آقای مایلی‌کهن؛ اندازه بپوش، اندازه بگو : آقای همیشه معترض فوتبال ایران در ...
آقای همیشه معترض فوتبال ایران در یکی از آخرین مصاحبه‌هایش -شک داریم او در فاصله شروع تا پایان این مطلب مصاحبه دیگری نکرده باشد!- این‌بار فراتر از آنهایی که کی‌روشی‌پور و اجنبی‌پرست می‌داند، درباره تحسین‌شده‌ترین مرد حال حاضر در عرصه سیاست خارجی حرف زد! روزنامه شهروند: آقای همیشه معترض فوتبال ایران در یکی از آخرین مصاحبه‌هایش -شک داریم او در فاصله شروع تا پایان این مطلب مصاحبه دیگری نکرده باشد!- این‌بار فراتر از آنهایی که کی‌روشی‌پور و اجنبی‌پرست می‌داند، درباره تحسین‌شده‌ترین مرد حال حاضر در عرصه سیاست خارجی حرف زد! محمد مایلی‌کهن در ادامه افاضات پرتعدادش پس از حذف تیم پرامید، امید گفته ظریف و اوباما هر شب به هم «شب‌بخیر» می‌گویند اما مصاحبه من با BBC خلاف اصول معرفی می‌شود! درباره حرف‌های مردی که روزی در اوج شعار «فوتبال ارزشی ایران» سیلی به گوش داور نواخت، نقد بسیاری وجود دارد. اولا او باید جایگاه خود را بداند و سپس اظهارنظر کند. شاید حق داشته باشد درباره برخی بازیکنان و همکاران خود اظهارنظر کند اما مجاز نیست درباره سیاست و شخص ظریف اظهارات بودار عرضه کند. اگر ظریف کاری به بزرگی رفع تحریم‌ها و اجرای «برجام» صورت داده، مایلی‌کهن در تمام این سال‌ها مدام حرف زده و کارهایش کوچک‌ترین خروجی برای فوتبال مملکت نداشته است.
وقت دادن به مایلی‌کهن؟
مدیر فنی یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های امید تاریخ در بخش جالب‌تر حرف‌هایش از صداوسیما بابت وقت ندادن به او برای مصاحبه گله کرده است. شاید او به یاد نداشته باشد اما مردم قطعا آن برنامه ٩٠ تاریخی را به یاد می‌آورند که مایلی‌کهن در برنامه زنده به صراحت از نام خواننده‌ای خارج‌نشین به نام داریوش اقبالی نام برد و خط قرمزهای رسانه ملی را به سخره گرفت. ممنوع‌التصویرشدن او طبیعی به نظر می‌رسید اما نه‌تنها این اتفاق رخ نداد بلکه مایلی‌کهن پس از حذف تیم امید چندین بار در تلویزیون و رادیو حاضر شد و به توجیهات همیشگی خود پرداخت! بر این اساس معلوم نیست برچه اساسی از اجحاف صداوسیما در حق خودش می‌گوید؛ درحالی‌که تعداد مصاحبه‌هایش در چند ماه گذشته دو برابر شخص پرحرفی مثل کی‌روش بوده است! سرمربی سابق تیم بزرگسالان از رسانه‌ها خواسته مسأله مصاحبه او با BBC را چندان بزرگ ندانند و به این موضوع نپردازند. واقعا اگر شخص دیگری چنین مصاحبه‌ای انجام می‌داد و از بد روزگار آن شخص ورزشکار بود، مایلی‌کهن با حجم شدید انتقادها طرف مقابل را به رگبار اتهامات نمی‌بست؟
سیاست و فوتبال
مایلی‌کهن از خاطرات تنها روزهای خوب خود در عرصه مربیگری حرف زده و ادعا کرده تیمش با چشمانی اشکبار پس از پایان بازی نیمه‌نهایی جام‌ملت‌های آسیا در سال ١٩٩٦ با رقیب دست داد. او گفته فوتبال از سیاست جداست؛ اما عده زیادی هنوز خاطرات حضور او کنار احمدی‌نژاد و شائبه تیم گرفتنش به کمک اهرم‌های سیاسی را به یاد دارند.
حالا هم قطعا این شیوه ظریف و ظریف‌ها به قصد خوشایند مایلی‌کهن به جلسات و تلاش‌های خود ادامه نمی‌دهند. فوتبال از سیاست جداست و همه دوست داریم این‌گونه باشد؛ به شرطی که همه اجزایش برای موفقیت ورزشی از سیاست دوری کنند؛ نه این‌که عده‌ای با پیش کشیدن سیاست و اظهارات سیاسی به نفع خودشان قانون را تغییر دهند. به نظر می‌رسد نباید امیدی به اصلاح شیوه سرمربی زحمتکش داشته باشیم چون نه او عوض می‌شود و نه فوتبال کنار این جنگ‌ها به جایی می‌رسد. پس تا دیر نشده، خودت را متحول کن، سرمربی سابق تیم‌ملی!
ویدیو : آقای مایلی‌کهن؛ اندازه بپوش، اندازه بگو