بازیها و ورزش‏های محلی آذربایجان :  بازیها و ورزش‏های محلی آذربایجان بازی‏های ...



بازیهای دست جمعی محلی آذربایجان , بازی های زیبا و محلی آذربایجان غربی , بازی های محلی آذربایجان

 بازیها و ورزش‏های محلی آذربایجان

بازی‏های سنتی و محلی هر منطقه درجهان ریشه در فرهنگ و نگرش جامعه شناسی و مردم شناختی مردمان آن منطقه دارد. به عبارت دیگر بخشی از اندوخته های فرهنگی در منطقه از بازی‏های محلی و سنتی آن منطقه ریشه می‏گیرند.


بازی های سنتی رایج در استان آذربایجان شرقی با اسامی دیگر در نواحی مختلف ایران با تغیرات اندك مشاهده می شود و نیز نوع مشابه بازی های سنتی در كشورهای مختلف جهان قابل مشاهده هستند زیرا در كلیه جوامع بشری نیازهای انسانی ایجاب می نماید تا برای رشد و تعالی از بازی ها در انواع و اقسام آن استفاده شود.


در استان پهناور آذربایجان شرقی بازی‏های محلی و سنتی انواع و اقسام متعددی را داشته و دارد كه در آن بخش به اختصار به شرح برخی از آنها كه دارای عمومیت نسبی در بیشتر مناطق استان واز جمله شهرستان تبریز است اشاره می‏شود.


بازی محلی آرادا ووردو
جهت انجام این بازی به بیش از چهار نفر بازیكن نیاز هست. آنها دو دسته شده و آن دسته كه بازی را می‏خواهد شروع كند در وسط می‏ایستد و افراد دستة دیگر در دو جهت مخالف با فاصله‏ای معین می‏ایستد. وسیلة لازم این بازی توپ است. افراد خارج از بازی سعی می‏كنند دیگر بازیكنان را با توپی كه در دست دارند بزنند. هر بازیكن كه توپ به او بخورد باید از بازی خارج بشود.

 

برعكس، هر بازیكنی كه بتواند توپ را بگیرد به حساب دو بازیكن  است و باید دو بار توپ به او بخورد تا از دور بازی خارج گردد. گاه بازیكنی كه توپ را گرفته است می‏تواند به جای یك «جان» خود بازیكن هم تیمی خود را كه اخراج گردیده به داخل زمین بیاورد. بعد از اینكه تمامی بازیكنان توپ خورده و از زمین خارج شدند تیم بعدی وارد زمین می شوند. زمانی كه  تنها یك بازیكن در وسط زمین مانده است باید طرفین توپ را به صورت پاس هوایی بیندازند و اگر پنچ بار آن را از زمین پاس دادند و به حریف نخورد تمام تیم دوباره به زمین برمی‏گردند.


این بازی در فضای باز و زمینی صاف انجام می‏شود. انجام آن باعث تقویت جسمی كودكان گردیده و نیز موجب پرورش دقت و حس همكاری و نوعدوسی را در آنها می‏گردد.


 بازی محلی اته‏گه داش قویدو
 برای این بازی باید بیش از پنج نفر بازیكن گرد آیند. بازیكنان كنار هم به ردیف می‏نشینند و «اوستا» با سنگ كوچكی در مشت در برابر آنها می‏ایستد. «شاگرد» نیز در كنار اوستا می‏ایستد. بازیكنان نشسته بر زمین جایی دنج در میان دامن خود معین می‏كنند آنگاه اوستا بدون آنكه شاگرد متوجه گردد سنگ را در دامن یكی از بازیكنان می‏گذارد. سپس نوبت شاگرد است كه حدس بزند سنگ در دامن چه كسی است. اگر در یك حدس درست بگوید شاگرد به جای اوستا می‏ایستد و اوستا به جمع بازیكنان می‏پیوندد ولی اگر حدسش درست نباشد او به جای یكی از بازیكنان نشسته و یكی از آنها به جای شاگرد می‏آید. این بازی پایان ندارد و تا احساس خستگی كودكان به آن ادامه می‏دهند.


این بازی تحرك بدنی ندارد و مخصوص هوای برفی و بارانی و داخل اطاق است و باعث تقویت فكر كودكان می‏گردد.


بازی محلی ائرمنی جیزیغی
به علت شباهت این شكل به صلیب آن را از ارمنی جیزیقی می‏نامند. تعداد بازیكنان هر چند نفر می‏تواند باشد اما بازی تیمی نیست و هر بازیكن به نفع خود بازی می‏كند. طریقة بازی بدین ترتیب است كه بازیكن سنگ كوچكی را در خانة اول قرار می‏دهد و بدون اینكه پایش را در این خانه بگذارد به صورت لی‏لی تمام خانه‏ها را طی و دوباره برگشته و سنگ را برمی‏دارد. سپس به خانة دو ـ سه و …. الی آخر، سوختن در این بازی مستلزم این است كه سنگ بازیكن یا پای بازیكن روی خطوط قرار بگیرند. بعد از اتمام خانة هشتم نوبت گذشتن از جهنم است.

 

در این قسمت سنگ به دورتر از جهنم پرتاب می شود. اگر سنگ داخل جهنم بیفتد بازیكن باید از خانة اول شروع كند. اما اگر بتواند بازی دور جهنم را هم با موفقیت بگذارند از همان سمت جهنم سنگ را به طرف خانه ها می‏اندازد و در هر خانه‏ای كه بیفتد آنجا خانة اوست و هیچ بازیكن دیگر حق ندارد از آن خانه عبور كند. هر بازیكن كه در نهایت تعداد خانه‏های زیادی را صاحب شود برنده محسوب می‏شود.


فعالیت بدنی این بازی متوسط اما نیاز به دقت و همت شخصی در آن بسیار است.

منبع:آرشیو میراث فرهنگی


ویدیو : بازیها و ورزش‏های محلی آذربایجان