ب ام و Z4، کوچولوی وحشی : در سال ۱۹۹۵ ب‌ام‌و تصمیم گرفت تا بر پایه پلت‌فرم ...

در سال ۱۹۹۵ ب‌ام‌و تصمیم گرفت تا بر پایه پلت‌فرم اصلاح شده مدل E36، یک کوپه اسپرت و خالص را روانه بازار کند. نتیجه کار چیزی نشد جز مدل Z3 که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲ روی خط تولید بود. مجله تخت گاز: در سال ۱۹۹۵ ب‌ام‌و تصمیم گرفت تا بر پایه پلت‌فرم اصلاح شده مدل E36، یک کوپه اسپرت و خالص را روانه بازار کند. نتیجه کار چیزی نشد جز مدل Z3 که از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۲ روی خط تولید بود. این رودستر اسپرت و دو نفره در سال ۲۰۰۲ جای خود را به اولین نسل مدل Z3 داد. این اتاق با کد E85تولید می‌شد و یکی از ایرادات مهم آن، طراحی نه‌چندان زیبای بدنه‌اش بود. سرانجام در سال ۲۰۰۸ تولید نسل اول Z4 نیز خاتمه یافت و پس از آن ورق برگشت و سبک طراحی جدید ب‌ام‌و‌، روحی تازه در کالبد Z4 دمید.



نسل دوم Z4 در سال ۲۰۰۹ روانه بازار شد. می‌توان گفت در طراحی ظاهری، Z4 هیچ نقصی ندارد و علاوه بر رعایت معیارهای ب‌ام‌و در ظاهرش، به خوبی حس هیجان و ماهیت خالص یک کوپه اسپرت را به نمایش می‌گذارد. از مشخصه‌های اصلی نمای ظاهری Z4، باید به کاپوت بسیار کشیده در کنار سقف و قسمت عقب کوتاه‌اشاره کرد که این سبک طراحی در برخورد اول کاملا جلب توجه می‌کند. هم‌چنین با سفارش کیت اسپرت M برای بدنه، جذابیت ظاهری Z4 دوچندان می‌شود. سقف فلزی Z4 که ترکیبی از آلیاژهای آلومینیوم است، در چند ثانیه باز و بسته می‌شود.

با ورود به کابین، خود را در موقعیتی متفاوت با سایر خودروها و حتی کوپه‌هایی که تا به حال سوار شده‌اید خواهید یافت. هنگام بسته بودن سقف، فضای کابین تنگ و دلگیر به نظر می‌رسد. اما خبری از سختی در سوار و پیاده شدن و کمبود راحتی روی صندلی‌ها نیست. به لطف طراحی مناسب دو صندلی چرمی ‌ کابین، حتی افراد قدبلند نیز روی آنها احساس راحتی می‌کنند خبری از برخورد سرشان با سقف و یا فضای محدود پا نیست.

سقف فلزی با نگه داشتن اهرمی ‌روی کنسول وسط باز و بسته می‌شود. البته مکانیزم باز و بسته شدن سقف در Z4 در مقابل رقیبی هم‌چون بنز SLK، ابتدایی و خسته‌کننده به نظر می‌رسد. به هر حال می‌توان سقف را حتی در سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت نیز باز و بسته کرد و البته برای این کار باید شستی مخصوص را حدود ۲۰ ثانیه نگه داشت و از بسته بودن صندوق بار اطمینان حاصل کرد!

کیفیت متریال کابین بسیار مناسب است و با حجم وسیعی از پوشش‌های چوبی (البته در مدل‌های اسپرت آلومینیومی) و چرمی  ‌رو به‌رو هستیم. کابین Z4 مطابق با اصول ب‌ام‌و طراحی شده و با دقت در چیدمان ادوات و دکمه‌ها، به این نتیجه می‌رسیم که سعی شده تا همه چیز به سمت راننده متمایل شود. البته در میان تمام جذابیت‌های کابین، طراحی صفحه نشان‌دهنده‌های پشت فرمان، علی‌رغم زیبایی، از طراحی قدیمی ‌رنج می‌برد و زیبایی آن در مقایسه با رقبایی هم‌چون پورشه باکستر و بنز SLK، رنگ می‌بازد. یک صفحه نمایش نسبتا بزرگ نیز در قسمت فوقانی کنسول تعبیه شده که با استارت خوردن خودرو از جای خود بیرون می‌آید .

Z4 در سه مدل 20i, 28i و 35i وارد ایران شده است، که مدل 35i با توجه به قوانین گمرکی و حجم ۳ لیتری پیشرانه‌اش، مدتی است اجازه ورود به کشور ندارد و می‌توان گفت رایج‌ترین مدل Z4 در ایران، مدل 28i است که در ادامه به قابلیت‌های فنی آن می‌پردازیم.



Z4 هم‌چون سایر محصولات جدید ب‌ام‌و‌، یک پیشرانه ۲ لیتری تویین توربو  با کد N20B20 را در دل خود جای داده است. قدرت ۲۴۵ اسب‌بخار، گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متر که از دورهای پایین آغاز می‌شود و گیرباکس ۸ سرعته ZF که یکی از بهترین گیرباکس‌های تاریخ ب‌ام‌و به شمار می‌رود، همگی دست به دست هم داده‌اند تا سواری با Z4 بسیار هیجان‌انگیز باشد. با توجه به طول زیاد کاپوت، دید جلو مناسب است، اما عادت کردن به ابعاد خودرو به زمان نیاز دارد. ۳ حالت رانندگی کامفورت، اسپرت و اسپرت پلاس قابل انتخاب است.

در حالت کامفورت، شاهد سواری نرم، حساسیت کم پدال گاز و تعویض دنده‌ها در دورهای پایین هستیم. در حالت اسپرت اما همه چیز رنگ و بوی هیجان به خود می‌گیرد. فرمان سنگین می‌شود، دنده‌ها در دورهای بالاتر تعویض می‌شوند و خشکی سواری تا حدود بیشتر می‌شود. البته خشکی سواری به این معنی نیست که شاهد تکان‌های آزار دهنده داخل کابین باشیم. اگر قصد فشردن دکمه اسپرت پلاس را دارید، باید در رانندگی و کنترل خودرو حرفه‌ای باشید. چون در این حالت سیستم کنترل پایداری خاموش شده و با یک ‌اشاره ‌اشتباه به فرمان همه‌چیز برای دود کردن لاستیک‌های عقب مهیا می‌شود.

 هندلینگ Z4 در هر حالتی بی‌نظیر است و به سختی می‌توان کنترل آن را از دست داد. با توجه به استفاده از توربوشارژر، حرارت پیشرانه بالاست و نیاز به تعویض روغن به موقع و سریع دارد. خوبی توربوهای پیشرانه Z4 این است که در دورهای بالا وارد ماکزیمم بوست می‌شوند. عملکرد جعبه‌دنده ۸ سرعته نیز بی‌نظیر  است.

حتی در حالت D هم می‌توان با پدال‌های پشت فرمان در تعویض دنده‌ها دخالت کرد. هم‌چنین در بعضی موقعیت‌ها و با توجه به شرایط، شاهد معکوس دوتایی از جعبه دنده هستیم.  در کل می‌توان Z4 را خودرویی اسپرت و خالص خطاب کرد که به هیچ عنوان راننده را خسته نمی‌کند. البته ب‌ام‌و برای رقابت با هم کلاسانی نظیر باکستر جدید و SLK، باید برای سال‌های آینده Z4 را دستخوش تغییراتی کند تا به‌روزتر و مدرن‌تر باشد.

 پیشنهاد نهایی

نسل جدید Z4 نسبت به قبل دستخوش تغییرات زیادی شده است. ظاهر و کیفیتش که به مراتب بهتر از قبل شده و راحتی سواری آن نسبت به قبل بهبود چشمگیری داشته است. همچنین سقف مستحکم ‌این خودرو نقش خود را به خوبی در کاهش صدای باد داخل اتاق‌ایفا می‌کند و هندلینگ بالای‌این مدل هم از نکات قوت آن است.