرات بر واردات داشته است. این درآمد هنگفت نتیجه گران شدن بی سابقه بهای نفت خام در سال 2007 بوده است كه صادرات اصلی روسیه را تشكیل می دهد. صادرات اسلحه روسیه در ردیف دوم قرار دارد.

2008: طبق یك آمار جهانی كه در این روز (21 ژانویه 2008) انتشار یافت، شمار استفاده كنندگان از اینترنت در كشور چین روزانه به رقم 210 میلیون رسیده بود كه بیش از هر كشور دیگر درجهان است.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو : تقویم تاریخ -1 بهمن