آیا بشار رفتنی است؟ : آیا بشار رفتنی است؟ خراسان نوشت: رای تحلیل درست تحولات ...

آیا بشار رفتنی است؟

خراسان نوشت: رای تحلیل درست تحولات سوریه باید به سه ضلع یک مثلث با هم توجه کرد: میزان حمایت مردم سوریه از دولت، وقایعی که بین دولت و مخالفان در صحنه عمل سوریه در حال اتفاق افتادن است و مواضع و تحولاتی که درعرصه بین المللی وجوددارد. تحلیلی که برپایه فقط یکی از اضلاع صورت گیرد یا بها دادن بیش از اندازه به آن، راه به خطا می برد.

 

 

مردم سوریه و بشار

عکس آن چیزی که بسیاری از مردم به دلیل پوشش رسانه ای یک سویه صدا وسیما و کم اعتمادی مردم به این رسانه فکر می کنند، مردم سوریه به دلایلی از جمله، تجربه لیبی، ترس از مخالفان تندرو، اختلاف مخالفان، مواضع ضداسرائیلی دولت و در گروهی نیز محبوبیت بشاراسد، در مجموع با مخالفان دولت همراهی نمی کنند و حامی بشار اسد محسوب می شوند. در دنیای امروز می توان ادعا کرد زمانی که مردم یک کشور برای ساقط کردن یک حکومت به پا می خیزند این دولت نمی تواند باقی بماند چه برسد به دولت سوریه که حمایت های مادی و رسانه ای بین المللی گسترده ای از مخالفانش صورت می گیرد. البته دولت سوریه در ابتدای کلید خوردن تحولات منطقه به دلیل جدی نگرفتن اصلاحات و برخوردهای حساب نشده گروهی از ارتش، افکارعمومی بخشی از مناطق سوریه را از دست داد؛ اما بخش اصلی کشور از همان آغاز از مخالفان حمایت نکردند و بسیاری دیگر از مردم سوریه نیز به مرور زمان و به دلیل تغییر رویکرد مخالفان سوریه در نظامی کردن مخالفت داشتند و با فرونشستن غبارآلودگی رسانه ای که توسط رسانه های غربی و عربی ایجاد شده بود به جمع حامیان بشار اسد پیوستند. به نظر می رسد مهمترین پارامتری که باعث شده است به رغم فشارهای سنگین خارجی و داخلی، دولت بشار اسد پابرجا بماند، عدم توفیق مخالفان دولت سوریه در همراه کردن مردم با خود است.

 

معادلات بین المللی

تکلیف جبهه عربی علیه دولت بشار روشن است؛ اما آیا برداشت ما از نگاه آمریکا درست است و در نقطه مقابل، آیا روسیه به ادامه حمایتش از دولت ادامه می دهد؟ می توان به تفصیل توضیح داد که آمریکا به دلیل مشی سلفی مخالفان اصلی بشار و نگرانی از موضع دولت آینده دربرابر اسرائیل به دنبال پیاده سازی طرح یمنی به شرط عقب نشینی دولت جدید از مواضع ضد اسرائیلی است (تهدید ورود نظامی ناتو نیز فقط برای فضاسازی و امتیاز گیری است) لذا با توجه به منافع مهمی که بحرانی بودن فضای سوریه برای آمریکا دارد، واشنگتن نه به دنبال حمله نظامی یا حتی ساقط کردن دولت بشار، بلکه به دنبال فرسایشی کردن و کش دار کردن شرایط موجود است. موافقت با وارد شدن کوفی عنان، برگزاری اجلاس های ازپیش شکست خورده و توافق های نمایشی و ارائه قطعنامه هایی که وتو کردن آن توسط روسیه قطعی است، شاهدی بر این ادعا می باشد و به نظر می رسد سیاست مداران سوری، روسی و ایرانی هنوز بررسی این احتمال را دردستور کار قرار نداده اند و لذا برخی اوقات ناخودآگاه در زمین آمریکا بازی می کنند.

 

اما درباره موضع روسیه نیز می توان گفت این که روسیه روزی برسر طرح یمنی با آمریکا به توافق برسد دور از ذهن نیست اما به چند دلیل این احتمال را کم می دانم. اولین دلیل ایجاد بی اعتمادی جدی روسیه به آمریکا مخصوصا بعد از انتخابات ریاست جمهوری روسیه است؛ چرا که بعد از اینکه آمریکا چندبار عدم پایبندی به وعده هایش را در دو دولت بوش و اوباما تکرار کرد ، به نظر می رسد پوتین نگاه واقعی غرب به روسیه را در جریان سازی مسئولان و رسانه های غربی علیه پوتین در انتخابات ریاست جمهوری با همه وجود لمس کرد. دلیل دوم فضای ضدغربی داخل روسیه است. این فضا علاوه براین که در انتخابات ریاست جمهوری روسیه به وضوح خود را نشان داد، نظرسنجی های اخیر سازمان های دولتی این کشور درباره ماجرای سوریه نیزبر این امر صحه گذاشت و سومین دلیل نیز باورکرملین به این نکته است که حتی اگر روسیه تصمیم به حذف بشار داشته باشد به دلیل حمایت های مردمی این امر ممکن است در عمل یا به نتیجه نرسد یا حداقل نتیجه دلخواه را در برنداشته باشد؛ لذا هنگامی که روسیه با حمایت از بشار اسد می تواند آخرین پایگاه خود در منطقه را بی رقیب حفظ کند، پذیرفتن ریسک توافق برسر اجرای طرح یمنی منطقی به نظر نمی رسد.

 

صحنه معارضه داخلی

سومین ضلع تاثیرگذار بر آینده سوریه اتفاقاتی است که در صحنه معارضه داخلی سوریه درحال روی دادن است ( به دوراز اطلاع رسانی های یک سویه هردو طرف). تا پیش از اتفاقات اخیر کفه صحنه معارضه داخلی سوریه به نفع مخالفان بیشتر سنگینی می کرد، اما اتفاقات اخیر بعد از عملیات تروریستی مقر امنیتی در دمشق، کفه تحولات را به نفع بشار اسد سنگین تر کرد. این تحولات برای دولت سوریه سه دستاورد مهم و تعیین کننده داشت: اول اینکه به نظر می رسد با توجه به علنی شدن وجود خارجی ها در بین معارضان مسلح و برخی رفتار وحشیانه ای که آن ها با مردم داشتند حمایت مردمی از مخالفان حتی در مناطقی که پیش از این از پایگاه اجتماعی خوبی برخوردار بودند، به شدت کاهش پیدا کرده باشد . دوم این که غربی ها و معارضان بر این تصور بودند که با انفجار مقر امنیتی، خیل ارتش سوریه از هم خواهد پاشید. کمپین قوی رسانه ای غربی عربی نیز به شدت این فضا را تقویت کرد، لذا این برداشت در بین معارضان تقویت شد و درنتیجه بسیاری از معارضان که به صورت منفرد در دمشق متفرق بودند و به صورت غیرقابل کنترل به دولت سوریه ضربه می زدند برای پیروزی نهایی به جمع دیگر معارضان پیوستند و این بهترین فرصت برای ارتش بود که خلاف محاسبات معارضان با حفظ انسجام خود و برتری نظامی که در صحنه جنگ کلاسیک دارد چندهزار نفراز مخالفان را از بین ببرد و سومین دستاورد برای دولت سوریه بازشدن دست ارتش در ورود مجدد به شهرها بود که به دلیل پذیرش طرح کوفی عنان مجبور شده بودند از شهرها خارج شده و در نتیجه در موقعیت بسیار ضعیف تری از معارضان قرار گرفته بودند.

این سه دستاورد باعث شد تحولات اخیر در مجموع جایگاه دولت سوریه را در ضلع سوم صحنه معارضه داخلی در موقعیت بهتری قرار دهد؛ البته در بررسی این ضلع نباید ازتاثیرگذاری ضلع تحولات بین المللی غفلت کرد و می توان مطمئن بود که کشورهای غربی و عربی به راحتی اجازه نخواهند داد کار صحنه معارضه داخلی به سود دولت یک طرفه شود چرا که با توجه به وضعیت مناسب دولت بشار در ضلع حمایت های مردمی، یک طرفه شدن صحنه معارضه داخلی یعنی پایان پذیرفتن بحران در سوریه و تبدیل شدن آن به یک چالش بین المللی که به هیچ وجه مورد رضایت آن ها نخواهد بود.

جمع بندی

درمجموع با توجه به قدرت بیشتر مخالفان دولت بشار در صحنه بین المللی و توان تاثیرگذاری آنان بر صحنه معارضه داخلی و منافعی که طولانی شدن بحران سوریه برای آمریکا دارد به نظر می رسد صحنه تحولات سوریه به این زودی ها به ثبات مشخصی نرسد؛ اما نظر به تقویت جایگاه مردمی دولت بشار و پیش بینی سنگین شدن کفه صحنه معارضه داخلی به نفع ارتش می توان این گونه پیش بینی کرد، بشار ماندنی است حداقل فعلا./انتخاب

 

ویدیو : آیا بشار رفتنی است؟