انقلاب در چین ؛ از رویا تا واقعیت : در پی صدور فراخوان های اعتراضی ...
در پی صدور فراخوان های اعتراضی از سوی برخی فعالان ناراضی چینی در اینترنت ، دولت چین به شدت نسبت به مقابله با هر گونه هرج و مرج هشدار داد و روزنامه دولتی این كشور در سرمقاله ای نوشت كه چین دارای دولتی با ثبات و كارآمد است و مردم از روند پیشرفت های كشور راضی هستند.
در پی بروز ناآرامی و انقلاب های مردمی در برخی كشورهای عربی خاورمیانه در دو ماه گذشته ، برخی تحلیلگران اززبانه كشیدن آتش قیام های مردمی منطقه خاورمیانه به دیگر نقاط جهان از جمله چین سخن می گویند .
این تحلیلگران با اشاره به اینكه اختناق موجود در كشورهای خاورمیانه با چین یكی است (و شاید در چین به مراتب بیشتر است ) می گویند كه احتمال قیام های مردمی علیه دولت در " امپراتوری زرد " نیز وجود دارد.
با این حال مقامات چینی در 1 ماه گذشته با فراخوان های اعتراضی از سوی برخی فعالان اینترنتی چینی به شدت برخورد كرده اند و نیروهای امنیتی چین دو دو فراخوان داده شده ناراضیان برای انجام تظاهرات ، با حضور در محل برپایی تظاهرات ، اندك افراد حاضر شده در محل را كه ظن می بردند از مخالفان باشند دستگیر كرده اند.
از سوی دیگر اخبار مربوط به تحولات و ناآرامی های خاورمیانه و شمال آفریقا در رسانه های چین كمترین انعكاس را داشته است و مقامات چین حتی از سانسور برخی واژه ها در شبكه جستجوی اینترنتی این كشور نیز دریغ نكرده اند.
روز شنبه در سرمقاله ای كه در روزنامه وابسته به حزب كمونیست چین در پكن انتشار یافت ، نویسنده مطلب با تخفیف حركت های اعتراضی در برخی كشورهای خاورمیانه ،ناراضیان در این كشورها را اقلیتی معدود و پرسروصدا خوانده است كه به مدد بزرگنمایی رسانه ها جای اكثریت خاموش كشورهای خود را گرفته اند.
روزنامه انگلیسی زبان " پكن دیلی " می نویسد كه این قبیل ناآرامی ها جایی در چین نخواهد داشت چون مردم چین از پیشرت های صنعتی و اقتصادی خود راضی هستند و دولت چین دولتی كارآمد است.
حال باید دید در حالی كه تا كنون حركت اعتراضی قابل توجهی در چین صورت نگرفته ، آیا در آینده ای نزدیك امكان تسری آن به چین وجود دارد ؟
واقعیت این است كه امكان تسری شعله های قیام در كشورهای خاورمیانه به چین ناچیز است ، چرا كه چین تفاوت هایی اساسی با كشورهای خاورمیانه دارد.
مهم ترین جنبه تفاوت چین با كشورهای عربی خاورمیانه در تفاوت ماهیت دولت و نیزآن گونه كه روزنامه دولتی پكن دیلی می گوید ،" كارآمدی " دولت چین است.
دولت چین با وجودی كه به لحاظ سیاسی به شدت بسته بوده و در برابر حركت های اعتراضی و مخالف یكی از سركوبگرترین كشورها است ، اما كارآمدی آن سبب شده تا وضع زندگی مردم این كشور در دهه های گذشته سال به سال در وضعیت بهتری قرار گیرد.
این كشور در سال گذشته توانست به لحاظ اقتصادی دو گام بسیار بزرگ بردارد كه گام نخست كسب عنوان نخستین كشور صادر كننده جهان و پشت سر گذاشتن آلمان و موفقیت دوم كسب عنوان دومین اقتصاد جهان و پشت سر گذاشتن ژاپن بوده است.
چین هم اكنون دومین اقتصاد جهان و اولین كشور صادر كننده كالا به جهان است و تداوم رشد اقتصادی بالای این كشور از نظر صاحب نظران اقتصادی در یك دهه آینده امری تضمین شده است.
این وضعیت سبب شده تا وضعیت معیشتی مردم چین سال به سال در موقعیت بهتری قرار گیرد و از این رو نارضایتی های اقتصادی كه یكی از اصلی ترین جرقه های قیام مردمی در كشورهای عربی خاورمیانه بوده است در كشور چین امكان وقوع كمتری دارد.
از سوی دیگر دولت چین برای مقابله با فساد اداری و اقتصادی مقامات دولتی قوانینی " سفت و سخت " دارد كه حتی در بسیاری موارد مجازات اعدام برای متخلفان در نظر گرفته شده است . این عامل سبب شده تا ماهیت دولتی بودن اقتصاد چین از گزند فسادهای رایج اقتصادی در دیگر كشورهای مشابه در خاورمیانه مصون بماند و این عامل خود یكی از اصلی ترین انگیزه های ایجاد نارضایتی در میان توده های مردم را منتفی می سازد.
اما به لحاظ سیاسی دولت چین در برابر اصلاحات مقاومت می كند و از زمان سركوب خونین قیام دانشجویی سال 1989 در میدان " تیان ان من " پكن ، این پیام را به مردم خود و جهان خارج داده است كه در برابر خواست های سیاسی مخالفان به هیچ وجه عقب نشینی نمی كند و سیستم متمركز و به شدت بسته سیاسی این كشور را حفظ می كند.
از سوی دیگر چین علی رغم اتحاد جماهیر شوروی سابق یك دیكتاتوری بدون كارآمدی اقتصادی نیست كه خطر فروپاشی درونی آن را تهدید كند وتنها امید برای انجام اصلاحات سیاسی در این كشور نسل های جدید رهبران حزب كمونیست چین و ذهنیت های اصلاح گری آنها است ، نه انقلاب های مردمی .
اگر در سال های آینده نسلی جدید و یا رهبری جدید از درون حزب كمونیست چین ظهور كند و همچون " دنگ شیائوپینگ " ( كه در دهه 1980 با انجام اصلاحات اقتصادی و باز كردن درهای چین به اقتصاد بین المللی بزرگ ترین تحول را در این كشور صورت داد ) همین عمل را در عرصه سیاسی در پیش بگیرد ، می توان به آینده انجام اصلاحات سیاسی در این كشور بزرگ آسیایی امید داشت
و در غیر این صورت تا زمانی كه دولت چین در كارآمدی اقتصادی قرار دارد و امكان وجود فساد اقتصادی در این كشور در كمترین حالت خود است و وضعیت معیشتی مردم سال به سال بهتر می شود ( هر چند از معیارهای مطلوب موجود در كشورهای غربی فاصله زیادی دارد و نیز تعمیق شكاف فاصله طبقاتی در این كشوریك دغدغه جدی است) نمی توان انتظار داشت كه " جرقه ای جدی در باك نارضایتی ملی چینی ها " بخورد..../تحلیل:عصرایران
ویدیو : انقلاب در چین ؛ از رویا تا واقعیت